Φάκρα Γιούνους
| Φάκρα Γιούνους | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | فاخرہ یونس (Ούρντου) |
| Γέννηση | 1979 Πακιστάν |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 2012[1] Ρώμη |
| Αιτία θανάτου | πτώση |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Τόπος ταφής | Καράτσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πακιστάν |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουρντού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χορεύτρια |
H Φάκρα Γιούνους (Ουρντού: فاخرہ یونس; 1979 – 17 Μαρτίου 2012) ήταν Πακιστανή που υπήρξε θύμα επίθεσης με οξύ, το οποίο προκάλεσε ανεπανόρθωτες βλάβες στο πρόσωπό της. Λίγες μέρες αφού κυκλοφόρησε ντοκιμαντέρ με την ιστορία της, έθεσε τέλος στη ζωή της σε ηλικία 33 χρονών.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εργαζόταν ως χορεύτρια σε κακόφημη γειτονιά στο Πακιστάν,[2] όταν γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο Μπιλάλ Καρ (Bilal Khar), υιό του Γκουλάμ Μουσταφά Καρ, πρώην Κυβερνήτη και Πρόεδρο της τοπικής κυβέρνησης στην επαρχία Πουντζάμπ του Πακιστάν. Μετά από τρία χρόνια έγγαμου βίου, αποφάσισε να ζητήσει διαζύγιο από τον σύζυγό της, καθώς τον κατηγόρησε ότι ασκούσε σε αυτήν φυσική και λεκτική βία. Τον Μάιο του 2000, κατά δήλωσή της, της επιτέθηκε με οξύ, παρουσία του πεντάχρονου γιού της από άλλον άνδρα.
Ο πρώην άνδρας της ισχυρίστηκε ότι κάποιος άλλος χρησιμοποίησε το όνομα του και προέβει στην επίθεση. Το γεγονός της επίθεσης και η εκδίκαση της υπόθεσης προσέλκυσε τον ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης, που σημείωναν στις ανταποκρίσεις τους, τον μεγάλο αριθμό επιθέσεων με οξύ στη χώρα (8.500 επιθέσεις το 2011). Κατάφερε να αθωωθεί από όλες τις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν. Αργότερα, η Φάρκα Γιουνούς μετέβη στη Ρώμη για να προβεί σε πλαστικές επεμβάσεις, με την βοήθεια της πρώην πεθεράς και μητριάς του πρώην άνδρα της Τεμινά Ντουρανί.[3] Η μετάβαση της στην Ιταλία υπήρξε στην αρχή επεισοδιακή, αφού οι ιταλικές αρχές αρνήθηκαν τη χορήγηση άδειας εισόδου, αλλά μετά από πίεση της ιταλικής κοινής γνώμης, της επιτράπηκε να εισέλθει και να συνεχίσει τη θεραπεία της.[4] Η πρώην πεθερά της, κατάφερε να εξασφαλίσει επίσης χορηγίες από την εταιρία καλλυντικών «Saint Angelic» και από την ιταλική κυβέρνηση. Η ιταλική οργάνωση «Smile Again», ευαισθητοποιημένη από το γεγονός, προχώρησε σε δράσεις ενάντια στον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των γυναικών στο Πακιστάν.[5]
Στις αρχές του Μαρτίου του 2012, κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Saving Face», της βραβευμένης με Έμμυ Πακιστανής δημοσιογράφου Σαρμίν Ομπάιντ-Τσινόι και του Αμερικανού Ντανιέλ Τζανγκ. Η υπόθεση του βασίστηκε πάνω στις επιθέσεις με οξύ κατά γυναικών στο Πακιστάν. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ είχε βραβευτεί τον προηγούμενο μήνα, με Όσκαρ Μικρού Μήκους, το πρώτο που κατέκτησαν Πακιστανοί δημιουργοί, και Έμμυ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Λίγες μέρες αργότερα από την προβολή της ταινίας, και αφού ολοκλήρωσε 39 πλαστικές επεμβάσεις σε διάστημα δέκα χρόνων,[6] αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον έκτο όροφο κτιρίου της Ρώμης. Η βράβευση του ντοκιμαντέρ και το ατυχές γεγονός της αυτοκτονίας της τον ίδιο μήνα, αναθέρμανε το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης για το προσωπικό της δράμα.[2][7][8][9] Η σορός της, μεταφέρθηκε από την Τεμινά Ντουρανί στο Πακιστάν, τυλιγμένη με την πακιστανική και την ιταλική σημαία. Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος Εντχί στο Κανταχάρ. Η ταφή της έγινε στο Καράτσι.[10]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Fakhra Younus, Pakistani Acid Victim, Commits Suicide». Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 «Pakistani former dancing girl who was attacked with acid commits suicid». Fox News. 28 Μαρτίου 2012. http://www.foxnews.com/world/2012/03/28/pakistani-former-dancing-girl-who-was-attacked-with-acid-commits-suicide/. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ Bloch, Hannah (20 Αυγούστου 2001). «The Evil That Men Do». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-18. https://web.archive.org/web/20130518152742/http://www.time.com/time/world/article/0,8599,170879,00.html. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ Ali, Sahar (4 Αυγούστου 2003). «Help for Pakistan's acid attack victims». BBC. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3114323.stm. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ Saher Baloch, Saher. «Fakhra: shunned in life, embraced in death». thenews.com.pk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-26. https://web.archive.org/web/20120326180513/http://www.thenews.com.pk/Todays-News-4-99481-Fakhra-shunned-in-life-embraced-in-death. Ανακτήθηκε στις 2017-03-02.
- ↑ «Young woman seared by acid that corrodes a nation's soul». Sydney Morning Herald. 9 Απριλίου 2012. http://www.smh.com.au/comment/obituaries/young-woman-seared-by-acid-that-corrodes-a-nations-soul-20120408-1wjem.html. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2015.
- ↑ Abbot, Sebastian (28 Μαρτίου 2012). «Fakhra Younus Dead: Pakistani Acid Victim Commits Suicide». Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/2012/03/28/fakhra-younus-dead-pakistan-acid_n_1384612.html. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Prominent Pakistani Acid Victim Commits Suicide». National Public Radio/The Associated Press. 28 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-29. https://web.archive.org/web/20120329164136/http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=149510651. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ Abbot, Sebastian (28 Μαρτίου 2012). «Prominent Pakistani acid victim Fakhra Younus commits suicide». Chicago Sun Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-28. https://web.archive.org/web/20120328195725/http://www.suntimes.com/news/world/11575212-418/prominent-pakistani-acid-victim-fakhra-younus-commits-suicide.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-02.
- ↑ «Document-Pakistan: Insufficient protection of women». Διεθνής Αμνηστία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.