Χρήστης:Λάδων/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Νύμφες ήσαν κατώτερες γυναικείες θεότητες, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν στην φύση. Ήσαν πανέμορφες, τραγουδούσαν και χόρευαν στα λιβάδια, τις πλαγιές και κοντά στις πηγές. Υμνούσαν τους Ολύμπιους θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα του Πάνα, τον Ερμή. Όπως αναφέρει ο Όμηρος μαζί τους χόρευε και η Αφροδίτη με τις Χάριτες, στο βουνό Ίδα στην Τροία και ορισμένες φορές τον χορό οδηγούσε ο θεός Απόλλωνας. Οι Νύμφες ως υπάρξεις τοποθετούνταν μεταξύ θεών και θνητών, δεν ήσαν αθάνατες, ζούσαν όμως επί μακρόν και τρέφονταν με αμβροσία.

Είχαν συγγένεια με τους θεούς και μάλιστα ο Ερμής θεωρούνταν γιος της νύμφης Μαίας, ενώ γενικά επικρατούσε η αντίληψη πως ήσαν κόρες του Δία. Άλλοι πάλι τις θεωρούσαν κόρες ποταμών…………..είτε του μεγαλύτερου ποταμού του Ωκεανού, είτε του Αχελώου, είτε κόρες των τοπικών ποταμών. Έτσι, κάθε περιοχή είχε τους ποταμούς της και καθένας είχε γεννήσει τις Νύμφες της περιοχής αυτής, π.χ. ο ποταμός Πηνειός ήταν ο πατέρας των Νυμφών της Θεσσαλίας και ο ποταμός Ξάνθος ο γεννήτορας των Νυμφών της Τροίας. Πολύ συχνά έδιναν τα ονόματά τους σε κοντινές πόλεις, όπως έγινε με τη Νύμφη Σπάρτη, που ήταν κόρη του ποταμού Ευρώτα.

Ήσαν κατ’ εξοχήν πνεύματα του γλυκού νερού και βρίσκονταν στα ποτάμια, στις πηγές και στα βουνά από τα οποία πήγαζαν ποτάμια. Συνόδευαν πάντα το νερό, τονίζοντας έτσι την μεγάλη σημασία του για την ύπαρξη ζωής, καθότι χωρίς αυτό δεν υπάρχει βλάστηση ή γονιμότητα. Μέσω λοιπόν της ζωογόνου δύναμης του νερού οι Νύμφες εξαπλώθηκαν στα βουνά και στα δάση και συνδέθηκαν με τη βλάστηση. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θεωρούνται κόρες του Ωκεανού ή άλλων ποταμών.