Υπόγειο φρούριο του Βερντέν
Συντεταγμένες: 49°9′27.7″N 5°22′35.0″E / 49.157694°N 5.376389°E
| Υπόγειο φρούριο του Βερντέν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ακρόπολη[1] |
| Διεύθυνση | place de la Roche και 20, avenue du 5e(RAP |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 49°9′28″N 5°22′35″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Βερντέν[1] |
| Χώρα | Γαλλία[1] |
| Προστασία | πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1929)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το υπόγειο φρούριο του Βερντέν (γαλλικά: La citadelle souterraine de Verdun) είναι ένα σύνολο από υπόγειους χώρους που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα κάτω από το φρούριο του Βερντέν, που βρίσκεται στο νομό Μεζ στη διοικητική περιοχή Γκραντ Εστ, στην βορειοανατολική Γαλλία.
Το άνω φρούριο (φρούριο του Βερντέν) κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα, σε σχέδια του Ζαν Εράρ μετά την προσάρτηση της πόλης από τον βασιλιά Ερρίκο Β' το 1552. Μετά την επίσημη προσάρτηση της πόλης στο βασίλειο της Γαλλίας το 1648, ο Βωμπάν ανέλαβε τη βελτίωση της οχύρωσης της. Μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870, η πόλη περιελήφθη στο νέο σύνολο οχυρώσεων και βρέθηκε στο κέντρο του οχυρωμένου χώρου του Βερντέν, αποτελούμενου από πολλά οχυρά.
Το υπόγειο φρούριο κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου περιλάμβανε γαλαρίες και στοές μήκους 7 χιλιομέτρων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου χρησίμευσε ως καταφύγιο, θέση της διοίκησης και βάση ανεφοδιασμού. Στις 10 Νοεμβρίου 1920, φιλοξένησε την τελετή για την επιλογή του Άγνωστου Στρατιώτη που αναπαύεται κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι.
Αποτελεί ιστορικό μνημείο της Γαλλίας, καταχωρημένο από το 1929.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το άνω φρούριο (16ος - 17ος αιώνας)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1552, ο βασιλιάς Ερρίκος Β' της Γαλλίας κατέλαβε την πόλη Βερντέν, που έως τότε ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αποφάσισε να εδραιώσει τις μεσαιωνικές οχυρώσεις και να κατασκευάσει ένα φρούριο. Αλλά οι εργασίες δεν προχώρησαν εξαιτίας των Θρησκευτικών πολέμων που έπληξαν τη Γαλλία από το 1562 έως το 1598. Μόλις το 1624, εν μέσω του Τριακονταετούς Πολέμου, άρχισε η κατασκευή του φρουρίου όταν ο Λουδοβίκος ΙΓ' ανέθεσε στον στρατάρχη Μαριγιάκ, διοικητή της επαρχίας των Τριών Επισκοπών (Τουλ, Μετς και Βερντέν) και κυβερνήτη του Βερντέν, να ολοκληρώσει γρήγορα τις οχυρώσεις.[2] Το φρούριο κατασκευάστηκε σε έκταση 20 εκταρίων στο όρος Σαιν-Βαν. Μηχανικοί και μαθηματικοί επιστατούσαν την κατασκευή σύμφωνα με σχέδια Ζαν Εράρ.[2]
Το 1648, η συνθήκη του Μύνστερ, μέρος των συνθηκών της Βεστφαλίας, επισημοποίησε την προσάρτηση της πόλης και της επισκοπής του Βερντέν στο βασίλειο της Γαλλίας. Ο Λουδοβίκος ΙΔ' ανέθεσε στον μηχανικό και στρατιωτικό αρχιτέκτονα Βωμπάν την βελτίωση της οχύρωσης της πόλης. [3]Οι εργασίες άρχισαν το 1674 και σταμάτησαν το 1692 πριν επαναληφθούν το 1698. Το φρούριο απέκτησε αρκετούς προμαχώνες, στρατώνες, οπλοστάσιο, αποθήκες πυροβολικού, αποθήκες σιταριού, πυριτιδαποθήκη.
Μετά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870, η Γαλλία δημιούργησε το αμυντικό οχυρωματικό σύστημα Σερέ ντε Ριβιέρ, ονομασία που οφείλει στον στρατηγό που το σχεδίασε. 19 οχυρά υψώθηκαν γύρω από την πόλη, όπως τα φρούρια Βω, Σουβίλ και Ντουωμόν, τα οποία αποτελούν την οχυρωμένη περιοχή του Βερντέν.[4]
Το υπόγειο φρούριο (19ος - 20ός αιώνας)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα τέλη του 19ου αιώνα, αποφασίστηκε το φρούριο να καταστεί στρατιωτική βάση υποστήριξης και τροφοδοσίας. Από το 1886 έως το 1893, σκάφτηκαν υπόγειες γαλαρίες κάτω από το βραχώδες έδαφος σε βάθος 16 μέτρων και αποτέλεσαν το υπόγειο φρούριο του Βερντέν. Το 1914, οι υπόγειες γαλαρίες και στοές έφθαναν σε μήκος περίπου τα 4 χιλιόμετρα. Στο τέλος του πολέμου, εκτείνονταν σε πάνω από 7 χιλιόμετρα.
Το υπόγειο φρούριο μπορούσε να στεγάσει 2.000 άνδρες και χρησίμευσε ως καταφύγιο, θέση της διοίκησης και βάση ανεφοδιασμού. Περιλάμβανε 6 πυριτιδαποθήκες, 7 αποθήκες πυρομαχικών, ένα αρτοποιείο, ένα μύλο, ένα τηλεφωνικό και τηλεγραφικό κέντρο, μηχανήματα άντλησης νερού για την πόλη και τα φρούρια, κουζίνες και μεγάλες αποθήκες.[5] Κατά τη διάρκεια της μάχης του Βερντέν το 1916, το υπόγειο φρούριο στέγαζε μέχρι 10.000 στρατιώτες και οι φούρνοι ψωμιού παρήγαγαν 28.000 μερίδες ψωμιού την ημέρα.
Ο Άγνωστος στρατιώτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 8 Νοεμβρίου 1920, η Εθνική Συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα νομοσχέδιο για την κατάθεση κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου των λειψάνων ενός άγνωστου στρατιώτη που πέθανε για τη Γαλλία κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. 8 φέρετρα από τα πεδία μαχών αντιστοίχων περιοχών στη Γαλλία απεστάλησαν στο Βερντέν την επόμενη μέρα και στις 10 Νοεμβρίου 1920 στο υπόγειο φρούριο έγινε η τελετή τυχαίας επιλογής και το λείψανο του Άγνωστου στρατιώτη μεταφέρθηκε στο Παρίσι και τοποθετήθηκε κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου.
Επίσκεψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επίσκεψη του υπόγειου φρουρίου πραγματοποιείται με βαγονέτα που διέρχονται μέσα από τις αίθουσες και τις στοές. Με σύστημα ακουστικής ξενάγησης οι επισκέπτες ενημερώνονται για το ρόλο της Γαλλίας και του Βερντέν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.[6]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη σελίδα του υπόγειου φρουρίου (επιλογή γλώσσας)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 Alain Girardot (dir.) et al.,Histoire de Verdun , Metz, Éditions Serpenoise, 1997, 205 p. (ISBN 2-87692-263-0, notice BnFno FRBNF36200908), p. 76.
- ↑ . «vauban.org/Verdun».
- ↑ . «histoire-les-origines-de-la-citadelle.php».
- ↑ Jean-Luc Flohic (direction) et al., Les patrimoines des communes de la Meuse, t. 2, Paris, Flohic Éditions, coll. « Les patrimoines des communes de France », 1999, 608 p. (ISBN 2-84234-0744, notice BnFno FRBNF37193403), « Verdun », p. 1137
- ↑ . «la-visite-de-la-citadelle.php».