Τζόρτζε Σένιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζόρτζε Σένιτς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση25  Ιανουαρίου 1825, Βελιγράδι
Θάνατος24  Σεπτεμβρίου 1903[1]
Βιέννη
Επάγγελμαακαδημαϊκός

Ο Τζόρτζε Σένιτς (σερβικά: Ђорђе Ценић ) (Βελιγράδι, 25 Ιανουαρίου 1825 - Βιέννη, 24 Σεπτεμβρίου 1903 ) ήταν σέρβος νομικός, καθηγητής και πολιτικός.

Σπούδασε νομικά στη Γερμανία και μετά την αποφοίτησή του έγινε καθηγητής ποινικού δικαίου στο Βελιγράδι και από το 1853 πρόεδρος του πρωτοδικείου. Διετέλεσε πρωθυπουργός του πριγκιπάτου της Σερβίας από 3 Ιουνίου 1868 έως 8 Αυγούστου 1869. Ήταν υπουργός Δικαιοσύνης το 1860 στην κυβέρνηση του Φιλίπ Χρίστιτς, το 1873 και 1874 στη κυβέρνηση Μαρινόβιτσα. Το 1868 και 1869 ήταν πρόεδρος του συμβουλίου και του υπουργού δικαιοσύνης.

Ως υπουργός κατέβαλε προσπάθειες για να εκσυγχρονίσει τα κέντρα κράτησης στη Σερβία, το 1873 κατάργησε τη σωματική τιμωρία (ράβδισμα). Βοήθησε στη θέσπιση νέων νόμων χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το τουρκικό σύνταγμα του 1838. Έγραψε το 1866 το βιβλίο Објашњење казнителног закона за Књажевство Србију. Πιστεύεται ότι η εργασία αυτή έθεσε τις βάσεις της ποινική θεωρίας του νόμου στη Σερβία, και μακρά χρησίμευσε ως βάση για την άσκηση της ποινικής δικαιοσύνης στη Σερβία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Текст др Јанка Таховића унив. проф. Правни факултет Београд у ''Γιουγκοσλαβική εγκυκλοπαίδεια'', Ζάγκρεμπ 1982, τόμος 2, σελίδα 637
  • Βιογραφικό του στο САНУ