Φάνης Σακελλαρίου
| Φάνης Σακελλαρίου | |
|---|---|
| Γέννηση | 1916 |
| Θάνατος | Μάρτιος 2000[1][2][3] |
| Τόπος ταφής | Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
| Σημαντικά έργα | Σταμάτιος Κλεάνθης, Δαμασκηνός, Προτομή Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου, Κόρινθος, Προτομή Γεωργίου Μπάλη, Κόρινθος, Προτομή του Αντώνιου Κριεζή, Ύδρα, Ανδριάντας Αρχιεπισκόπου Δαμασκινού, Κόρινθος, Ανδριάντας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Τρίπολη, Προτομή Αναγνώστη Πετμεζά, Κιάτο, Προτομή Μιλτονα Ιατρίδη, Κόρινθος, Προτομή του Γεώργιου Βασιλάκου, Ηγουμενίτσα, Προτομή του Μίλτωνος Ιατρίδη, Κατάκολο και Αδριάντας του Νικηταρά, Χιλιομόδι |
Ο Φάνης Σακελλαρίου (Αθήνα 1916 – Αθήνα 2000) ήταν Έλληνας γλύπτης, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της μνημειακής γλυπτικής στην Ελλάδα του 20ού αιώνα.[4]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φάνης Σακελλαρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916, αλλά καταγόταν από τη Λαύκα Κορινθίας δίπλα στην λίμνη Στυμφαλίας]. Πήρε τα πρώτα μαθήματα στο εργαστήρι γλυπτικής του Θωμά Θωμόπουλου. Στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε γλυπτική, μαθήτευσε αρχικά στα εργαστήρια του Κώστα Δημητριάδη, ενώ αργότερα παρακολούθησε για ένα διάστημα και μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Κώστα Παρθένη. Έκανε επίσης σπουδές στην αισθητική, την ανατομία και την ιστορία της τέχνης.
Ο Σακελλαρίου, πριν από τον πόλεμο το 1940, πήρε μέρος σε πολλές πανελλήνιες εκθέσεις και απέσπασε ενθουσιαστικές κριτικές για τα έργα του («Βοσκός Αρκαδίας», «Αναπαυόμενος Έφηβος», «Κόρη σε ρεμβασμό»). Κατά τη διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής, έπαθε ανεπανόρθωτη οικονομική καταστροφή, ενώ το εργαστήρι του και πολλά από τα έργα του καταστράφηκαν με τους βομβαρδισμούς.
Μεταπολεμικά ταξίδεψε στο Παρίσι, τη Ρώμη και τη Φλωρεντία, όπου εξειδικεύτηκε στην οργάνωση μουσειακών εκθέσεων και στις τεχνικές της παντογραφίας και χαλκοχυτικής για τη δημιουργία μεγάλων μνημειακών έργων. Το έργο του εκτίθεται σε δημόσιους χώρους, ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Σακελλαρίου πέθανε στην Αθήνα στις 15 Μαρτίου 2000, σε ηλικία 84 ετών.
Εργογραφία και τεχνικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φάνης Σακελλαρίου είναι από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της μνημειακής γλυπτικής στην Ελλάδα. Τα μνημειακού χαρακτήρα έργα του διακρίνονται για το ρεαλισμό και τη δύναμη έκφρασης. Μεταξύ των πιο αντιπροσωπευτικών έργων της κατηγορίας αυτής είναι:
- Έφιππος ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ύψους 12 μ., στην Πλατεία Άρεως, Τρίπολη Αρκαδίας.
- Ο Νικηταράς, ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ύψους 11.50 μ., στην Κλεισούρα, κοντά στο Χιλιομόδι.
- Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός (1991), ορειχάλκινος ανδριάντας ύψους 4 μ., στην Πλατεία Μητροπόλεως, Αθήνα.
- Ο Παπαδημήτρης, ήρωας του 1821, στα Μακρίσια Ολυμπίας.
- Μνημείο Πεσόντων Λαύκας, στο χωριό του Λαύκα Κορινθίας.
- Μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη της Ιορδανίας, Αμμάν (Α΄ Βραβείο Διεθνούς Διαγωνισμού).
Σε ένα δεύτερο στάδιο καλλιτεχνικής έκφρασης, που χαρακτηρίζεται από εξπρεσιονιστικές αναφορές, συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, τα έργα «Τραγούδι του νεκρού αδελφού», «Εκάβη», «Θεός Παν» (Δημόσιο πάρκο, Γενεύη) και «Η γυναίκα του Λωτ». Ένας πλατωνικός ιδεαλισμός κυριαρχεί στο τελευταίο στάδιο της καλλιτεχνικής δημιουργίας του, με τα έργα του «Τελευταίος χρησμός», «Κόριννα» και «Κόρη σε δειλινό», τα οποία διακρίθηκαν στα Σαλόν των Γάλλων Καλλιτεχνών στο Παρίσι.
Ο Σακελλαρίου απασχολήθηκε, με διευθυνόμενο ρεαλισμό και ακαδημαϊκή αντίληψη, με προτομές προσωπικοτήτων, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχουν αυτές των πολεοδόμων της Αθήνας Σταμάτη Κλεάνθη και Έντουαρτ Σάουμπερτ, από μάρμαρο, που τοποθετήθηκαν το 1973 στον περίβολο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων. Φιλοτέχνησε επίσης τις προτομές του Πετμεζά (στημένη στον τόπο που σκοτώθηκε), του Αντώνη Κριεζή στην Ύδρα, των πρωθυπουργών Κωνσταντίνου Τσαλδάρη και Παναγή Τσαλδάρη, του Γεωργίου Μπαλή, ακαδημαϊκού και καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. ά.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) groups
.google .com /forum /?fromgroups= #!topic /soc .culture .greek /Q7HqMLCUcSY. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2013. - ↑ (Αγγλικά) www
.hri .org /news /greek /ana /2000 /00-03-16 .ana .html #15. - ↑ (Γαλλικά) balises
.bpi .fr /arts /qui-est-a-lorigine-de-la-statue-de-pan-des-buttes-chaumont. - ↑ «Archive In.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 446, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάνικα, λήμμα «Σακελλαρίου , Φάνης», τόμ.53, σελ. 64, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
- Ζέττα Αντωνοπούλου: « Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 133, 147 – 148 & 206, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.