Τουρκική Εστία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Τουρκική Εστία (Τürk Ocaği) ήταν παντουρκιστική οργάνωση της Τουρκίας.

Η πρώτη ίδρυση μέχρι την πρώτη διάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τουρκική Εστία ιδρύθηκε αρχικά από φοιτητές της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής με τη συνεγασία ομάδας διανοουμένων τον Ιούνιο του 1911. Η ιδεολογια που προωθούσε ήταν ο παντουρκισμός με κύριο όχημα την εκπαίδευση. Απευθυνόταν κυρίως στους φοιτητές και την ελίτ των διανοουμένων της χώρας. [1]Κυρίως θα αξιοποιούσε την δημιουργία λεσχών, οι οποίες θα ονομάζονταν Τουρκικές Εστίες,τη διοργάνωση διαλέξεων και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων(θεατρικές και μουσικές παραστάσεις[2]),την έκδοση βιβλίων και φυλλαδίων.[3]Άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα Türk Yurdu (Τουρκική Πατρίδα) [4]Τον Μάρτιο του 1931 προσχώρησε στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα. Το κόμμα-κράτος ανέλαβε τον έλεγχο των Τουρκικών Εστιών.[5] Το 1920 κλείνει η οργάνωση από τους Βρετανούς.[6]

Η επανίδρυση και η εκ νέου περιστολή της δράσης της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1924 η οργάνωση επανασυστήνεται και το 1930 είχε 257 παραρτήματα και 32.000 μέλη.Επανακυκλοφόρησε την εφημερίδα Türk Yurdu (Τουρκική Πατρίδα)εκφραζοντας τουρανιστικές δράσεις. Επίσης είχε αρχίσει να θέτει σε αυστηρή εξέταση τη φυλετική καθαρότητα των υποψήφιων μελών της.[7] Το 1927 ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ προσπάθησε να περιορίσει την δράση της οργάνωσης θέτοντάς την υπό τον έλεγχο του κόμματός του. Αλλά τελικά αποτυγχάνοντας να την ελέγχξει έπαυσε τη λειτουργία της το 1931.[8] Παρά το πλήθος των μελών της Τουρκικής Εστίας ο τουρανισμός περιορίστηκε σε ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων χωρις να αποτελέσει απειλή για το νέο Κεμαλικό καθεστώς.[9]

Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τουρκική Εστία επαναλειτούργησε το 1949 αλλά έκλεισε το 1971 μετά το πραξικόπημα. Μάλιστα στα κεντρικά γραφεία της εγκαταστάθηκε το Υπουργειο Πολιτισμού.[10] Το 1986 επανασυστήθηκε προσπαθώντας να αποστασιοποιηθεί και ανεξαρτητοποιηθεί από τα κόμματα και προβάλοντας ένα πολιτιστικό πρόγραμμα και την υπεράσπιση των τουρκικών αξιών. Για την οργάνωση αυτή η Τουρκία είναι ένα μονοεθνικό κράτος δίχως μειονότητες. Στα γειτονικά κράτη όμως υπάρχουν τουρκικές μειονότητες. Για τον πρόεδρο της Τουρκικής Εστίας το 1992 σε συνέντευξή του οι Τούρκοι πάντοτε και παντού εφάρμοσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν ασκούσαν την διακυβέρνηση,ενώ η δημκρατία ήταν διαχρονικό χαρακτηριστικό της τουρκικής ιστορίας και αυτού του πράγματος συνιστά απόδειξη ο θεσμός των συμβουλευτικών επιτροπών κατά τους ισλαμικούς κι όλας χρόνους.[11] Την δεκαετία του 1990 συνεργάστηκε με τα Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας για να προωθήσει την επαφή των νέων με βασικά στοιχεία του τουρκικού πολιτισμού(μουσική, θρησκεία, λογοτεχνία). [12]Αντιδρά όμως σε κάθε τι που προέρχεται από η δύση αφού δεν είναι τουρκικό. Επίσης αντιστρατέβεται την μουσική αραμπέσκ ως αρνητική έκφραση των δυσαρεστημένων των πόλεων που αντιστέκονται στις Κεμαλικές μεταρρυθμισεις.[13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.112
  2. Νίκος Μούδουρος, Ο μετασχηματισμός της Τουρκίας. Από την κεμαλική κυριαρχία στον ισλαμικό νεοφιλελευθερισμό,εκδ.Αλεξάνδρεια, Αθήνα,2012,σελ.59
  3. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.112,υποσ.111
  4. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.163
  5. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.135 και υποσ. 47
  6. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.171
  7. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.171
  8. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.171
  9. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.172
  10. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.184
  11. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.185
  12. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.186
  13. Hugh Poulton, Ημίψηλο,γκρίζος λύκος και ημισέληνος,μτφρ.Εύα Παππά,εκδ. Οδυσσέας,Αθήνα, 2000,σελ.186-187

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Hugh Poulton, Ημίψηλο, γκρίζος λύκος και ημισέληνος, μτφρ. Εύα Παππά, εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα 2000
  • Νίκος Μούδουρος, Ο μετασχηματισμός της Τουρκίας. Από την κεμαλική κυριαρχία στον ισλαμικό νεοφιλελευθερισμό,εκδ.Αλεξάνδρεια, Αθήνα,2012