Υμπέρ Ρομπέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υμπέρ Ρομπέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Hubert Robert (Γαλλικά)
Γέννηση22  Μαΐου 1733[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος15  Απριλίου 1808[5][6][2]
Παρίσι[4]
Τόπος ταφήςAuteuil Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[7][8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[9][10]
ΣπουδέςCollège de Navarre (1745–1751)
Πανεπιστήμιο του Παρισιού[11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταέφορος
ζωγράφος[12][13]
σκιτσογράφος[13]
αρχιτέκτονας[13]
Αξιοσημείωτο έργοProjet d'aménagement de la Grande Galerie du Louvre, vers 1796
Draughtsman Drawing the Wooden Bridge in the Park of Méréville
View of the Park of Méréville
Περίοδος ακμής1748[14] - 1808[14]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

O Υμπέρ Ρομπέρ (γαλλικά: Hubert Robert) (1733-1808) ήταν Γάλλος ζωγράφος, σχεδιαστής, χαράκτης και δάσκαλος σχεδίου. Έζησε την ακμή της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, τον οποίο υπηρέτησε σε διάφορα αξιώματα, όπως ως σχεδιαστής κήπων. Γλίτωσε ως εκ θαύματος την εκτέλεση κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και ήταν ένας από τους συμβούλους και επιμελητές του νεοϊδρυθέντος Μουσείου του Λούβρου.[15]

Είναι ένας από τους κύριους Γάλλους καλλιτέχνες του 18ου αιώνα, ιδιαίτερα γνωστός για τις τοιχογραφίες, τα τοπία του και τις γραφικές απεικονίσεις κλασικών ερειπίων στην Ιταλία και τη Γαλλία.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Υμπέρ Ρομπέρ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 22 Μαΐου 1733. Ο πατέρας του ήταν στην υπηρεσία του μαρκήσιου Φρανσουά-Ζοζέφ ντε Σουαζέλ, κορυφαίου διπλωμάτη από τη Λωρραίνη. Τελείωσε τις σπουδές του στο Ιησουιτικό Κολέγιο της Ναβάρας στο Παρίσι το 1751 και μαθήτευσε στο εργαστήριο του γλύπτη Μισέλ-Ανζ Σλοντζ που του δίδαξε σχέδιο και προοπτική και τον ενθάρρυνε να στραφεί στη ζωγραφική. Το 1754 έφυγε για τη Ρώμη στην υπηρεσία του Ετιέν-Φρανσουά ντε Σουαζέλ, γιο του εργοδότη του πατέρα του, ο οποίος είχε διοριστεί πρέσβης της Γαλλίας και αργότερα έγινε υπουργός Εξωτερικών του Λουδοβίκου ΙΕ΄, το 1758.[16]

Στη Ρώμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη του λιμανιού της Ριπέτα στη Ρώμη, περ. 1766, παρουσιάζει το Αρχαίο Ρωμαϊκό Πάνθεον δίπλα σε φανταστικό λιμάνι.

Πέρασε 11 ολόκληρα χρόνια στη Ρώμη, αξιοσημείωτο χρονικό διάστημα. Αφού τελείωσε η επίσημη μαθητεία του στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης, άρχισε να ζει από τα έργα που παρήγαγε. Τον Απρίλιο του 1760, με τον αββά ντε Σαιν-Νον και τον Φραγκονάρ επισκέφθηκε την Πομπηία, τη νότια Ιταλία και τη Σικελία. Ο μαρκήσιος ντε Μαρινί, διευθυντής των κτηρίων του βασιλιά, παρακολουθούσε την εξέλιξή του σε αλληλογραφία με τον Νατουάρ, διευθυντή της Γαλλικής Ακαδημίας, ο οποίος παρότρυνε τους υποτρόφους να σχεδιάζουν έξω στη φύση. Ο Ρομπέρ δεν χρειαζόταν καμία παρότρυνση: σχέδια από τα σκίτσα του τεκμηριώνουν τα ταξίδια του. Στη Βίλα ντ' Έστε, στο Τίβολι, φιλοτέχνησε με κόκκινο παστέλ σειρά σχεδίων με αρχαία κτήρια μέσα σε ρημαγμένα πάρκα που παίρνουν ζωή από πλήθος μικρών μορφών.[17]

Η αντίθεση ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας Ρώμης και τη ζωή της εποχής του προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον του. Εργάστηκε για ένα διάστημα στο εργαστήριο του Τζιοβάνι Πάολο Πανίνι, από τον οποίο επηρεάστηκε. Περνούσε το χρόνο του παρέα με νέους καλλιτέχνες στον κύκλο του Τζοβάνι Μπατίστα Πιρανέζι, των οποίων οι φανταστικές ρομαντικές αναπαραστάσεις κλασικών μνημείων, ενταγμένων σε εξιδανικευμένο περιβάλλον, τον επηρέασαν τόσο πολύ που απέκτησε το ψευδώνυμο Ο Ρομπέρ των ερειπίων για τις πολλές απεικονίσεις ρωμαϊκών μνημείων και ερειπίων. Οι συλλογές του με σκίτσα και σχέδια που συγκέντρωσε στη Ρώμη του παρείχαν τα μοτίβα που δούλεψε σε πίνακες ζωγραφικής σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.[18]

Στο Παρίσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εργαστήριο του καλλιτέχνη, 1760

Επέστρεψε στο Παρίσι το 1765 και την επόμενη χρονιά έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής, με τον πίνακα Το λιμάνι της Ρώμης, διακοσμημένο με διάφορα μνημεία αρχιτεκτονικής, αρχαίας και σύγχρονης. Στην πρώτη έκθεση του Ρομπέρ στο Σαλόν του 1767, αποτελούμενη από 13 πίνακες και πολλά σχέδια, ο Ντενί Ντιντερό έγραψε: «Οι ιδέες που ξυπνούν τα ερείπια μέσα μου είναι μεγάλες». Εξέθετε έργα του σε κάθε Σαλόν μέχρι το 1802. Διορίστηκε διαδοχικά «Σχεδιαστής των Κήπων του Βασιλιά», «Φύλακας των Πινάκων του Βασιλιά» και «Φύλακας του Μουσείου και Σύμβουλος της Ακαδημίας».

Τον Οκτώβριο του 1793, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, ο Ρομπέρ συνελήφθη. Κατά τη διάρκεια των δέκα μηνών της κράτησής του φιλοτέχνησε πολλά σχέδια, ζωγράφισε τουλάχιστον 53 καμβάδες και πολυάριθμες σκηνές της ζωής στη φυλακή σε πιάτα.[19] Απελευθερώθηκε μία εβδομάδα μετά την πτώση του Ροβεσπιέρου, έχοντας γλυτώσει τη γκιλοτίνα όταν στη θέση του εκτελέστηκε ένας άλλος κρατούμενος με το ίδιο όνομα. [20]Κατά την Επανάσταση καταστράφηκαν αρκετά έργα του. Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε στην επιτροπή των πέντε υπεύθυνων για το νεοϊδρυθέν Μουσείο του Λούβρου στο παλάτι του Λούβρου.

Γυναίκα που πλένει με το σκύλο της σε τοπίο, ιδιωτική συλλογή.

Υπήρξε παραγωγικότατος καλλιτέχνης, το έργο του περιλαμβάνει ίσως 1.000 πίνακες και 10.000 σχέδια. [21] Πέραν των ιταλικών τοπίων, προ-ρομαντικής έμπνευσης, ζωγράφισε σκηνές από γαλλικές πόλεις και τις Βερσαλλίες, καθώς και ρωμαϊκά μνημεία της νότιας Γαλλίας: Η θριαμβική αψίδα της Οράνζ, Εσωτερικό του ναού της Άρτεμης στη Νιμ, Γέφυρα του Γκαρ, έργα που εξέθεσε στο Σαλόν του 1787. Διεύθυνε επίσης τα σχέδια διαρρύθμισης κήπων στις Βερσαλλίες, το κάστρο του Ραμπουγιέ, τη Μερβίλ, την Κομπιένη κα.[22]

Ο Ρομπέρ είχε σχεδιάσει τις διακοσμήσεις για ένα μικρό θέατρο σε νέα πτέρυγα στο παλάτι των Βερσαλλιών. Σχεδιασμένο για να φιλοξενεί περίπου 500 άτομα, αυτό το θέατρο χτίστηκε από το καλοκαίρι του 1785 και άνοιξε στις αρχές του 1786. Προοριζόταν να αντικαταστήσει το θέατρο της πριγκιπικής αυλής που ήταν πολύ παλιό και πολύ μικρό, αλλά καταστράφηκε την εποχή του Λουδοβίκου Φιλίππου. Μια ακουαρέλα του σχεδίου του Ρομπέρ βρίσκεται στα Εθνικά Αρχεία στο Παρίσι.

Ο Υμπέρ Ρομπέρ πέθανε σε ηλικία 75 ετών στο Παρίσι στις 15 Απριλίου 1808.[23]

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φανταστική άποψη της Πινακοθήκης του Λούβρου ως ερείπιο, Σαλόν του 1796 (Λούβρο)
    Φανταστική άποψη της Πινακοθήκης του Λούβρου ως ερείπιο, Σαλόν του 1796 (Λούβρο)
  • Η θριαμβική αψίδα της Οράνζ (Λούβρο)
    Η θριαμβική αψίδα της Οράνζ (Λούβρο)
  • Ερημίτης που προσεύχεται στα ερείπια ρωμαϊκού ναού
    Ερημίτης που προσεύχεται στα ερείπια ρωμαϊκού ναού
  • Η Μεγάλη Πινακοθήκη του Λούβρου στο Παρίσι, 1796
    Η Μεγάλη Πινακοθήκη του Λούβρου στο Παρίσι, 1796

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/67281. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00153717. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 8de3b981-5879-4d04-be85-953665ef2973. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11937199b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ «Hubert Robert». (Ολλανδικά) RKDartists. 67281.
  7. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  8. ↑ LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/pm134xc73x8n5w2. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11937199b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ CONOR.SI. 246595171.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  12. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500009558. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/56247. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/67281. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2022.
  15. ↑ . «britannica.com/biography/Hubert-Robert». 
  16. ↑ . «wikiart.org/en/hubert-robert». 
  17. ↑ . «artnet.com/artists/hubert-robert/». 
  18. ↑ . «louvre.fr/en/what-s-on/exhibitions/hubert-robert-a-visionary-painter». 
  19. ↑ . «metmuseum.org/art/Hubert Robert». 
  20. ↑ Histoire de Paris, Héron de Villefosse, Editions Grasset (Paris), 1955, pg 181
  21. ↑ Colin B. Bailey, "Hubert Robert & the Joy of Ruins", The New York Review of Books 63.15 (October 13, 2016), pp. 35–37.
  22. ↑ . «nga.gov/collection/artist-info.Hubert Robert/French, 1733 - 1808». 
  23. ↑ . «museothyssen.org/en/collection/artists/robert-hubert». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hubert Robert στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Υμπέρ_Ρομπέρ&oldid=9314174"