Φωτιά στο εργοστάσιο Triangle Shirtwaist (Νέα Υόρκη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στις 25 Μαρτίου του 1911 η φωτιά που ξέσπασε στο εργοστάσιο παραγωγής ενδυμάτων Triangle Shirtwaist (Triangle Shirtwaist Factory Fire) στην Νέα Υόρκη είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 146 άνθρωποι, κυρίως Εβραίες και Ιταλίδες εργάτριες, ηλικίας από 16 έως 23 ετών που είχαν πρόσφατα μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. Πολλά από τα θύματα δεν μπόρεσαν να βγουν από το κτίριο καθώς μια πόρτα που οδηγούσε στις σκάλες ήταν κλειδωμένη από τους ιδιοκτήτες και δεν υπήρχαν επαρκείς έξοδοι κινδύνου.

Το κτίριο όπου στεγαζόταν το Triangle Shirtwaist Factory όπως είναι σήμερα

Η καταστροφή στο Triangle Shirtwaist και ο θάνατος 146 ανθρώπων οδήγησαν σε βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τους όρους ασφαλείας στους χώρους εργασίας και στην ενίσχυση της Διεθνούς Ένωσης Εργαζόμενων Γυναικών στην Κλωστοϋφαντουργία (International Ladies' Garment Workers' Union), που αγωνίστηκε ιδιαίτερα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Το εργοστάσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εργοστάσιο της Εταιρίας Triangle Waist (Triangle Waist Company), ιδιοκτησίας των Μαξ Μπλανκ (Max Blanck) και Ισαάκ Χάρρις (Isaac Harris), βρισκόταν στον όγδοο, ένατο και δέκατο όροφο στο Asch Building (αλλιώς Brown Building-Καφέ Κτίριο) στη βορειοδυτική γωνία Greene Street και Washington Place, στην περιοχή Greenwich Village στην Νέα Υόρκη. Στο εργοστάσιο, που παρήγαγε γυναικεία πουκάμισα (τα οποία ήταν γνωστά ως shirtwaists), εργάζονταν 500 εργαζόμενοι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν γυναίκες μετανάστριες, που δούλευαν εννιά ώρες τις καθημερινές και εφτά ώρες τα Σάββατα.

Η φωτιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φωτιά ξέσπασε το απόγευμα του Σαββάτου 25 Μαρτίου, γύρω στις πέντε παρά τέταρτο, στον όγδοο όροφο. Εκείνο το απόγευμα παρόντες στο εργοστάσιο ήταν και οι ιδιοκτήτες με τα παιδιά τους.

Ένας λογιστής που βρισκόταν στον όγδοο όροφο κατάφερε να ειδοποιήσει τηλεφωνικά τους εργαζόμενους στο δέκατο όροφο για την πυρκαγιά. Συναγερμός δεν χτύπησε και δεν υπήρχε τρόπος να ειδοποιηθούν οι εργαζόμενοι στον ένατο όροφο, οι οποίοι, σύμφωνα με την επιζήσασα Yetta Lubitz, κατάλαβαν ότι είχε ξεσπάσει φωτιά όταν πια είχε φτάσει εκεί. Στον όροφο υπήρχε μια πόρτα που έβγαζε στις σκάλες προς την μεριά της Greene Street και μια που έβγαζε στις σκάλες προς την Washington Place. Η φωτιά εμπόδισε τους εργάτες από το να κατέβουν από τις σκάλες στην Greene Street ενώ η δεύτερη πόρτα ήταν κλειδομένη, για την αποφυγή κλοπών. Ο επιστάτης που είχε τα κλειδιά είχε βγει ήδη από κτίριο. Αρκετοί συνωστίστηκαν στα δύο ασανσέρ μεταφοράς εμπορευμάτων και έτσι κατάφεραν να γλυτώσουν. Άλλοι πάλι βρήκαν καταφύγιο στην ταράτσα του κτιρίου. Υπήρχε επίσης και μια έξοδος κινδύνου για περίπτωση πυρκαγιάς.

Η πυροσβεστική κατέληξε ότι πιθανότερη αιτία για το ξέσπασμα της πυρκαγιάς ήταν κάποιο αναμμένο σπίρτο ή τσιγάρο που πετάχτηκε σε ένα κάδο απορριμάτων στη βορειοανατολική γωνία του ογδόου ορόφου, ο οποίος ήταν γεμάτος με κομμάτια πανιά και δεν τον είχαν αδειάσει τους τελευταίους δύο μήνες. Μολονότι το κάπνισμα απαγορευόταν στο εργοστάσιο αρκετοί εργάτες κάπνιζαν.

Σύμφωνα με τους New York Times ίσως η πυρκαγιά να προήλθε από τις ραπτομηχανές.