Χοϊνίκι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χοϊνίκι | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Χοϊνίκι | |||
| Χώρα | Λευκορωσία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Chojniki District | ||
| Έκταση | 20,5 km² | ||
| Υψόμετρο | 128 μέτρα[1] | ||
| Πληθυσμός | 13.167 (1 Ιανουαρίου 2024)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 247600 | ||
| Τηλ. κωδ. | 2350 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Χοϊνίκι (λευκορωσικά: Хойнікі, λευκορωσική προφορά: ˈxɔɪniki, ρωσικά: Хойники, πολωνικά: Chojniki) είναι μια πόλη στην Περιφέρεια Χόμελ της Λευκορωσίας. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε γραπτά του 1504 ως οικισμός του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας[3]. Ο οικισμός προσαρτήθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία μετά τη δεύτερη κατάτμηση της Πολωνίας το 1793. Από το 1927 - ως μέλος του SSR της Λευκορωσίας . Από το 1938 - ένα αστικό χωριό. Από τις 25 Αυγούστου 1941 έως τις 23 Νοεμβρίου 1943, ήταν υπό γερμανική κατοχή. Το Hojnik και η γύρω περιοχή επηρεάστηκαν σημαντικά από την πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ στις 26 Απριλίου 1986. Το 1986, η περιοχή γύρω από το Χοϊνίκι χτυπήθηκε από έντονη ραδιενεργή ακτινοβολοία από το ατύχημα του Τσερνομπίλ, ωστόσο η ίδια η πόλη δεν επηρέαστηκε σημαντικά, αλλά επηρεάστηκαν αρκετά οι άνθρωποι. Σήμερα η έδρα του Κρατικού Ραδιοοικολογικού Καταφυγίου Πολέσιε βρίσκεται στην πόλη και απασχολεί πάνω από 700 άτομα. Το καταφύγιο βρίσκεται στα νότια της πόλης, σε βαριά μολυσμένη περιοχή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) GeoNames. 2005. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2017.
- ↑ «Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа». The population as of January 1, 2024 and the average annual population for 2023 in the Republic of Belarus by regions, districts, cities and urban-type settlements. National Statistical Committee of the Republic of Belarus. 28 Μαρτίου 2024.
- ↑ Аrchiwum Główny Akt Dawnych w Warszawie. Аrchiwum Рrozorów і Jelskich (далей: AGAD. APiJ). Sygn. 1. S. 3, 200. Sygn. 2. S. 78