Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο
| Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1455 Φινάλε Λίγκουρε |
| Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 1521 Ρόδος |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολεμιστής μοναχός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ (1513–1521) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο (Φινάλε Λίγκουρε, Λιγυρία, 1455 - 10 Ιανουαρίου 1521) ήταν Ιταλός ευγενής που έγινε Μέγας Μάγιστρος των Ιωαννιτών Ιπποτών (1513 - 1521). Ο Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο ήταν το 4ο παιδί του Τζιοβάννι ντελ Καρρέττο, μαρκησίου του Φινάλε και της Βαλεντίνας Αντόρνο, κόρης του Μπαρνάμπα Αντόρνο, Δόγη της Γένοβας, ο μεγάλος του αδελφός ήταν ο Καρδινάλιος Καρλο Ντομένικο ντελ Καρέτο.[1] Στη νεότητα του έζησε μερικά χρόνια στη Ρόδο, επέστρεψε στην Ιταλία και διεκδίκησε από τον πάπα Ιννοκέντιο Η΄ την ηγεσία της Σάντα Μαρία του ιερού ναού του Τιμίου Σταυρού στο Μιλάνο. Τις διοικητικές του ικανότητες τις έδειξε στη μεταφορά γαλέρων από τη Γένοβα στη Ρόδο για να ενισχύσει την άμυνα του νησιού από την Οθωμανική αυτοκρατορία, διορίστηκε Καπετάνιος των Γαλέρων (1500). Επέστρεψε στη Ρώμη όταν ο Μέγας Μάγιστρος τον διόρισε εκπρόσωπο του Τάγματος στην Αγία Έδρα (1502). Αργότερα έγινε Στρατηγός του Τάγματος και διοικητής του Ιταλικού τμήματος (1509). Ο Πάπας Ιούλιος Β΄ του ανάθεσε νέα διοικητικά καθήκοντα, τον συνόδευσε στην Τέταρτη Σύνοδο του Λατερανού (1512).[2] Επέστρεψε κατόπιν στη Ρόδο και ανέλαβε τη διοίκηση δύο Γαλέρων στην υπηρεσία του Τάγματος. Ο Μέγας Μάγιστρος Γκι ντε Μπλανσφόρ πέθανε στη Ζάκυνθο (24 Νοεμβρίου 1513) αλλά έφτασαν τα νέα στη Ρόδο αργότερα (13 Δεκεμβρίου 1513).Σε δύο μέρες το Συμβούλιο των Ιπποτών εξέλεξε νέο Μάγιστρο τον Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο.[3] Τα επτά έτη της διακυβέρνησης του συνέχισε να επεκτείνει τις οχυρώσεις, ενίσχυσε όλα τα Δωδεκάνησα με τρόφιμα και πολεμοφόδια. Ο Φαμπρίτσιο ντελ Καρρέττο πέθανε μετά από σύντομη ασθένεια (10 Ιανουαρίου 1521), ήταν ο τελευταίος Μέγας Μάγιστρος των Ιωαννιτών που τάφηκε στη Ρόδο. Με τον διάδοχο του Φιλίπ ντε Βιλιέ ντε λ' Ιλ-Αντάμ η Ρόδος θα κατακτηθεί από τον Οθωμανό Σουλτάνο Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή και η έδρα του Τάγματος θα μετακινηθεί στη Μάλτα (1530).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Louis-François de Villeneuve-Bargemont, Monumens des grands-maitres de l'ordre de Saint Jean de Jérusalem ou vues des tombeaux élevés à Jérusalem, à Ptolémais, à Rhodes, à Malte, etc., accompagnés de notices historiques sur chacun des grands-maitres (Paris: J. J. Blaise, 1829), t. 1, σ. 243
- ↑ Villeneuve-Bargemont, t. 1, σσ. 241, 244
- ↑ Villeneuve-Bargemont, t. 1, σ. 243
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Louis-François de Villeneuve-Bargemont, Monumens des grands-maitres de l'ordre de Saint Jean de Jérusalem ou vues des tombeaux élevés à Jérusalem, à Ptolémais, à Rhodes, à Malte, etc., accompagnés de notices historiques sur chacun des grands-maitres (Paris: J. J. Blaise, 1829)
|
.png){kind=small}