Φέλιξ Κούλοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φέλιξ Κούλοφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Феликс Шаршенбаевич Кулов (Κιργιζικά)
Γέννηση29  Οκτωβρίου 1948
Μπισκέκ
Χώρα πολιτογράφησηςΚιργιζία
ΘρησκείαΣουνιτισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δημόσιος υπάλληλος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAr-Namys
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαντιστράτηγος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιπρόεδρος της Κιργιζίας (1992–1993)[1]
Πρωθυπουργός της Κιργιζίας (2005–2007)[2]
Βραβεύσειςτάγμα του Παράσημου της Τιμής
Μετάλλιο για την διάκριση στην άμυνα των συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φέλιξ Σαρσενμπάγιεβιτς Κούλοφ (Ρωσικά: Феликс Шаршенбаевич Кулов, Κιργιζικά: Феликс Шаршенбаевич (Шаршенбай уулу) Кулов, Feliks Şarşenbayeviç (Şarşenbay uulu) Kulov, γεννηθείς στις 29 Οκτωβρίου 1948) είναι Κιργίζιος πολιτικός, πρωθυπουργός της Κιργιζίας από το 2005 έως το 2007, μετά την Επανάσταση της Τουλίπας. Υπηρέτησε για πρώτη φορά από την 1η Σεπτεμβρίου 2005 έως ότου παραιτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2006.[3] Ο Πρόεδρος Κουρμανμπέκ Μπακίγιεφ τον επαναδιόρισε ως προσωρινό πρωθυπουργό την ίδια ημέρα,[4] αλλά η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση σήμαινε ότι οι προσπάθειες του Μπακίγιεφ για την επαναπρόταση του Κούλοφ τον Ιανουάριο του 2007 ήταν ανεπιτυχείς και στις 29 Ιανουαρίου τα μέλη του κοινοβουλίου ενέκριναν αντικατάσταση. Ο Κούλοφ συνίδρυσε και ηγείται του Αρ-Ναμίς, ενός πολιτικού κόμματος, και προεδρεύει το Λαϊκό Κογκρέσο, μια εκλογική συμμαχία στην οποία ανήκει το Αρ-Ναμίς.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κούλοφ γεννήθηκε στο Φρούνζε (σημερινό Μπισκέκ) και αρχικά εκπαιδεύτηκε ως αστυνομικός. Μεταξύ του 1978 και του 1998 κατείχε διάφορες θέσεις στην κυβέρνηση της Κιργιζίας, μεταξύ των οποίων τη θέση του Υπουργού Εσωτερικών, του Υπουργού Εθνικής Ασφάλειας και Κυβερνήτη της επαρχίας Τσούι. Το 1992-1993 ήταν Αντιπρόεδρος, όπου από αυτή τη θέση επόπτευε την αρχή του νέου κιργιζικού νομίσματος, του σομ. Εντούτοις, αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από ένα σκάνδαλο για τα αποθεματικά χρυσού που έλειπαν.

Από το 1998 έως το 1999 ο Κούλοφ υπηρέτησε ως δήμαρχος του Μπισκέκ, καθιστώντας δημοφιλή πολιτικό στην πόλη. Το 1999 συμμετείχε στο σχηματισμό του Αρ-Ναμίς, καθιστώντας τον πρώτο ηγέτη του. Τον Φεβρουάριο του 2000 ανήγγειλε την πρόθεσή του να υπηρετήσει ως μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Η αστυνομία της Κιργιζίας τον συνέλαβε ένα μήνα αργότερα για διαφθορά. Στις 22 Ιανουαρίου 2001 ένα στρατιωτικό δικαστήριο τον διαπίστωσε ένοχο και τον καταδίκασε σε επτά χρόνια φυλάκισης. Αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες εναντίον του το 2005 και το 2010 η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών διαπίστωσε πολλές παραβιάσεις πολιτικών δικαιωμάτων στην κράτηση και δίκη.[5]

Κιργιζική επανάσταση, 2005[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Μαρτίου 2005, ο Κούλοφ αποφυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της επανάστασης στη Κιργιζία και διορίστηκε ως συντονιστής των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και ασφάλειας (αποτελεσματικά ο αρχηγός ασφαλείας της Κιργιζίας) από τον προσωρινό πρόεδρο και πρωθυπουργό Κουρμανμπέκ Μπακίγιεφ. Παραιτήθηκε από αυτή τη θέση στις 30 Μαρτίου, λέγοντας ότι είχε αποκαταστήσει την τάξη.

Στις 6 Απριλίου συγκροτήθηκε ειδική ομάδα εργασίας του Ανώτατου Δικαστηρίου της Κιργιζίας για να αναθεωρήσει την προηγούμενη δίωξη και καταδίκες του Κούλοφ και μέχρι τις 11 Απριλίου είχε απαλλαγεί από όλες τις κατηγορίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Κούλοφ κατηγορήθηκε από τον πολιτικό Ρισπέκ Ακματμπάγιεφ για τη διοργάνωση της δολοφονίας του αδελφού του Τινιτσμπέκ, οδηγώντας σε ένα εθνικό κύμα διαμαρτυριών.[6]

Ο Κούλοφ ανακοίνωσε αρχικά την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος για πρόεδρος στις εκλογές που προγραμματίστηκαν για τις 10 Ιουλίου. Ήταν αρχικά ασαφές αν η πρώτη γλώσσα του θα αποτελούσε εμπόδιο στην εκλογή του: ο πρόεδρος υποχρεούται από το νόμο να μιλάει άπταιστα κιργιζικά και, μαζί με πολλά άτομα από το βόρειο τμήμα της χώρας, η μητρική γλώσσα του Κούλοφ είναι η ρωσική. Ωστόσο, το θέμα έγινε αμφισβητήσιμο όταν αποσύρθηκε η υποψηφιότητά του στα μέσα Μαΐου, δεσμεύοντας την υποστήριξή του στον Μπακίγιεφ. Εκείνη την εποχή διορίστηκε επίσης πρώτος αναπληρωτής πρωθυπουργός. Ήταν ήδη αναμενόμενο να διοριστεί πρωθυπουργός από τον εκλεγμένο Πρόεδρο. Ο Μπακίγιεφ κέρδισε τις εκλογές τον Ιούλιο. Ορκίστηκε στις 11 Αυγούστου. Ο Κούλοφ διορίστηκε πρωθυπουργός. Την 1η Σεπτεμβρίου 2005, ο Κούλοφ επιβεβαιώθηκε ως πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο της Κιργιζίας, με 55 ψήφους υπέρ και 8 ψήφους κατά.[7]

Συμμετοχή στην Κιργιζική πολιτική μετά το 2005[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κούλοφ υπηρέτησε ως πρωθυπουργός μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου 2006 όταν παραιτήθηκε, προκαλώντας αυτόματα την απόλυση του υπουργικού συμβουλίου του σύμφωνα με το Σύνταγμα.[8] Ο Πρόεδρος Μπάκιεφ τον όρισε αμέσως ως προσωρινό Πρωθυπουργό. Ο Μπακίγιεφ ξαναδιόρισε τον Κούλοφ ως πρωθυπουργό στα μέσα Ιανουαρίου 2007.

Οι βουλευτές ψήφισαν 39 κατά και 23 υπέρ για την επιβεβαίωση του Κούλοφ στις 18 Ιανουαρίου 2007. Ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Αζιμπέκ Μπεκναζάροφ είπε στον Κούλοφ πριν από την ψηφοφορία: "Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά πιστεύω ότι ο διορισμός σας θα απορριφθεί. Να είστε γενναίος και να παραδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να εκτελέσετε τα καθήκοντά σας ως πρωθυπουργός, παραδέχεστε ότι δεν έχετε καταφέρει να το κάνετε για το περασμένο ενάμισι έτος, νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο εάν απορριφθείτε [να διοριστεί εκ νέου]. Γίνετε ένας άντρας!"

Ο πρόεδρος Μπακίγιεφ επαναπρότεινε τον Κούλοφ την επόμενη μέρα, δεδομένου ότι το νέο σύνταγμα επιτρέπει στον ίδιο υποψήφιο να παρουσιαστεί τρεις φορές.[9] Η Συνταγματική Επιτροπή του Κοινοβουλίου της Κιργιζίας απεφάνθη στις 22 Ιανουαρίου 2007 ότι ο Μπακίγιεφ δεν θα μπορούσε να επαναπροτείνει τον Κούλοφ επειδή παραβίασε το Σύνταγμα. Ο πρόεδρος της επιτροπής Ισχάκ Μασαλίγιεφ είπε στον Μπακίγιεφ να υποδείξει κάποιον άλλο. Ο Μίρζα Καπάροφ, απεσταλμένος του Μπακίγιεφ προς το Κοινοβούλιο, διαφώνησε, λέγοντας στους βουλευτές: "Πρέπει επίσης να αναφερθούμε στον συνταγματικό νόμο για την κυβέρνηση, ο οποίος λέει ότι ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να υποβάλει την υποψηφιότητα τρεις φορές. Αν το Τζοργκόρκου Κενές απορρίψει την επιλογή του τρεις φορές, γνωρίζετε όλες τις συνέπειες. Όλα αυτά είναι σαφώς γραμμένα σε αυτόν τον νόμο."[10]

Μετά την υποψηφιότητα του Κούλοφ να αποτυγχάνει για δεύτερη φορά στις 26 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος όρισε τον υπουργό Γεωργίας Αζίμ Ισαμπέκοφ, στενό συνεργάτη του και πρώην αναπληρωτή επικεφαλής της Προεδρικής Διοίκησης, στις 26 Ιανουαρίου 2007.[11]

Τον Φεβρουάριο, ο Κούλοφ εντάχθηκε σε ομάδα αντιπολίτευσης, το Ενωμένο Μέτωπο για ένα Άξιο Μέλλον για τη Κιργιζία, το οποίο ζήτησε πρόωρες προεδρικές εκλογές.[12] Ως ηγέτης της ομάδας, υποστήριξε επίσης την ιδέα της ίδρυσης μιας συνομοσπονδίας με τη Ρωσία.[13]

Οι διαμαρτυρίες κατά του Μπακίγιεφ από τις 11 Απριλίου έως τις 19 Απριλίου 2007 κορυφώθηκαν με συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας και ο Κούλοφ ανακρίθηκε σε σχέση με τις συγκρούσεις στις 21 Απριλίου, αφού αρχικά αρνήθηκε να εμφανιστεί για ανάκριση την προηγούμενη ημέρα. Ο Κούλοφ κατηγόρησε τις αρχές για τις συγκρούσεις.[14] Την 1η Αυγούστου 2007, ο Κούλοφ κατηγορήθηκε ότι δημιούργησε δημόσια διαταραχή σε σχέση με τις συγκρούσεις.[15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 12  Σεπτεμβρίου 2022.
  2. Ανακτήθηκε στις 12  Σεπτεμβρίου 2022.
  3. Pannier, Bruce (2006-12-19). «Kyrgyz Government Resigns». Radio Free Europe/Radio Liberty. http://www.rferl.org/featuresarticle/2006/12/37827e5c-bb96-455e-82ce-5a75941db612.html. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  4. «Kyrgyz president appoints former prime minister acting PM». RIA Novosti. 2006-12-19. http://en.rian.ru/world/20061219/57272492.html. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  5. HRC views in Kulov v. Kyrgyzstan, Communication No. 1369/2005 U.N. Doc. CCPR/C/99/D/1369/2005
  6. Kommersant - Революция авторитетов (στα ρωσικά)
  7. Rulers - September 2005, 1, rulers.org, undated.Retrieved 21 September 2014.
  8. «Kyrgyz Parliament rejects Kulov's nomination as Prime Minister». RadioFreeEurope/RadioLiberty. 2007-01-18. http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/1/48B24D9C-A1D2-4726-84D5-9CE1E2CE45CE.html. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  9. «Kyrgyz President resubmits Kulov candidacy To Lawmakers». Radio Free Europe/Radio Liberty. 2007-01-19. http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/01/2b9d4f65-6c25-4ac2-b180-00feb6e206e4.html. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  10. «Kyrgyz Committee rejects Kulov's renomination». RadioFreeEurope/RadioLiberty. 2007-01-22. http://www.rferl.org/featuresarticle/2007/1/44D7DD1E-A118-4455-983F-B5A61C6CFC48.html. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  11. «Kyrgyz president names agriculture minister as new candidate for premier». Kyiv Post. 2007-01-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-28. https://web.archive.org/web/20070328154329/http://www.kyivpost.com/bn/25947/. Ανακτήθηκε στις 2007-01-30. 
  12. Bruce Pannier, "Kyrgyzstan: New Opposition Movement Fuels Ongoing Political Dispute", Radio Free Europe/Radio Liberty, February 20, 2007.
  13. "Kyrgyz Opposition Campaigns For Confederation With Russia", Radio Free Europe/Radio Liberty, June 2, 2007.
  14. "Kyrgyz Opposition Leader Questioned Over Disorder", Radio Free Europe/Radio Liberty, April 21, 2007.
  15. "Kyrgyz Ex-PM Charged with Creating Public Disorder", Radio Free Europe/Radio Liberty, August 1, 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]