Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν
Ο Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν, πίνακας της Αντελαΐντ Λαμπίλ-Γκιαρντ, 1783
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
François-André Vincent (Γαλλικά)
Γέννηση30  Δεκεμβρίου 1746[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος3  Αυγούστου 1816[1][2][3]
Παρίσι
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
ΣπουδέςΑκαδημία του Σεν Λουκ
Βασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[6]
ΕργοδότηςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Πολυτεχνική Σχολή
Αξιοσημείωτο έργοd:Q17582497
Portrait of a Man
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑντελαΐντ Λαμπίλ-Γκιαρντ
ΓονείςFrançois-Élie Vincent
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααυλικός ζωγράφος
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης (1768)
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Οικότροφος της Βίλλας των Μεδίκων[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν (γαλλικά: François-André Vincent) (30 Δεκεμβρίου 1746-4 Αυγούστου 1816) ήταν Γάλλος νεοκλασικός ζωγράφος.[8]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μαρκήσιος ντε λα Γκαλαιζίερ ονομάζεται καγκελάριος της Λωρραίνης από τον Στανίσουαβ Λεστσίνσκι στο κάστρο του Μεντόν το 1737, 1778. Νανσί, Mουσείο της Λωρραίνης.

Ο Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν γεννήθηκε στο Παρίσι στις 30 Δεκεμβρίου 1746. Ήταν γιος του ζωγράφου μικρογραφιών Φρανσουά-Ελί Βενσάν και σπούδασε κοντά στον Ζοζέφ-Μαρί Βιέν. Το 1768, σε ηλικία 22 ετών, κέρδισε το βραβείο της Ρώμης με τον πίνακα Ο Γερμανικός ηρεμεί την ταραχή στο στρατόπεδό του και από το 1771 έως το 1775 σπούδασε στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης.[9] Εκεί εγκαταστάθηκε στο παλάτσο Μαντσίνι, όπου ζωγράφισε πολλά πορτρέτα, εμπνευσμένα από το στυλ του Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, ο οποίος επίσης επισκέφτηκε τη Ρώμη και τη Νάπολη την ίδια εποχή.

Ο Γερμανικός ηρεμεί την ταραχή στο στρατόπεδό του

Το 1790, ο Βενσάν διορίστηκε διευθυντής σχεδίων του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ της Γαλλίας και το 1792 έγινε καθηγητής της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι. Το 1800, παντρεύτηκε τη ζωγράφο Αντελαΐντ Λαμπίλ-Γκιαρντ, η οποία ήταν γνωστή για την ικανότητά της στη ζωγραφική πορτρέτων, ήταν μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας και ζωγράφος της βασιλικής οικογένειας.[10]

Ο Βενσάν υπήρξε ηγέτης του νεοκλασικού και ιστορικού κινήματος στη γαλλική τέχνη, μαζί με τον αντίπαλό του Ζακ-Λουί Νταβίντ, έναν άλλο μαθητή του Βιέν. Επηρεάστηκε από την τέχνη της κλασικής αρχαιότητας, από τους δασκάλους της ιταλικής Αναγέννησης, ιδιαίτερα τον Ραφαήλ. Ήταν ένας από τους κύριους καινοτόμους των θεμάτων του νεοκλασικού στυλ και τα έργα του ήταν υψηλού επιπέδου. [11]

Το 1795, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών - τμήμα του Ινστιτούτου της Γαλλίας και διάδοχο της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Προς το τέλος της ζωής του ζωγράφισε λιγότερο λόγω προβλημάτων υγείας, αλλά συνέχισε να λαμβάνει επίσημες διακρίσεις.[12]

Πέθανε στο Παρίσι στις 4 Αυγούστου 1816.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]