Τρωική ομάδα του Δία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι αστεροειδής του εσωτερικού Ηλιακού Συστήματος και του Δία
      Τρώες του Δία
      Αστεροειδείς Χίλντα
      Ζώνη αστεροειδών
Σημ.       Τροχιές πλανητών
Τα τρωικά αντικείμενα του Δία διαιρούνται σε 2 ομάδες: Το ελληνικό στρατόπεδο και το τρωικό.

Τα τρωικά αντικείμενα του Δία ή Τρώες του Δία, είναι μεγάλος σχηματισμός αστεροειδών τύπου τρωικών αντικειμένων, οι οποίοι βρίσκονται στην τροχιά του Δία γύρω από τον Ήλιο, και κινείται γύρω από ένα από τα δύο σημεία Λαγκράντζ του Δία (L4 60° μπροστά από τον πλανήτη, και L5, 60° πίσω). Οι αστεροειδείς αυτοί διακρίνονται σε 2 ομάδες, την τρωικήτρωικό στρατόπεδο) και την ελληνική (ή ελληνικό στρατόπεδο) καθώς οι αστεροειδής ονομάζονται με τα ονόματα των πρωταγωνιστών της Ιλιάδας.[1]

Το πρώτο τρωικό αντικείμενο του Δία ανακαλύφθηκε το 1906 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ και ονομάστηκε 588 Αχιλλεύς.[2] Έκτοτε έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 6,5 χιλιάδες τέτοια αντικείμενα έως τον Μάιο του 2017.[3] Ο συνολικός αριθμός αστεροειδών που υπερβαίνει το 1 χιλιόμετρο σε διάμετρο εκτιμάται πως πρέπει να φτάνει το 1 εκατομμύριο, αριθμός σχεδόν όμοιος με τον αριθμό αστεροειδών που η διάμετρος τους υπερβαίνει το 1 χιλιόμετρο στην κύρια ζώνη αστεροειδών πριν τον Δία.[1] Επίσης τα τρωικά αντικείμενα του Δία συγκεντρώνονται σε οικογένειες αστεροειδών όπως και αυτοί της κύριας ζώνης.[4]

Οι Τρώες αστεροειδείς του Δία έχουν σκοτεινή επιφάνεια με ερυθρό φάσμα χρωμάτων χωρίς άλλα χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την παρουσία νερού πάνω τους, ή άλλων συγκεντρώσεων υλικών, θεωρείται όμως ότι καλύπτονται από θολίνη, οργανικό πολυμερές υλικό το οποίο σχηματίζεται από την ακτινοβολία του Ήλιου.[5] Οι πυκνότητες των σωμάτων τους ποικίλλουν από 0,8 έως 2,5 g·cm−3.[4] Θεωρείται ότι βρέθηκαν στην θέση που είναι σήμερα κατά τα πρώιμα στάδια του σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος ή σύντομα έπειτα, κατά την διάρκεια της πλανητικής μετανάστευσης των πλανητών γιγάντων.[4]

Ο γενικότερος χαρακτηρισμός τρωικός για αστεροειδείς χρησιμοποιείται για τα μικρά σώματα του Ηλιακού Συστήματος τα οποία έχουν παρόμοια σχέση με μεγαλύτερα ουράνια σώματα (στην ίδια τροχιά χωρίς να συγκρούεται), και αντίστοιχα υπάρχουν και τρωικά αντικείμενα του Άρη καθώς και του Ποσειδώνα και του Κρόνου,[7] και ενδεχομένως και της Γης.[8][9] Τις περισσότερες φορές όμως ο όρος όταν χρησιμοποιείται χωρίς προσδιορισμό υποδηλώνει πως πρόκειται για Τρώα του Δία καθώς ήταν οι πρώτοι που ανακαλύφθηκαν, είναι οι πλέον γνωστοί, καθώς και οι πλέον πολυάριθμοι.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Yoshida, F.; Nakamura, T (2005). «Size distribution of faint L4 Trojan asteroids». The Astronomical Journal 130 (6): 2900–11. doi:10.1086/497571. Bibcode2005AJ....130.2900Y. 
  2. Nicholson, Seth B. (1961). «The Trojan asteroids». Astronomical Society of the Pacific Leaflets 8: 239–46. Bibcode1961ASPL....8..239N. 
  3. 3,0 3,1 «Trojan Minor Planets». Minor Planet Center. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2017. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Jewitt, David C.· Sheppard, Scott· Porco, Carolyn (2004). «Jupiter's Outer Satellites and Trojans». Στο: Bagenal, F.· Dowling, T.E.· McKinnon, W.B. Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere (pdf). Cambridge University Press. 
  5. «The surface composition of Jupiter Trojans: Visible and near-infrared survey of dynamical families». Icarus 183: 420–434. doi:10.1016/j.icarus.2006.02.012. Bibcode2006Icar..183..420D. 
  6. Sheppard, S. S.; C. A. Trujillo (28 July 2006). «A thick cloud of Neptune Trojans and their colors». Science (New York) 313 (5786): 511–514. doi:10.1126/science.1127173. OCLC 110021198. PMID 16778021. Bibcode2006Sci...313..511S. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-12. https://web.archive.org/web/20200812205818/https://carnegiescience.edu/users/sheppard/pub/Sheppard06NepTroj.pdf/. Ανακτήθηκε στις 2017-07-13. 
  7. Simulations suggest Saturn and Uranus have few if any trojans.[6]
  8. «NASA's WISE Mission Finds First Trojan Asteroid Sharing Earth's Orbit 27 July 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2017. 
  9. Connors, Martin; Wiegert, Paul; Veillet, Christian (28 July 2011). «Earth's Trojan asteroid». Nature (Nature) 475 (7357): 481–483. doi:10.1038/nature10233. PMID 21796207. Bibcode2011Natur.475..481C. https://archive.org/details/sim_nature-uk_2011-07-28_475_7357/page/481. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]