Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|20|04|2024}}
Ο Χέρμαν Φίνστερλιν (Hermann Finsterlin, 18 Αυγούστου του 1887 - 16 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν οραματιστής αρχιτέκτονας, ζωγράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος και συνθέτης. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη γερμανική εξπρεσιονιστική αρχιτεκτονική στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά λόγω της σκληρής οικονομικής κρίσης δεν πραγματοποιήθηκε κανένα από τα έργα του. Μέχρι το 1922, ο Φίνστερλιν είχε αποσυρθεί από τον κύκλο των εξπρεσιονιστών αρχιτεκτόνων, καθώς κατευθυνόταν προς τη Νέα Αντικειμενικότητα (Neue Sachlichkeit), μετακόμισε στη Στουτγκάρδη για να επικεντρωθεί στη ζωγραφική και το γράψιμο.
Σπούδασε φυσικές επιστήμες και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, αλλά τελικά επαναπροσανατόλισε τις σπουδές του στη ζωγραφική. Το 1919, οι αρχιτέκτονες της ομάδας "Εργατικό Συμβούλιο για την Τέχνη" ("Arbeitsrat fur Kunst", με ιδρυτικά μέλη Μπρούνο Ταούτ, Βάλτερ Γκρόπιους και Behne), διοργάνωσαν ένα διαγωνισμό καλώντας καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τα "ιδανικά έργα". Ανοίγοντας την "Έκθεση για άγνωστους αρχιτέκτονες", ο Φίνστερλιν άρχισε τη σχέση του με τους εξπρεσιονιστές αρχιτέκτονες. Η ομάδα αυτή ,από ομοϊδεάτες καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, νιώθοντας κάπως απομονωμένη για τις απόψεις της, αναγκάστηκε να σταματήσει τις δραστηριότητες του Εργατικού Συμβουλίου για την Τέχνη και να διοχετεύσει τη δράση της σε μια σειρά γραμμάτων που έγιναν γνωστά ως "Η Γυάλινη Αλυσίδα" ("Die Gläserne Kette"). Στην ομάδα αυτή εκτός από τον Φίνστερλιν συμπεριλαμβάνονται οι Bruno και Max Taut, Walter Gropius, Hans Hansen, και Hans Scharoun.
Σχετικά πολυμέσα