Χίος Αιγύπτου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Χίος ήταν πιθανόν ένα ποτάμιο νησί στην Αίγυπτο, στον ποταμό Νείλο. Το νησί αυτό (ίσως και μικρή κωμόπολη) αναφέρεται, τόσο από τον Εκαταίο τον Μιλήσιο[1], τον Στέφανο Βυζάντιο[2], αλλά και τον Πολύαινο στα Στρατηγήματά του.[3]

Κατά τον ιστορικό Irad Malkin[4], αλλά και τον ιατρό Αλέξανδρο Βλαστό[5], η εν λόγω Χίος ίσως ήταν ένα μικρό εμπορικό κέντρο, προφανώς κοντά στη Ναύκρατη, όπου εγκαταστάθηκαν εκεί Ίωνες μισθοφόροι κατά διαταγή του φιλέλληνα φαραώ Άμαση. Στη Χίο αυτή, υπήρχε σταθμός συντήρησης, ανεφοδιασμού και επιδιορθώσεως των πλοίων των Ελλήνων μισθοφόρων, για την πρόσκληση των οποίων από τον φαραώ κάνει λόγο ο Ηρόδοτος[6]

Άγνωστη η σημερινή τοποθεσία της αιγυπτιακής Χίου, όμως από τα λεγόμενα του Στεφάνου Βυζαντίου και του Πολυαίνου, προφανώς να βρισκόταν σε κάποιον από τους δυτικούς βραχίονες του Νείλου ποταμού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εκαταίος ο Μιλήσιος: Γης περιήγησις.
  2. Στεφάνου Βυζαντίου Εθνικά στο λήμμα Έφεσος: .... έστι και Έφεσος νήσος εν τω Νείλω και Χίος και Λέσβος και Κύπρος και Σάμος και άλλαι, ως Εκαταίος. Το εθνικόν Εφέσιος...
  3. Πολυαίνου Στρατηγημάτων, βιβλίο Β΄, στο κεφάλαιο Μάγας: ...Μάγας Παραιτώνιον κατασχών συνέταξε τοις φρυκτωροίς πυρσόν φίλιον αίρειν εσπέρας και πάλιν βαθέος όρθρου τον αυτόν. Τη των πυρσών απάτη προήλθε της χώρας άχρι του Χίου καλουμένου.
  4. A Small Greek World: Networks in the Ancient Mediterranean της σειράς Greeks overseas, των εκδόσεων Oxford University Press, σελίδα 84.
  5. Αλεξάνδρου Βλαστού: Χιακά ήτοι ιστορία της νήσου Χίου από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι της έτει 1822 γενομένης καταστροφής αυτής παρά των Τούρκων, τόμος Α΄ σελ., 18-19, Εν Ερμουπόλει εκ της τυπογραφίας Γεωργίου Πολυμέρη, 1840.
  6. Ηροδότου Ιστορίαι, βιβλίο Ευτέρπη, κεφάλαιο 178: φιλέλλην δὲ γενόμενος ὁ Ἄμασις ἄλλα τε ἐς Ἑλλήνων μετεξετέρους ἀπεδέξατο, καὶ δὴ καὶ τοῖσι ἀπικνευμένοισι ἐς Αἴγυπτον ἔδωκε Ναύκρατιν πόλιν ἐνοικῆσαι· τοῖσι δὲ μὴ βουλομένοισι αὐτῶν οἰκέειν, αὐτοῦ δὲ ναυτιλλομένοισι ἔδωκε χώρους ἐνιδρύσασθαι βωμοὺς καὶ τεμένεα θεοῖσι. 2 τὸ μέν νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενος, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ἱώνων μὲν Χίος καὶ Τέως καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ῥόδος καὶ Κνίδος καὶ Ἁλικαρνησσὸς καὶ Φάσηλις, Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη. 3 τουτέων μὲν ἐστὶ τοῦτο τὸ τέμενος, καὶ προστάτας τοῦ ἐμπορίου αὗται αἱ πόλιες εἰσὶ αἱ παρέχουσαι· ὅσαι δὲ ἄλλαι πόλιες μεταποιεῦνται, οὐδέν σφι μετεὸν μεταποιεῦνται. χωρὶς δὲ Αἰγινῆται ἐπὶ ἑωυτῶν ἱδρύσαντο τέμενος Διός, καὶ ἄλλο Σάμιοι Ἥρης καὶ Μιλήσιοι Ἀπόλλωνος.