Χρήστης:Ενσυναίσθηση/πρόχειρο/Ζωζώ Νταλμάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του Ενσυναίσθηση. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.


 Διαγραφή αυτού του προχείρου 

1. Αντιγράψτε αυτό: #ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ [[Χρήστης:Ενσυναίσθηση/πρόχειρο]]
2. Κάντε κλικ εδώ
3. Κάντε το επικόλληση στην αρχή της σελίδας
4. Πατήστε «Δημοσίευση»

Η Ζωζώ Νταλμάς ήταν Ελληνίδα καλλιτέχνις του 20ου αιώνα.Υπήρξε διάσημη ηθοποιός, χορεύτρια και ντίβα της οπερέτας.

Βιογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελάχιστα γνωρίζουμε για τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Η πραγματική χρονολογία γέννησής της είναι αμφισβητούμενη. Οι επικρατέστερες χρονολογίες είναι το 1900 και το 1905. Βαπτίστηκε ως Ζωή Σταυρίδη. Αυτό ήταν το πραγματικό της όνομα. Δεν επιθυμούσε να γνωρίζει ο κόσμος ούτε ημερομηνία γεννήσεως, ούτε πότε πρωτοξεκίνησε το θέατρο. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όταν ήταν περίπου 10 χρονών στα προσφυγικά του Ιπποδρομίου με τη μητέρα και τη γιαγιά της. Για τον πατέρα δεν βρέθηκαν στοιχεία ή πληροφορίες.

Είχε πολλά κοινά σημεία του χαρακτήρα της με τη γιαγιά της, που ήταν ελληνορουμάνα, τη μητέρα της από τη Μακεδονία και τον παππού της, που ήταν Τσερκέζος (= κάτοικος περιοχής της Ρωσίας κοντά στον Καύκασο) , όπως η ελευθερία βούλησης, η αντισυμβατικότητα, η καλώς εννοούμενη τρέλα, η πολυτάραχη ζωή χωρίς φραγμούς και προκαταλήψεις, αλλά και η παλληκαριά και η υπερηφάνεια.

Σπουδές ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη συνέχισε στο Μιλάνο, στο χορό, το πιάνο, και το τραγούδι.

Εμφανίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η «Πριγκίπισσα της Τσάρντας» ήταν η πρεμιέρα της ως χορεύτρια με τον Θίασο Ένκελ () κι αμέσως μετά στην Αθήνα, με τον ίδιο θίασο και το ίδιο έργο. Ακολούθησαν: τουρνέ στην Αλεξάνδρεια (με «Σοκολατένιο Στρατιώτη»), εμφανίσεις στο Θέατρο «Ολύμπια» (με «Λεμπλεμπιτζή Χορχορ Αγά»), κ.λπ.

Ως ηθοποιός, πρωτοεμφανίστηκε στην οπερέτα «Ανοιξιάτικο αεράκι». Το 1923 σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη «Φρασκουίτα» του Λέχαρ (Θέατρο «Παπαϊωάννου»). Ως θιασάρχης, εμφανίστηκε στα Θέατρα: «Απόλλων», «Μοντιάλ», «Μακέδου», «Ιντεάλ», «Αλάμπρα» «Κεντρικόν», «Λαού», κ.ά. Έδωσε επίσης παραστάσεις στο Θέατρο «Ζωζώς» (που λειτουργούσε στην πλατεία Κυψέλης, φέροντας το όνομά της). Μεγάλη επιτυχία της υπήρξε η «Μπαγιαντέρα» του Κάλμαν, όπως και το «Κοκτέιλ» του Ρ. Μπενάτσκυ (το 1933 στο «Κεντρικόν»).

Έδωσε πολλές συναυλίες και ρεσιτάλ χορού και τραγουδιού με διεθνές πρόγραμμα. Έκανε επίσης άπειρες περιοδείες, ψυχαγωγώντας τους απόδημους Έλληνες, μα και το αλλόγλωσσο κοινό. Έπαιξε και στον κινηματογράφο: 7 ταινίες στην Τουρκία (σε παραγωγή «Ιπέκ Φιλμ») και ορισμένες στο Παρίσι («Η καρδιά μου κτυπά», κ.λπ.) επίσης στην Ελλάδα: «Έρως και Κύματα» (1927), «Δις Δικηγόρος» (1933), κ.λπ.

Yannis Xenos

Architekt Dipl. Ing.

T.U. Karlsruhe

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεμάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομά της ήταν Ζωζώ Νταλμάς και γεννήθηκε το 1905 στην Κωνσταντινούπολη. Τραγουδούσε, χόρευε και μάγευε τα πλήθη σε όλη την οικουμένη. Ταξίδεψε όπου υπήρχαν ελληνικές παροικίες και κατέκτησε τις καρδιές πριγκίπων και πολιτικών ηγετών, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο Κεμάλ Ατατούρκ. Η ιστορία τους ξεκίνησε με ένα τρόπο σχεδόν κινηματογραφικό. Γνωρίστηκαν σε ένα νυχτερινό μαγαζί που χόρευε η Ζωζώ και πέρασαν τη νύχτα μαζί. Το επόμενο πρωί, ο Κεμάλ έφυγε, αφήνοντας ένα χαρτονόμισμα χιλίων λιρών στο κομοδίνο. Η ελληνίδα ντίβα το εξέλαβε ως τρομερή προσβολή. Γι’ αυτό και έδωσε μία αποστομωτική απάντηση. Πάνω στο χαρτονόμισμα ήταν τυπωμένο το πρόσωπο του Κεμάλ. Πήρε λοιπόν ένα ψαλίδι και έκοψε προσεχτικά το κομμάτι που ήταν η εικόνα του. Παράτησε στο κομοδίνο το άχρηστο πλέον χαρτονόμισμα, μαζί με αυτό το σημείωμα: «Από αυτό που μου αφήσατε πήρα μόνο αυτό που μου χρειαζόταν. Το υπόλοιπο σας το επιστρέφω γιατί μου είναι εντελώς άχρηστο». Την άλλη μέρα της έστειλε κοσμήματα. Του τα επέστρεψε και τελικά κατάλαβε ότι αυτή η γυναίκα δεν εξαγοραζόταν με χρήματα. «Θαυμάζω τους Έλληνες κι όχι τους δικούς μου, τους μπουνταλάδες» Η ίδια είχε υποστηρίξει, ότι σε προσωπικές στιγμές ο Κεμάλ της είχε εκμυστηρευτεί σε άπταιστα ελληνικά: «Πίστεψε με, θαυμάζω τους Έλληνες κι όχι τους μπουνταλάδες τους δικούς μου». Βέβαια, ο βίος του Κεμάλ μάλλον δεν δικαιολογεί τον ισχυρισμό της. Σε άλλη συνέντευξή της το 1962, είπε: «Άστα «μπαμπά», του έλεγα ειρωνικά, «το θες ή δεν το θες, είσαι Ρωμιός! Από πού ήταν η γιαγιά σου; Δεν ήταν η κυρα-Μαρία από τα Γιάννενα; Ύστερα… τούρκεψες, «μπαμπά»! Κι αυτός χαχάνιζε, χτυπιόταν, άρπαζε ένα μπουκάλι με ρακή, έπινε στην υγειά μου και στην… ελληνοτουρκική φιλία....

Ο Κεμάλ αλκοολικός; Ο Κεμάλ είχε αδυναμία στη ρακή και σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους έπινε συστηματικά και μάλλον είχε εθιστεί στο ποτό. Άλλωστε πέθανε από κίρρωση του ύπατος, το 1937. Πρόσφατα, μια ομιλία του Πρωθυπουργού της Τουρκιάς, Ρατζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προκάλεσε αντιδράσεις, όταν αναφέρθηκε σε δύο «μεθύστακες νομοθέτες» που χαλάρωσαν τα αυστηρά ήθη των Μουσουλμάνων. Δεν έδωσε τα ονόματα των πολιτικών στους οποίους αναφερόταν, αλλά οι περισσότεροι υπέθεσαν ότι αναφερόταν στον άνθρωπο που εκσυγχρόνισε την Τουρκία, τον Κεμάλ Ατατούρκ και το «δεξί του χέρι», Ισμέτ Ινονού....

Τα χρόνια της Κατοχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

νφγφγηγμηγμγη

Σχέση με την πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Κατάσκοπος δεν ήμουνα, Ελληνίδα ήμουνα» Η Νταλμάς όταν ερχόταν στην Ελλάδα, συνήθιζε να συναντά τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Πολλοί είπαν ότι ήταν ένας «διπλός πράκτορας», που χρησιμοποιούσε τα κάλλη της για να εξάγει μυστικά της τουρκικής κυβέρνησης. Η ίδια δήλωσε, «Κατάσκοπος δεν ήμουνα, Ελληνίδα ήμουνα». Στην κατοχή οι πράκτορες της Γκεστάπο την ξυλοκόπησαν άγρια, όταν αρνήθηκε να καταδώσει αντιστασιακούς, με αποτέλεσμα να αποβάλει το μωρό της. Πέθανε το 1988 σε ένα γηροκομείο της Αθήνας. Μακριά από το κοινό που τη λάτρεψε και τη δημοσιότητα. Στα 83 της άλλωστε οι περισσότεροι φίλοι και συγγενείς είχαν ήδη φύγει από τη ζωή. Ίσως γιατί έφθειραν την υγεία τους με αυτά τα υγιεινά τσιγάρα, που έβγαζαν από το πακέτο με την όμορφη κοπέλα που κάπνιζε και έκανε το καπνό να φαίνεται μαγικός....

Σαντέ (Sante)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν θα ξανακυκλοφορήσουν τα περίφημα τσιγάρα Sante. Στην κόκκινη κασετίνα εικονιζόταν η Ζωζώ Νταλμάς, η ερωμένη του Κεμάλ που του έλεγε ότι είναι Ρωμιός...

Καταργήθηκαν οριστικά τα τσιγάρα Sante, μετά από περίπου 80 χρόνια κυκλοφορίας. Το πακέτο που έγινε θρυλικό και άντεξε όσο κανένα στο χρόνο, κυκλοφορούσε από την εταιρεία Παπαστράτος, θυγατρική της Philip Morris. Τα τσιγάρα Sante είχαν ξεπεράσει κατά πολύ την εικόνα ενός προϊόντος και ήταν πια ένα διαχρονικό σύμβολο στον χώρο του καπνεμπορίου. Σε αυτό συνέβαλε η διάσημη κόκκινη κασετίνα με την ξανθιά γυναίκα που καπνίζει. Τα συγκεκριμένα τσιγάρα κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στην αγορά το 1933 από τα αδέλφια Κωνσταντίνου. sante diafimisiΗ εταιρεία που ίδρυσε ο Χαρίλαος Κωνσταντίνου έδρευε στην οδό Λυκούργου, αλλά τα τσιγάρα φτιάχνονταν στο δημόσιο καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν. Το όνομα Sante επιλέχθηκε για να πείσει τον κόσμο ότι επρόκειτο για ένα υγιεινό τσιγάρο, αφού βγαίνει από τη λέξη sanitas που στα λατινικά σημαίνει υγεία. Εκείνη την εποχή δεν ήταν και τόσο οξύμωρο, αφού ακόμη και λίγο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν διαφημίσεις με γιατρούς που έλεγαν πόσο καλό κάνουν τα τσιγάρα στην υγεία! Το «ωραιότερο πακέτο της αγοράς» «Πάντοτε με τα ελαφρά σιγαρέτα Σαντέ, που σας προφυλάσσουν από τας γνωστάς ενοχλήσεις», ήταν το σλόγκαν τους. Για την κυκλοφορία του πρώτου πακέτου έγινε ειδική παραγγελία σε ζωγράφο. Οι αδελφοί Κωνσταντίνου ήθελαν στην κασετίνα να εικονίζεται μια γυναίκα που καπνίζει και εκείνος ικανοποίησε το αίτημά τους. Ο κόσμος το χαρακτήρισε σαν το «ωραιότερο πακέτο της αγοράς» και συζητήθηκε πολύ το πρόσωπο στο πακέτο. Όλοι έψαχναν να βρουν ποια είναι η μυστηριώδης γυναίκα. Πολλοί πίστευαν ότι επρόκειτο για μια κυρία της καλής κοινωνία των Αθηνών που δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομά της. Τελικά έγινε γνωστό ότι το μοντέλο του ζωγράφου ήταν η καλλιτέχνιδα Ζωζώ Νταλμάς....

Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]