Χανς Ντενκ
| Χανς Ντενκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1495[1][2][3] Χάμπαχ |
| Θάνατος | 1527[1][4][5] ή 27 Νοεμβρίου 1527[6] Βασιλεία[7] |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφραστής μεταφραστής της Βίβλου θεολόγος[8] |
Ο Χανς Ντενκ ( γερμ: Hans Denck ) ήταν Γερμανός θεολόγος και ένας από τους ηγέτες των Αναβαπτιστών κατά τον 16ο αιώνα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντενκ γεννήθηκε στη Βαυαρία μεταξύ του 1495 και του 1500. Εισήχθη το 1517 στο πανεπιστήμιο του Ίνγκολστατ από όπου αποφοίτησε το 1519[9]. Μέσω των σπουδών του, έγινε καλός γνώστης των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών[10] με αποτέλεσμα να ασχοληθεί αρχικά ως οικοδιδάσκαλος και έπειτα ως διευθυντής σε σχολή του Ρέγκενσμπουρκ[11]. Στη συνέχεια, σπούδασε σε πανεπιστήμιο της Βασιλείας[12] παρακολουθώντας διαλέξεις του Οικολαμπάδιου και δουλεύοντας παράλληλα ως διορθωτής σε εκδοτικό οίκο[13]. Τον Σεπτέμβριο του 1523, έπειτα από εισήγηση του Οικολαμπάδιου, προσλήφθηκε πρύτανης σε σε εκκλησιαστικό σχολείο της Νυρεμβέργης.
Στη Νυρεμβέργη ήρθε σταδιακά σε αντίθεση με την κυρίαρχη λουθηρανική θεολογία με αποτέλεσμα το 1525 να εξοριστεί από την πόλη έπειτα από απόφαση του τοπικού συμβουλίου ως αιρετικός αφού πρώτα είχε επιδώσει στις αρχές ομολογία πίστεως, όπου εξέφραζε τις θεολογικές του απόψεις[14]. Η αποπομπή του από την γερμανική πόλη σχολιάστηκε θετικά από τον ίδιο τον Λούθηρο αν και ταυτόχρονα εξέφραζε τη θλίψη του για τον προβληματισμό που είχε δημιουργηθεί σχετικά με κάποια δογματικά ζητήματα[15].
Έπειτα, ο Ντενκ παρέμεινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο Σανκτ Γκάλεν και εν συνεχεία εγκαταστάθηκε στο Άουγκσμπουργκ. Εκεί, ήρθε σε επαφή με την Ομολογία των Αναβαπτιστών στους οποίους τελικά προσχώρησε[16], γρήγορα όμως εκδιώχθηκε εκ νέου καταφεύγοντας αυτή τη φορά στο Στρασβούργο όπου παρά το μικρό χρονικό διάστημα που παρέμεινε εκεί ένεκα απέλασης, βοήθησε σημαντικά την τοπική κοινότητα των Αναβαπτιστών.
Τελικά, βρήκε καταφύγιο στη Βασιλεία έπειτα από προσπάθειες του Οικολαμπάδιου με τον οποίο συνδεόταν με φιλικές σχέσεις[17]. Τον Αύγουστο του 1527 συμμετείχε στη λεγόμενη «Σύνοδο των Μαρτύρων» στο Άουγκσμπουργκ, όπου αντιτάχθηκε σε προτάσεις ομοδόξων του που καλούσαν σε άσκηση βίας ως απάντηση στις συνεχόμενες διώξεις που υφίσταντο[17] και λίγους μήνες αργότερα, στις 27 Νοεμβρίου του 1527 απεβίωσε, προσβεβλημένος από πανούκλα.
Διδασκαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη διδασκαλία του Ντενκ είναι έντονες οι εβραϊκές επιρροές, το στοιχείο του μυστικισμού καθώς και η επίδραση από τις διδασκαλίες του Εράσμου. Μια βασική θεολογική διαφωνία του Ντενκ με τον Λουθηρανισμό ήταν η διδασκαλία περί της ανθρώπινης δικαίωσης. Συγκεκριμένα, θεωρούσε πως η λουθηρανική διδασκαλία επί του ζητήματος θα είχε ως αποτέλεσμα έναν τρόπο ζωής μακριά από τον Θεό[18].
Σύμφωνα με τον Ντενκ, η αποκεκαλυμμένη αλήθεια που πηγάζει από την Αγία Γραφή είναι διαλογικού και πνευματικού χαρακτήρα και δεν δύναται να γίνει αντιληπτή μέσω μιας εννοιολογικής αντικειμενοποίησης καθώς αποτελεί μια σχέση αγάπης, την οποία λίγοι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν. Αυτή η αγάπη δεν είναι ανθρώπινης αλλά θεϊκής φύσης. Κατά τον Ντενκ είναι ο ίδιος ο Θεός.
Παρόλο που θεωρούσε την Αγία Γραφή ως σημαντικότερη από όλους τους θησαυρούς του κόσμου, εντούτοις δεν πίστευε πως η Σωτηρία είναι συνυφασμένη με αυτήν ενώ για τον ίδιο, ο λόγος του Θεού είναι πιο σημαντικός καθώς είναι αιώνιος[19]. Παράλληλα, στη θεολογία του υπερασπίζεται την ελεύθερη βούληση ενώ θεωρεί την θεσμοποιημένη θρησκεία ως τροχοπέδη της αληθινής πίστης, η οποία βασίζεται στην άμεση αγάπη του Θεού[20], έτσι τάχθηκε υπέρ του διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας. Δήλωνε πως δεν μπορούσε να έχει επαφές με αιρετικούς και άθεους αν και παραδεχόταν πως ενδεχομένως σε κάποιες από τις απόψεις του πάνω σε ζητήματα πίστεως ίσως και ο ίδιος να έσφαλλε ενώ τόνιζε την άρνηση της βίας και πίστευε πως οι Χριστιανοί δεν θα έπρεπε να φιλονικούν σχετικά με το Βάπτισμα και τη Θεία Ευχαριστία αλλά να ασκούνται στη χριστιανική αγάπη τόσο μεταξύ τους όσο και με τους υπόλοιπους ανθρώπους[21].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12196945c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6w66wj5. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL886998A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Post-Reformation Digital Library. 998. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12196945c. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Clarence Bauman, The Spiritual Legacy of Hans Denck - Interpretation and Translation of Key Texts, 1991, σελ 7.
- ↑ Ήταν επίσης γνώστης και των εβραϊκών ( βλ. Daniel Liechty, Early Anabaptist Spirituality, 1994, 111 ).
- ↑ Clarence Bauman, 1991, σελ 7.
- ↑ Edmund H. Broadbent, Η πορεία της Εκκλησίας μέσα στους αιώνες - The Pilgrim Church, ειδική έκδοση για το Ίντερνετ, 2009, σελ 135.
- ↑ Clarence Bauman, 1991, σελ 7 - 8.
- ↑ Edmund H. Broadbent, 2009, 135 - 136.
- ↑ Harry Loewen, Luther and the Radicals, 113.
- ↑ Edmund H. Broadbent, 2009, 136 - 137.
- ↑ 17,0 17,1 Ό.π., 138.
- ↑ Daniel Liechty, 1994, 111
- ↑ Clarence Bauman, 1991, σελ 21 - 26.
- ↑ Daniel Liechty, 1994, 111 - 112.
- ↑ Harry Loewen, Luther and the Radicals, 146.
|