Μετάβαση στο περιεχόμενο

Υψηλή Γέφυρα Σερβίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Wikiphysicsgr (συζήτηση | συνεισφορές) στις 23:04, 13 Μαΐου 2022. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 40°13′58″N 21°58′26″E / 40.23278°N 21.97389°E / 40.23278; 21.97389

Υψηλή Γέφυρα Σερβίων
Η θέα της γέφυρας από το χωριό Νεράιδα, με τα Σέρβια στο βάθος.
Μεταφέρει1 λωρίδα ανά κατεύθυνση, της Εθνικής Οδού 3, μέρος της Ευρωπαϊκής Οδού 65
ΔιασχίζειΤεχνητή λίμνη Πολυφύτου
ΤοποθεσίαΣέρβια, Νομός Κοζάνης, Ελλάδα
ΙδιοκτήτηςΕλληνικό Δημόσιο
Χαρακτηριστικά
Σχέδιογέφυρα δρόμου
Συνολικό μήκος1.372 μέτρα
Πλάτος13,5 μέτρα
ΣχεδιαστήςΡικάρντο Μοράντι
Μηχανική σχεδίαση απόΗλίας Σωτηρόπουλος και συνεργάτες
Κατασκευάστηκε απόΚοινοπραξία Ξ.Ε.Κ.Τ.Ε. Α.Ε. / ΣΚΑΠΑΝΕΥΣ Α.Ε.
Αρχή κατασκευής1972
Τέλος κατασκευής1975
Άνοιξε1975
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Υψηλή Γέφυρα Σερβίων είναι μία από τις μακρύτερες γέφυρες στην Ελλάδα, μήκους 1.372 μέτρων. Η γέφυρα αποτελεί τμήμα της Εθνικής Οδού Κοζάνης - Λάρισας και βρίσκεται 15 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κοζάνης και 7 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Σερβίων. Είναι η μία από τις δύο γέφυρες της λίμνης, μαζί με την γέφυρα του Ρυμνίου, η οποία βρίσκεται νοτιοδυτικά κοντά στην Αιανή και είναι μικρότερη σε μήκος (615 μέτρα).

Ιστορία

Το έργο δημοπρατήθηκε στις 16 Μαρτίου 1972 και κατασκευάσθηκε από την κοινοπραξία Ξ.Ε.Κ.Τ.Ε. Α.Ε. - ΣΚΑΠΑΝΕΥΣ Α.Ε. Τη μελέτη του έργου εκπόνησε το Τμήμα Μελετών της Ξ.Ε.Κ.Τ.Ε. Α.Ε., συνεργαζόμενο με τον καθηγητή Ρικάρντο Μοράντι, ενώ τη γεωτεχνική μελέτη του έργου εκπόνησε το Τεχνικό Γραφείο Γεωτεχνικών Μελετών «Ηλίας Σωτηρόπουλος και Συνεργάται». Εγκαινιάστηκε στις 6 Νοεμβρίου 1976, όταν δημιουργήθηκε η τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου, στον ποταμό Αλιάκμονα. Τα έργα για την κατασκευή της ξεκίνησαν το 1972 και δόθηκε σε χρήση το 1975.[1]

Προβλήματα στατικότητας

Στις αρχές του 2020, μετά από οπτικό έλεγχο της γέφυρας που διενήργησε ο Στέργιος Μητούλης, αν. καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σάρεϊ, Αγγλίας, διαπιστώθηκε ότι με το πέρασμα του χρόνου, τις περιβαλλοντικές καταπονήσεις και τα φορτία που δέχθηκε η γέφυρα, η ασφάλεια της κατασκευής έχει μειωθεί και για αυτό το λόγο λήφθηκαν περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας των οχημάτων.[2][3]

Ο Μητούλης εξήγησε ότι οι πρόβολοι της γέφυρας έχουν μετακινηθεί κατακόρυφα προς τα κάτω και δεν συνδέονται καλά με το κατάστρωμά της, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να πέσουν[4]. Ως άμεσο μέτρο αντιμετώπισης του προβλήματος ο καθηγητής πρότεινε να συνδεθούν τα κομμάτια της γέφυρας με τους προβόλους, αν και η αποτροπή της κατακόρυφης μετακίνησης τους είναι μάλλον αδύνατη χωρίς επιπλέον μέτρα ανάσχεσης.[2]

Προηγούμενες επιθεωρήσεις της γέφυρας είχαν γίνει από το αρμόδιο Υπουργείο το 1995, κατόπιν σεισμού, καθώς και το 2012 από ιδιώτες χωρίς να βρεθεί κάτι ανησυχητικό. Σε μια προσπάθεια να δημοπρατηθεί μελέτη αποκατάστασης της γέφυρας το 2015 και το 2016, η αρμόδια υπηρεσία αναζήτησε στοιχεία για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της γέφυρας τα οποία όμως δεν βρέθηκαν στα αρχεία κανενός φορέα.[3]

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι