Τζοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι
| Τζιοβάννι Μπαττίστα Λουζιέρι | |
|---|---|
 «Άποψη του κόλπου της Νάπολης», έργο του Τζοβάνι Λουζιέρι, περ. 1791 | |
| Γέννηση | 1755[1][2][3] Ρώμη[4] |
| Θάνατος | 1821[1][5][2] Αθήνα |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Είδος τέχνης | τοπιογραφία |
| Σημαντικά έργα | The Parthenon from the Northwest |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι (Giovanni Battista Lusieri) ήταν Ιταλός ζωγράφος, ειδικευμένος στην τοπιογραφία. Υπήρξε ο ζωγράφος της αυλής του βασιλιά Φερδινάνδου Α΄ των Δύο Σικελιών και βοήθησε τον Τόμας Μπρους στην αφαίρεση γλυπτών του Παρθενώνα και στην αποστολή τους στην Αγγλία.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λουζιέρι γεννήθηκε στη Ρώμη το 1752 ή το 1755 και ταξίδεψε στη Νάπολη, στην Ελλάδα και στη Μικρά Ασία. Τελικά, το 1799 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Αρχικά είχε γίνει γνωστός για τις ακριβείς αναπαραστάσεις των τοπίων που σχεδίαζε και τις σπουδές κτηρίων στην Ιταλία και στη Σικελία, τις οποίες πουλούσε συχνά σε νεαρούς περιηγητές που πραγματοποιούσαν το Γκραντ Τουρ, ιδιαίτερα μετά την εγκατάστασή του στη Νάπολη το 1782, οπότε και επικεντρώθηκε σε απόψεις του Βεζουβίου. Αυτά τα έργα ήταν ευπώλητα επειδή το συγκεκριμένο ηφαίστειο ήταν κατά την εποχή εκείνη αρκετά δραστήριο. Ο Λόρδος Βύρων θεωρούσε τον Λουζιέρι σημαντικό Ιταλό καλλιτέχνη, ίσως όμως σε αυτό τον επηρέαζε το γεγονός ότι ήταν καλός φίλος τού γυναικαδελφού του Λουζιέρι, Νικολό Ζιρό (Nicolo Giraud).[6] Ο Λουζιέρι πράγματι ζωγράφιζε τα τοπία του με ακριβείς λεπτομέρειες, αντιστεκόμενος στη μόδα των ευφάνταστων επινοήσεων σε μίμηση του Κλωντ Λορραίν, υποστηρίζοντας ότι τα έργα ζωγραφικής θα έπρεπε να δημιουργούνται από την πραγματικότητα. Λέγεται ότι κατά την παραμονή του στην Αθήνα δίδαξε ιταλικά στην Τερέζα Μακρή. Ο Λουζιέρι απεβίωσε στην Αθήνα το 1821 ή το 1822.
Ο Λουζιέρι και τα μάρμαρα του Παρθενώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λουζιέρι προσλήφθηκε από τον Πρεσβευτή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία Τόμας Μπρους, γνωστότερο ως Λόρδο Έλγιν ή Ελγίνο, για να δημιουργήσει ακριβή σχέδια της Ακροπόλεως των Αθηνών.[7] Συνολικά μετά το 1799 ο Λουζιέρι εργάσθηκε περισσότερο χρόνο εργαζόμενος για τον Λόρδο και λιγότερο ζωγραφίζοντας τους δικούς του πίνακες. Στο τέλος της ζωής του πίστευε ότι ίσως να είχε γίνει πιο διάσημος ως καλλιτέχνης αν δεν είχε αφιερώσει τόσο πολύ χρόνο στην υπηρεσία του Λόρδου.
Ο Λουζιέρι προσλήφθηκε από τον Λόρδο και τη Λαίδη Έλγιν παρά το ότι δεν μπορούσε να μιλήσει την αγγλική γλώσσα. Το μεταξύ τους συμβόλαιο συντάχθηκε στη γαλλική γλώσσα και όριζε την αμοιβή του Λουζιέρι σε 200 λίρες το έτος[8]. Επειδή ο Λουζιέρι είχε διατελέσει ζωγράφος της αυλής του βασιλιά Φερδινάνδου των Δύο Σικελιών, ο γραμματέας του Ελγίνου Γουίλιαμ Χάμιλτον έγραψε επιστολή στον βασιλιά με την οποία ζητούσε την άδεια να προσλάβει τον ζωγράφο του.[9] Αρχικά, ο Λόρδος παράγγειλε στον Λουζιέρι να εκπονήσει σχέδια αρχαίων ελληνικών έργων τέχνης. Επιπλέον, ο Λουζιέρι είχε την άδεια να εφαρμόσει καλούπια για να δημιουργήσει αντίγραφα (εκμαγεία) των γλυπτών του Παρθενώνα.[8] Τότε παρατήρησαν ότι μερικά γλυπτά των αετωμάτων, των μετοπών και της ζωφόρου του Παρθενώνα έλειπαν. Σύμφωνα με τον Βρετανό δημοσιογράφο της εποχής Ρέουμπεν Πέρσι (Reuben Percy), ο Λουζιέρι πρότεινε στον διστακτικό Ελγίνο να αφαιρέσει τα γλυπτά για να τα προστατεύσει από Τούρκους των Αθηνών που αποσπούσαν μικρά τεμάχια για να τα πωλήσουν στους ξένους περιηγητές.[9] Τελικά, το 1801 ο Ελγίνος ανέθεσε στον Λουζιέρι να επιβλέψει την αφαίρεση των γλυπτών και τη μεταφορά τους στην Αγγλία, μία επιχείρηση με συνολικό κόστος 70 χιλιάδων λιρών (το υπέρογκο του κόστους γίνεται αντιληπτό από το ότι αντιστοιχούσε σε μισθούς 350 ετών του Λουζιέρι σύμφωνα με το συμβόλαιό του).[10][11]
Το σωζόμενο έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολλά από τα ζωγραφικά έργα του Λουζιέρι χάθηκαν σε ένα ναυάγιο το 1828.[12] Σημαντικός αριθμός των σωζόμενων μέχρι σήμερα έργων του βρίσκεται στην κατοχή της Οικογένειας Ελγίνου και, μαζί με άλλα, εκτέθηκαν στην πρώτη στην ιστορία έκθεση έργων του Λουζιέρι, που έλαβε χώρα στην Εθνική Πινακοθήκη της Σκωτίας το 2012.[13]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /51387. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 Faceted Application of Subject Terminology. 503777. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp00575014. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500014730. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ Artnet. giovanni-battista-lusieri. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Byron, George Gordon (1973). Famous in my Time. Harvard University. σελίδες 298.
- ↑ «Home Giovanni Battista Lusieri». Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2016.
- ↑ 8,0 8,1 Vrettos, Theodore (2011). The Elgin Affar. Skyhorse Publishing. ISBN 9781611453157.
- ↑ 9,0 9,1 Percy, Reuben (1833). The Mirror of Literature, Amusement, and Instruction. 22. J. Limbird. σελίδες 137, 287.
- ↑ King, Dorothy (2004-07-21). «Elgin Marbles: fact or fiction?». Λονδίνο: The Guardian. http://www.guardian.co.uk/education/2004/jul/21/highereducation.parthenon.
- ↑ Percy, Reuben (1833). The Mirror of Literature, Amusement, and Instruction. London: J. Limbird. σελ. 137.
- ↑ «Giovanni Battista Lusieri». getty.edu.art. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Expanding Horizons». Scottish National Gallery. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
