Φιλάρετος Γιαννούλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φιλάρετος Γιαννούλης ήταν Έλληνας ιεράρχης.

Υπηρέτησε επί πολλά χρόνια την ελληνορθόδοξη κοινότητα της Βιέννης και διετέλεσε Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας στην αρχή του 20ού αιώνα.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φιλάρετος Γιαννούλης γεννήθηκε το 1839 στο χωριό Βελλά της ορεινής Αιγιαλείας [1]. Το Φιλάρετος είναι το όνομα το οποίο έλαβε αργότερα κατά την χειροτονία του, ενώ το αρχικό του μας είναι άγνωστο. Πιθανολογείται πως ήταν Φιλοποίμην το οποίο ήταν αρκετά κοινό στην περιοχή.

Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου, όπου και χειροτονήθηκε Διάκονος το 1855. Στο μοναστήρι είχε αξιόλογο έργο, και συνέβαλε στην αγιογράφηση του ναού. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1871 μετέβη στην Βιέννη της Αυστρίας όπου και υπηρέτησε ως διάκονος και εν συνεχεία πρεσβύτερος στην ελληνορθόδοξη κοινότητα στον Ι. Ν. της Αγίας Τριάδος.

Το 1898, με κλονισμένη υγεία, επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1901 αναλαμβάνει την Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας[2].

Εκοιμήθη το 1907[3].

Ετάφη στο νεκροταφείο της πόλεως του Αιγίου.

Το όνομα του Φιλάρετου Γιαννούλη μνημονεύεται στη βάση αγιογραφίας σε εκκλησία στην Ι. Μ. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου.
Ο τάφος του Φιλάρετου Γιαννούλη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]