Φωτεινή πηγή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Φωτεινή πηγή ονομάζεται οποιαδήποτε πηγή που εκπέμπει φως.

Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φωτεινές πηγές, φυσικές ή τεχνητές, διακρίνονται σε δύο βασικά είδη σε: θερμές και σε ψυχρές.

Τεχνητές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι θερμές τεχνητές πηγές βασικά είναι στερεά σώματα και σπανιότερα αέρια ή ατμοί. Μια συνύπαρξη στερεάς και αέριας φάσης είναι αυτή που παρουσιάζουν οι φλόγες. Οι ψυχρές τεχνητές πηγές είναι συνήθως αέρια και ατμοί. Στις περιπτώσεις φθορισμού και του φαινομένου Compton οι πηγές είναι ή στερεά ή υγρά σώματα.
Κύρια χαρακτηριστικά στοιχεία των φωτεινών πηγών είναι ο βαθμός απόδοσης και ο φασματικός τους χαρακτήρας.

Είδη τεχνητών πηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α. Πηγές πυράκτωσης


Β. Ψυχρές πηγές

Στις ψυχρές πηγές το φως παράγεται από τη διέγερση ατόμων αερίου ή ατμών σε πίεση χαμηλότερη της ατμοσφαιρικής όταν διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα μέσα σε γυάλινους σωλήνες ή φύσιγγες που βρίσκονται εγκατεστημένα μαζί με τα ηλεκτρόδια. Εξ αυτού συμπεραίνεται ότι και το φάσμα του φωτός τους δεν είναι συνεχές αλλά γραμμικό.
Για την λειτουργία αυτών των πηγών χρησιμοποιείται τάση εναλλασσόμενη, υψηλή ή χαμηλή, ανάλογα του τύπου των λαμπτήρων της κατηγορίας αυτής, οι οποίοι και διακρίνονται σε λαμπτήρες αίγλης και λαμπτήρες τόξου.

  • Υφίστανται και άλλα είδη φωτεινών πηγών που όμως ο χαρακτήρας τους αφορά άλλο χώρο και όχι τον κυρίως φωτισμό όπως είναι η καθοδική λυχνία, οθόνες ραντάρ, τηλεόρασης, ή άλλων ηλεκτρονικών μετρικών οργάνων, παλμογράφων, ή υπολογιστών κ.λπ.

Φωτιστικά σώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην εφαρμογή του φωτισμού σπάνια αναζητάται η σφαιρική ισότροπη κατανομή του φωτός. Συνήθως απαιτείται η κατευθυνόμενη ακτινοβολία προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση σε στενή δέσμη που επιτυγχάνει π.χ. ο προβολέας ή αντίθετα ο καταυγαστήρας σε ανοικτή δέσμη. Για την πληρέστερη επιτυχία του σκοπού αυτού χρησιμοποιούνται κάτοπτρα σε συνδυασμό με φακούς ή διαφανή πρίσματα, (π.χ. Φάροι), που περιβάλλουν κατάλληλα τους λαμπτήρες.

Ενισχυτής παραγωγής φωτός (Λέιζερ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια μια τεχνολογική εφαρμογή θεωρητικών ερευνών βασισμένων στη κυματομηχανική και στη θεωρία της σχετικότητας κατάφερε ένα νέο τρόπο παραγωγής φωτός, που έχει τεράστιες προοπτικές εφαρμογών σε κάθε σχεδόν τομέα της σύγχρονης ζωής, ξεκινώντας από ενδεικτικά λαμπάκια και περνώντας στη βιομηχανία, στη ιατρική, στις τηλεπικοινωνίες φθάνει στη πολεμική τεχνολογία, (για να μή λεχθεί ότι από έρευνες αυτής ξεκίνησε), τόσο στην αμυντική όσο και στην επιθετική. Οι συσκευές αυτές ονομάζονται Λέιζερ, το δε φως που εκπέμπουν είναι μονοχρωματικό σε απόλυτη σχεδόν παράλληλη δέσμη. Πρόκειται δηλαδή για στοιχειώδεις πηγές ή στοιχειώδεις ταλαντωτές των οποίων τα στοιχεία φωτοενίσχυσης και φωτοεκπομπής είναι συμφασικά (ίδιας φάσης).
Σε πολύ απλουστευμένη μορφή η φωτοενίσχυση και η φωτοεκπομπή Laser βασίζονται στη διέγερση σε μετασταθή κατάσταση, όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων ή ιόντων του σώματος, που ακτινοβολεί μετά από εξαναγκασμό σε ομαδική αποδιέγερση.
Τόσο η διέγερση όσο και η αποδιέγερση πραγματοποιούνται με φωτεινές ακτινοβολίες. Η εκπομπή συμβαίνει κατά την αποδιέγερση και έχει την ίδια συχνότητα και κατεύθυνση με την ακτινοβολία που προκάλεσε την διέγερση.