Τζέιμς Σκιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέιμς Σκιν
Ο Τζέιμς Σκιν (περ. 1840)
Γέννηση7  Μαρτίου 1775[1][2][3]
Αμπερντίν
Θάνατος27  Οκτωβρίου 1864
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Ιδιότηταζωγράφος και δικηγόρος (μπάριστερ)
ΣύζυγοςJane Forbes (από 1806)[4]
ΤέκναWilliam Forbes Skene, Καρολάιν Σκην[5], Eliza Skene[5], Katherine Skene[5], Felicia Skene[5], George Skene of Rubislaw[5] και James Henry Skene[5]
ΓονείςGeorge Skene of Rubislaw[5] και Jean Moir[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τζέιμς Σκιν (James Skene) από το Rubislaw FSA Scot FRSE FGS (1775–1864) ήταν Σκωτσέζος δικηγόρος και ερασιτέχνης καλλιτέχνης, περισσότερο γνωστός ως φίλος του Sir Walter Scott.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναμνηστική πλάκα στους τάφους της οικογένειας Skene, St John's, Εδιμβούργο

Δευτερότοκος γιός του Τζορτζ Σκιν (George Skene) (1736-1776) από το Ρούμπισλοου, Αμπερντίν και της γυναίκας του Jane (Jean) Moir από το Stoneywood, γεννήθηκε στο Ρούμπισλοου, Αμπερντίν στις 7 Μαρτίου 1775. Το 1783 η Jane, χήρα πλέον, αποφάσισε να μετακομίσουν στο Εδιμβούργο για να σπουδάσουν του εφτά παιδιά της.[6]

Ο Τζέιμς Σκιν φοίτησε στο Royal High School του Εδιμβούργου. Ένας μεγαλύτερος αδερφός του πέθανε το 1971 και ο Τζέιμς έγινε ο διάδοχος του Ρούμπισλοου. Στα 21 του χρόνια πήγε στη Γερμανία ως φοιτητής και, επιστρέφοντας στο Εδιμβούργο, έγινε δεκτός στον Σύλλογο των Σκώτων Δικηγόρων το 1797. Η φιλία του με τον Sir Walter Scott βασίστηκε στις γνώσεις του σχετικά με τη γερμανική λογοτεχνία. Το 1797 ο Σκιν έγινε μέλος του στρατιωτικού συντάγματος Edinburgh Light Horse, μίας στρατιωτικής ομάδας οργανωμένη σχεδόν εξολοκλήρου από τον Scott.[6]

Το 1802 ο Σκιν ξανά επισκέφθηκε την Ευρώπη για ένα διάστημα, μαζί με τον George Bellas Greenough και έγινε μέλος της Γεωλογικής Κοινότητας του Λονδίνου.Επιστρέφοντας στο Εδιμβούργο το 1816, εγγράφηκε σε λογοτεχνικές και επιστημονικές κοινότητες. Μετά την επιστροφή του έμενε μαζί με τον αδερφό του Andrew Skene στην 22 Duke Street ( μετονομασμένη και αναριθμισμένη τον 20ο αιώνα και τώρα Dublin Street) στη Second New Town.[7]

Το 1817 εξελέγη Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου. Οι προτεινόμενοι του ήταν ο Sir George Steuart Mackenzie, ο Thomas Charles Hope και ο Sir David Brewster. [8] Από το 1820 έως το 1834 ήταν ο Επιμελητής της βιβλιοθήκης και του μουσείου της. Δραστηριοποιήθηκε επίσης στη Σκωτσέζικη Εταιρεία Αρχαιοτήτων. [6] Ήταν γραμματέας του Ιδρύματος για την Ενθάρρυνση των Καλών Τεχνών στη Σκωτία.

Από το 1820 έφυγε από το σπίτι του αδελφού του και αγόρασε ένα σπίτι στην οδό Princes 126, απέναντι από το Κάστρο του Εδιμβούργου. Σε αυτό το στάδιο της ζωής του ασκούσε επίσης ενεργά το επάγγελμα του δικηγόρου. [9]Από το 1830 κατοικούσε σε ένα υπέροχο σπίτι στην οδό 46 Moray Place στο Moray Estate στο δυτικό Εδιμβούργο. [10]

Για την υγεία της οικογένειάς του, ο Σκιν πήγε στην Ελλάδα το 1838, όπου παρέμεινε για αρκετά χρόνια κοντά στην Αθήνα, σε μία βίλλα την οποία είχα ο ίδιος σχεδιάσει. Αφού επέστρεψε το 1855, έζησε αρχικά στο Leamington Spa και μετά στο Frewen Hall στην Οξφόρδη, όπου πέθανε στις 27 Νοεμβρίου 1864.[6] Παρόλα αυτά θάφτηκε μαζί με την οικογένειά του στην επισκοπική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στην Princes Street στο Εδιμβούργο.[11] Ο τάφος βρίσκεται μέσα στην εκκλησία, στο νοτιο-ανατολικό παρεκκλήσι.

Έργα και κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Porteous Riot του James Skene

Γύρω στο 1810 ο Skene οδήγησε μια ανασκαφή του Wellhouse Tower (γνωστός και ως St Margarets Well) στη νότια άκρη του Nor Loch, κάτω από το Κάστρο του Εδιμβούργου. Αυτό βρήκε ένα γεμάτο πέρασμα που οδηγούσε κάτω από τον βράχο του Κάστρου που οδηγούσε σε μια σπηλιά πλάτους 7 μέτρων, η οποία στη συνέχεια φαινόταν να οδηγεί μέσα στο κάστρο. Βρήκαν επίσης στοιχεία για σκαλοπάτια στην εξωτερική επιφάνεια του βράχου, που οδηγούσαν σε μια μικρή πλατφόρμα γνωστή ως Κούνια του Γουάλας, κρατούσε έναν γερανό, για να φέρει νερό στο κάστρο από το πηγάδι. [12]

Ο Σκιν δημιούργησε το «Μια σειρά από σκίτσα των υπαρχουσών τοποθεσιών που αναφέρονται στα μυθιστορήματα του Waverley»( A Series of Sketches of the existing Localities alluded to in the Waverley Novels), χαραγμένα από τα δικά του σχέδια (Εδιμβούργο, 1829). Έγραψε για το Transactions of Societies στις οποίες ανήκε και επιμελήθηκε το History of the Troubles in Scotland του John Spalding για το Bannatyne Club (1828). Έγραψε το άρθρο "Ζωγραφική" στην Εγκυκλοπαίδεια του Εδιμβούργου. Οι ολοσέλιδες εικονογραφήσεις στο The Memorials of Skene of Skene προέρχονται από τα σχέδιά του. [6]

Ο Σκιν ήταν ιδιαιτέρα δημιουργικός δουλεύοντας με ακουαρέλες, με τις οποίες ζωφράφιζε τοπία και αρχαία μνημεία. [13] Λέγεται ότι άφησε πίσω του πάνω από 500 σχέδια ακουαρέλας σχετικά με την Ελλάδα. Διατήρησε στενή επαφή με τον Sir Walter Scott: η αρχική εισαγωγή στον Quentin Durward ήταν εμπνευσμένη από τις γνώσεις του Σκιν για τη Γαλλία, από μια επίσκεψη το 1822, και το εβραϊκό θέμα στο Ivanhoe ήταν τουλάχιστον μερικώς από δική του πρότασή. Ο John Gibson Lockhart, στη βιογραφία του για τον Scott, βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στα χειρόγραφα του Σκιν. [6]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αδερφή του Τζέιμς, η Έλεν Σκιν (Helen Skene), δεν παντρεύτηκε ποτέ και πέθανε στις 20 Ιουλίου 1842, σε ηλικία 75 ετών, στη Φλωρεντία, όπου θάφτηκε στο Αγγλικό νεκροταφείο της Φλωρεντίας. Ένα από τα μικρότερα αδέρφια του ήταν ο Andrew Skene. Η αδερφή του Catherine Skene παντρεύτηκε τον Henry Jardine στο Εδιμβούργο. [8] Η κόρη τους Catherine Jardine παντρεύτηκε έναν Dr Kissock στο Εδιμβούργο και η κόρη τους, Janet Jardine Kissock, είναι θαμμένη στο Προτεσταντικό Νεκροταφείο της Ρώμης. [14]

Το 1806 η Skene παντρεύτηκε την Jane Forbes (1787–1862), το μικρότερο παιδί του Sir William Forbes, 6ου βαρονέτου του Pitsligo (ο αδερφός της William, ο έβδομος βαρονέτος, παντρεύτηκε, το 1797, την πρώτη αγάπη του Sir Walter Scott, Williamina Stuart). Η Jane Skene επαινήθηκε από τον Scott, ο οποίος έγραψε στο Journal του, i. 75, ότι ήταν «ο πιο εξαιρετικός άνθρωπος». Η υπόλοιπη οικογένεια του ζευγαριού που επέζησε αποτελούνταν από τρεις γιούς και τέσσερεις κόρες

Ο πρωτότοκος γιός του Τζορτζ Σκιν (1807–1875) ήταν δικηγόρος και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ο δεύτερος γιός του William Forbes Skene.[6] Ο James Hay Skene (1812–1886) (ή James Henry Skene) ο συγγραφέας ήταν ο τρίτος του γιός.[15] Η γυναίκα του, η Ραλού, ήταν η αδερφή του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή.[16]

Η μεγαλύτερη κόρη Ελίζα (1810–1886) παντρεύτηκε τον Charles de Heidenstam ( sv:Carl Peter von Heidenstam ) στην Αθήνα το 1840. Η δεύτερη κόρη η Catherine (γεννημένη το 1815) παντρεύτηκε τον John Foster Grierson. [17] Μια άλλη κόρη, η Καρολάιν, παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Ρίζο Ρανγκαβή. [18] Η Felicia Mary Frances Skene, η θρησκευόμενη συγγραφέας, ήταν η τέταρτη κόρη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12080443g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00300309. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p18518.htm#i185178.
  4. ↑ p18518.htm#i185178. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Lee, Sidney, ed. (1897). "Skene, James" . Dictionary of National Biography. Vol. 52. London: Smith, Elder & Co.
  7. ↑ edinburgh Post Office Directory 1817
  8. ↑ 8,0 8,1 Biographical Index of Former Fellows of the Royal Society of Edinburgh 1783–2002 (PDF). The Royal Society of Edinburgh. 2006. ISBN 0-902-198-84-X. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2022. 
  9. ↑ Edinburgh Post Office directory 1820
  10. ↑ Edinburgh Post Office Directory 1830
  11. ↑ «Jane Moir Skene (1741-1820) - Find A Grave-gedenkplek». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019. 
  12. ↑ The Nor Loch, by Malcolm Fife
  13. ↑ H. L. Mallalieu (1986). The Dictionary of British Watercolour Artists up to 1920. Antique Collectors' Club. σελ. 312. ISBN 1-85149-025-6. 
  14. ↑ «ChapterB». www.florin.ms. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019. 
  15. ↑ «National Library of Scotland, Inventory Acc.12092 Papers of the family of Skene of Rubislaw etc. (PDF), at p.2» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019. 
  16. ↑ Sir Bernard Burke (1863). A Genealogical and Heraldic Dictionary of the Landed Gentry of Great Britain and Ireland. Harrison. σελ. 1381. 
  17. ↑ Skene, William Forbes (1887). «Memorials of the family of Skene of Skene, from the family papers, with other illustrative documents». Internet Archive. Aberdeen: New Spalding Club. σελίδες 141–2. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017. 
  18. ↑ Kostis Kourelis, Byzantine Houses and Modern Fictions: Domesticating Mystras in 1930s Greece, Dumbarton Oaks Papers Vol. 65/66 (2011-2012), pp. 297–331, at pp. 314–5. Published by: Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University. JSTOR 41933713

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζέιμς_Σκιν&oldid=10418783"