Τζάνετ Τέιλορ Σπενς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζάνετ Άλισον Τέιλορ Σπενς
Γέννηση29 Αυγούστου 1923
Τολέδο, Οχάιο, ΗΠΑ
Θάνατος16 Μαρτίου 2015 (ετών 91)
ΕθνικότηταΑμερικανίδα
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Άιοβα και Κολέγιο Όμπερλιν
ΣύζυγοςΚένεθ Σπενς (Kenneth Spence) (από το 1960)
ΒραβεύσειςNAS Award for Scientific Reviewing (1993) και APA Award for Outstanding Lifetime Contributions to Psychology (2001)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΨυχολογία
ΑξίωμαΠρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (1984, 1984)
Ιδιότηταψυχολόγος
Διδακτορικός καθηγητήςΚένεθ Σπενς (Kenneth Spence)
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Τζάνετ Άλισον Τέιλορ Σπενς (Janet Allison Taylor Spence) (29 Αυγούστου 1923 - 16 Μαρτίου 2015) ήταν Αμερικανίδα ψυχολόγος που εργάστηκε στον τομέα της ψυχολογίας του άγχους και στις σπουδές φύλου . [1] [2]

Νεανική Ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σπενς γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1923 στο Τολέδο του Οχάιο. Είχε μία μικρότερη αδερφή η οποία γεννήθηκε το 1927. [3] Ο πατέρας της, Τζον Κράιτον (John Chrichton), και η μητέρα της, Έλεν Τέιλορ (Helen Taylor), ήταν και οι δύο ενεργά μέλη της κοινότητάς τους. Οι γονείς της Σπενς συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη, όπου ο Τζον εργαζόταν ως δημοσιογράφος και η Έλεν σπούδαζε για μεταπτυχιακό στα οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. [4] Ο Τζον έγινε μέλος της σχολικής επιτροπής μετά την υποψηφιότητά του για διευθυντής, και η Έλεν εργαζόταν με την οργάνωση League of Women Votersγια τα πολιτικά δικαιώματα των γυναικών . [5] [6]

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σπενς πήρε το πτυχίο της στην Ψυχολογία από το Κολέγιο Όμπερλιν (Oberlin College) το 1945. Το φθινόπωρο μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου της, ξεκίνησε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, το οποίο σταμάτησε για το Πρόγραμμα Εναλλασσόμενης Πρακτικής Εργασίας της Νέας Υόρκης (New York Rotating Internship Program). Εκεί άλλαξε και ανέπτυξε ακόμη περισσότερο τα ενδιαφέροντά της από την κλινική πρακτική στην ανθρώπινη συμπεριφορά. [7] Αργότερα, μεταφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα (University of Iowa) . Οι σπουδές της στο Γέιλ αποδείχθηκαν σημαντική στιγμή της ζωής της, καθώς τότε ήταν που συνάντησε τον μελλοντικό σύζυγό της και συν-δημιουργό της υπόθεσης Χαλ-Σπενς, Κένεθ Σπενς . Όσο βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, δούλευε ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Σπενς ερευνώντας το άγχος [5] [6] Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όσο φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο Γέιλ ως φοιτήτρια κλινικής, η Τζάνετ Τέιλορ Σπενς εργάστηκε για τον Κλαρκ Λ. Χαλ (Clark L. Hull), τον κύριο στοχαστή μάθησης της εποχής του. [8]

Ως επέκταση της υπόθεσης Χαλ-Σπενς, η διπλωματική της εργασία μελετούσε το άγχος. Ένα από τα επιτεύγματά της ήταν η δημιουργία ενός εργαλείου που θα μετρούσε την υπόθεση της εργασίας της. Αυτό το εργαλείο, που ονομάζεται Κλίμακα Έκδηλου Άγχους Τέιλορ (Taylor Manifest Anxiety Scale), «αποτελούταν από 50 δηλώσεις που λειτουργούν ως ενδείξεις έκδηλου άγχους όταν απαντώνται με έναν συγκεκριμένο τρόπο», και είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα έργα της, καθώς ήταν και το πρώτο του είδους του. Η Σπενς αποφοίτησε το 1949 με διδακτορικό στην Ψυχολογία. [5] [6] [9]

Εργασία και ζωή μετά την εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποφοίτησή της, η Σπενς απέκτησε μια θέση στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν (Northwestern University) ως διδάσκουσα ψυχολογίας. Το 1951 δημοσιεύτηκε το πρώτο της άρθρο, "Anxiety and strength of UCS as determiners of the amount of eyelid conditioning", το οποίο έγραψε σε συνεργασία με τον Κένεθ Σπενς. Την ίδια χρονιά, δημοσιεύτηκε και το πρώτο ανεξάρτητο άρθρο της, "The relationship of anxiety to the conditioned eyelid response". Στη συνέχεια, έλαβε τη θέση αναπληρώτριας καθηγήτριας, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1960. Η πρώτη φορά που βίωσε διακρίσεις λόγω του φύλου της στον χώρο εργασίας της ήταν όταν άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν. Της δόθηκε η ευκαιρία να γίνει η πρώτη γυναίκα του διδακτικού προσωπικού επειδή, όπως είπε η Τζάνετ Τέιλορ Σπενς, «το προεδρείο του πανεπιστημίου σκέφτηκε ότι "το να έχουν μια γυναίκα στη σχολή ήταν μια πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιδέα"», κάποια μέλη όμως είχαν αντίθετη άποψη. [10] Έγραψε επίσης ένα βιβλίο στατιστικής. [5] [6]

Η Τζάνετ Τέιλορ Σπενς και ο Κένεθ Σπενς παντρεύτηκαν στις 27 Δεκεμβρίου 1959 και λίγο αργότερα μετακόμισαν στην Αϊόβα. Ως γυναίκα ήταν δύσκολο να βρει δουλειά στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, [10] οπότε προσλήφθηκε από το Νοσοκομείο Βετεράνων της Αϊόβα ως ερευνήτρια ψυχολόγος. Όσο εργαζόταν στο νοσοκομείο κατάφερε να επεκτείνει τα ενδιαφέροντά της και στη μελέτη της σχιζοφρένειας. Το 1964, αυτή και ο σύζυγός της μετακόμισαν στο Ώστιν του Τέξας για τη δουλειά του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας (University of Texas). Όπως και στην Αϊόβα, το γεγονός ότι ήταν γυναίκα την εμπόδισε από το να βρει δουλειά στο πανεπιστήμιο. Έπιασε δουλειά στο Austin State School, ένα ίδρυμα για άτομα με διανοητικές αναπηρίες . Όσο ήταν εκεί, ξεκίνησε μια σειρά από ερευνών στις οποίες μελετούσε παιδιά με και χωρίς διανοητικές αναπηρίες. Αργότερα, της προσφέρθηκε θέση στο Πανεπιστήμιο του Τέξας από το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας και στη συνέχεια έγινε πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας. [5] [6] [9]

Ο σύζυγός της πέθανε στις 12 Ιανουαρίου 1967, αλλά αυτό δεν επιβράδυνε την πρόοδό της. Το 1970, η Σπενς εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Επιστημονικών Υποθέσεων (Board of Scientific Affairs) της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολογίας (American Psychological AssociationAPA). Δύο χρόνια αργότερα, έγινε πρόεδρος της Νοτιοδυτικής Ψυχολογικής Εταιρείας (Southwestern Psychological Association). Το 1974, ανέλαβε καθήκοντα επιμέλειας στο περιοδικό Contemporary Psychology, όπου είχε ξεκινήσει ως συνεργάτιδα του Γκάρντνερ Λίντζι πέντε χρόνια νωρίτερα. Από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ήταν μέλος της Επιτροπής Διευθυντών του APA. Συν αυτοίς, το 1985 έγινε η έκτη γυναίκα πρόεδρος του APA. [5] [6]

Το 1989, ίδρυσε και έγινε η πρώτη εκλεγμένη πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Κοινότητας (American Psychological Society) που τώρα είναι η Ένωση Ψυχολογικών Επιστημών (Association for Psychological Science ). Της απονεμήθηκε το Βραβείο της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών του 1993 για την Αριστεία στην Επιστημονική Αναθεώρηση. Έχει βραβευτεί με τρία επίτιμα διδακτορικά από το Κολέγιο Όμπερλιν, το Πανεπιστήμιο του Οχάιο και το Πανεπιστήμιο του Τολέδο . Έλαβε, επίσης, το 2004 το χρυσό μετάλλιο του Αμερικανικού Ψυχολογικού Ιδρύματος για το Επίτευγμα Ζωής στην Επιστήμη της Ψυχολογίας (American Psychologist, 2004). Επισκέφτηκε δύο φορές το Χάρβαρντ ως καθηγήτρια ειδικευμένη στην έρευνα. Είχε δηλώσει ότι «ως παιδιά και έφηβοι, η αδερφή μου και εγώ ήμασταν πλήρως εκτεθειμένες σε όλες αυτές τις δραστηριότητες...μπορεί αυτή η έκθεση στην ανθρώπινη οδύνη που ήταν τόσο συνηθισμένη κατά την Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση και η ανησυχία που αυτή προκάλεσε στους γονείς μου, να ήταν ο λόγος που αποφάσισα από μικρή να γίνω ψυχολόγος». [5]

Το 2009 καθιερώθηκε το βραβείο Τζάνετ Τέιλορ Σπενς για Ρηξικέλευθες Πρώτες Συνεισφορές (the Janet Taylor Spence Award for Transformative Early Career Contributions) από την Επιτροπή Διευθυντών του APS για την αναγνώριση ρηξικέλευθων συνεισφορών στην επιστήμη της ψυχολογίας από ανερχόμενα αστέρια του κλάδου. Το βραβείο είναι ένας αρμόζων φόρος τιμής στη Σπενς, η οποία ανέπτυξε νέες προσεγγίσεις για έρευνα και πρωτοποριακά εργαλεία, όπως η Κλίμακα Έκδηλου Άγχους Τέιλορ (Taylor Manifest Anxiety Scale) και η Κλίμακα Συμπεριφορών προς της Γυναίκες (Attitude Toward Women Scale). Στη λίστα προτίθεται και η ενασχόληση με ποικίλους κλάδους, καθώς τα έργα της κάλυπταν από θέματα σχιζοφρένειας μέχρι και την ψυχολογική ανάπτυξη προκαταλήψεων σχετικά με τα φύλα.

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Spence, J. T. (1988). Janet Taylor Spence. In A. N. O'Connell, & N. F. Russo (Eds.), Models of achievement: Reflections of eminent women in psychology (Vol. 2). (pp. 191-203). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Spence, J. T. (1999). Thirty years of gender research: a personal chronicle. In W. B. Swann, Jr., J. H. Langolis, & L. A. Gilbert (Eds.), Sexism and stereotypes in modern society: The gender science of Janet Taylor Spence. (pp. 35-42). Washington, DC: American Psychological Association.Further Reading Spence, J. T., & Helmreich, R. L. (1978). Masculinity and femininity: Their psychological dimensions, correlates and antecedents. Austin: University of Texas Press.
  • Spence, J. T., & Helmreich, R. (1972b). Who likes competent women? Competence, sex-role congruence of interest, and subjects' attitudes toward women as determinants of interpersonal attraction. Journal of Applied Social Psychology, 2, 197-213.
  • Spence, J. T., Helmreich, R. L., & Stapp, J. (1973). The Personal Attributes Questionnaire: A Measure of sex-role stereotypes and masculinity-femininity. JSAS Catalog of Selected Documents in Psychology, 4, 43-44 (Ms. 617).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Deaux, Kay (2016). «Janet Taylor Spence (1923-2015)». The American Psychologist (The Psychonomic Society) 71 (1): 73–4. doi:10.1037/a0039859. PMID 26766767. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 June 2015. https://web.archive.org/web/20150614141322/http://www.psychonomic.org/news-detail/janet-taylor-spence-1923-2015. Ανακτήθηκε στις 24 April 2015. 
  2. ↑ «Janet Allison Taylor Spence, 91». The Cape Cod Times. 5 April 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-09-03. https://web.archive.org/web/20180903013400/http://www.capecodtimes.com/article/20150405/OBITUARIES/150409665/101063/NEWS. Ανακτήθηκε στις 24 April 2015. 
  3. ↑ (American Psychologist, 2004)
  4. ↑ (Gold medal award for life achievement in the science of psychology (2004). American Psychologist, 59, 361-363)
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 N/A. (n.d.). Janet Taylor Spence.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 O'Connell, A. N. & Russo, N. F. (1990). Women in psychology: A bio-bibliographic sourcebook. Westport, Connecticut. Greenwood Press, Inc.
  7. ↑ (Gold medal award for life achievement in the science of psychology (2004). American Psychologist, 59, 361-363).
  8. ↑ (Gold medal award for life achievement in the science of psychology (2004). American Psychologist, 59, 361-363).
  9. ↑ 9,0 9,1 Swann, W. B., Langlois, J. H., & Gilbert, L. A. (1998). Sexism and stereotypes in modern society: The gender science of Janet Taylor Spence. Washington, D.C. American Psychological Association.
  10. ↑ 10,0 10,1 «Janet Taylor Spence». feministvoices. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2018. 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Helmreich, R. (1999). Τα πολλά πρόσωπα της Janet Taylor Spence . Στο WB Swann, WB Jr., JH Langolis, & LA Gilbert, LA (Eds. Σεξισμός και στερεότυπα στη σύγχρονη κοινωνία: Η επιστήμη των φύλων της Janet Taylor Spence. (σελ. 35-42). Ουάσιγκτον, DC: Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση.


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζάνετ_Τέιλορ_Σπενς&oldid=10494665"