Τεχνική Νέσμπιτ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Η χειρουργική τεχνική Νέσμπιτ περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1965, ενώ χρησιμοποιήθηκε για την αποκατάσταση στη Νόσο Περονί το 1977. Η επέμβαση γίνεται με αφαίρεση ελλειψoειδoύς τμήματoς τoυ ινώδoυς χιτώνα στην αντίθετη πλευρά από αυτή της κάμψης ενώ ο Γιαχιά το 1990, με άρθρο του στο Περιοδικό Ουρολογίας, αγγλ. The Journal of Urology, ανέπτυξε μ’ επιτυχία μία τρoπoπoιημένη τεχνική με επιμήκη τομή κι εγκάρσια συρραφή.
Ασθενείς με ραχιαία κάμψη μικρότερη των 45 μοιρών, θα μπορούσαν να μην καταφύγουν σε χειρουργική αποκατάσταση, από την άλλη πλευρά όμως κάποιοι ασθενείς αντιμετωπίζουν έντονα ψυχολογικά προβλήματα, συνήθως λόγω της κάμψης και της σμίκρυνσης του πέους, γι΄ αυτό θα πρέπει να προ-τείνεται η προ-εγχειρητική ψυχολογική υποστήριξη.
Κατά την Τεχνική Νέσμπιτ τοποθετούνται ραφή ή ραφές αναλόγως του βαθμού και της έκτασης της κάμψης στην ακριβώς αντίθετη πλευρά με αφαίρεση ελλειψoειδoύς τμήματoς τoυ ινώδoυς χιτώνα. Τα ποσοστά επιτυχίας της συγκεκριμένης τεχνικής είναι ικανοποιητικά και παρουσιάζονται στον πίνακα 1. Συνήθως με τον όρο ικανοποίηση γίνεται αναφορά στην σεξουαλική διείσδυση του πέους χωρίς στυτική δυσλειτουργία ή εμφανή υπολειμματική κάμψη.
Η μείωση όμως του μήκους του πέους είναι μία πάρα πολύ σοβαρή επιπλοκή της τεχνικής Νέσμπιτ και θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει ν’ αποφεύγεται η επιλογή της σε σοβαρού βαθμού κάμψεις, 40-45%.
Πίνακας 1. Αποτελέσματα της τεχνικής Νέσμπιτ στην Νόσο Περονί.
Ομάδα Μελέτης (%)
Sulaiman και Gingel - 1994(1) - 78(2) - 79(3)
Poulsen και Kirkeby - 1995(1) - 48(2) - 91(3)
Ralph - 1995(1) - 359(2) - 82(3)
Porst - 1997(1) - 118(2) - 86(3)
Savoca - 2000(1) - 157(2) - 88(3)
Syed - 2003(1) - 42(2) - 79(3)
´Οπου : Έτος (1) , Αριθμός(2) , Ικανοποίηση(3)
Συνήθως η διάσπαση των ραμμάτων αποτελεί την πιο συνηθισμένη άμεση μετεγχειρητική επιπλοκή, εφόσον παρατηρηθεί δυσμορφία στο πέος.
Υποτροπή εντός 2-3 μηνών από την επέμβαση μπορεί επίσης ν’ αποδοθεί στο ίδιο αίτιο ενώ υποτροπή μετά το πρώτο έτος υποδηλώνει εξέλιξη της νόσου.