Τεχνητή λίμνη Ιλαρίωνα
Η τεχνητή λίμνη Ιλαρίωνα συναντάται στην κοιλάδα του Αλιάκμονα, με έκταση από το Νοτιοανατολικό άκρο της Π.Ε Γρεβενών μέχρι και την περιοχή της Αιανής Κοζάνης. Αποτελεί ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο της ΔΕΗ, κατασκευασμένο από αμμοχάλικο ποταμού με έναν αργιλικό αδιαπέραστο πυρήνα. Έχει μήκος 35 χιλιομέτρων, και δημιουργήθηκε, αρχικά, λόγω κατάκλισης του εδάφους από τα νερά του ταμιευτήρα του υδροηλεκτρικού έργου του Ιλαρίωνα.
Σκοπός έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κατασκευή δημιουργήθηκε:
- Για τη λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου.
- Για την εξασφάλιση της απρόσκοπτης ύδρευσης της Θεσσαλονίκης, από τον ποταμό Αλιάκμονα.
- Άλλος ένας κύριος σκοπός του έργου είναι η συνολική κάλυψη αναγκών άρδευσης των πεδιάδων Ημαθίας, Πέλλας και Θεσσαλονίκης] εδάφη με συνολική έκταση περίπου 900.000 στρεμμάτων.
- Υπολογίζεται, επίσης, και η συνδρομή του φράγματος στις προαναφερθείσες περιοχές, ιδιαίτερα στις θερινές περιόδους ξηρασίας.
- Ταυτόχρονα, επιχειρείται η βελτίωση άλλων τοποθεσιών, όπως η λίμνη Πολυφύτου[1], καθώς θα υπάρχει καλύτερη διαχείρηση της στάθμης του ταμιευτήρα του υδροηλεκτρικού αυτού έργου ή το Δέλτα του ποταμού Αλιάκμονα, ενισχύοντας τη δυνατότητα άρδευσης στη βόρεια ζώνη του.
Αρχαιολογικές ανασκαφές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου σημειώθηκαν αρχαιολογικές ανασκαφές, με σημαντικά ευρήματα παλαιολιθικής, νεολιθικής και αρχαϊκής περιόδου, τα οποία φυλάσσονται σήμερα στο αρχαιολογικό μουσείο Αιανής.
Μετακίνηση του μοναστηριού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τουρνικίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα από τα σημαντικότερα έργα κατά τη διάρκεια δημιουργίας της τεχνητής λίμνης Ιλαρίωνα αποτέλεσε η μετακίνηση του μοναστηριού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τουρνικίου του Δήμου Δεσκάτης, η οποία είναι μια ιστορική μονή της οποίας το καθολικό είναι διώροφο και αποτελείται από δυο μονόχωρους ναούς. Ο ναός είναι πλούσιος με τοιχογραφίες και χρονολογείται βάσει επιγραφών το 1481και το 1728. Η αλλαγή θέσης του ναού κρίθηκε απαραίτητη ενέργεια, και για τον λόγο αυτό μετακινήθηκε κατά 140 μέτρα και σε μια πλαγιά με κλίση 25%.
Το τοπίο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από την Παναγιά Ευαγγελίστρια της Μπουνάσιας το τοπίο προς την λίμνη είναι μοναδικό, καθώς ο επισκέπτης, αγναντεύοντας από ψηλά, βρίσκεται μπροστά σε ένα ονειρικό σύμπλεγμα από φιορδ, διαδοχικές υδάτινες λεκάνες, πυκνή βλάστηση, με πλούσια χλωρίδα και μεγάλη ποικιλία σε είδη υδρόβιων πτηνών.
Στην αριστερή όχθη του ποταμού Αλιάκμονα, στο όρος «Καλλίστρατο» βρίσκεται η μονή του Οσίου Νικάνορος Ζάβορδας[2]. Η μονή περιβάλλεται από ένα ψηλό τείχος με πολεμίστρες, δίνοντας την εντύπωση φρουρίου, ενώ στην μέση ενός γκρεμού κοντά στο μοναστήρι υπάρχει η σκήτη του Οσίου. Τα νερά της λίμνης πλέον φτάνουν στους πρόποδες του όρους «Καλλίστρατο» και μοιάζουν να φιλούν το μέρος όπου ασκήτεψε ο Όσιος Νικάνωρ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Λάππα, Μαρία Γ (2015). Επιχειρησιακό σχέδιο ανάπτυξης της παραλίμνιας περιοχής της Λίμνης Πολυφύτου. ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. https://anaktisis.uowm.gr/7787/.
- ↑ ΤΣΙΑΠΑΛΗ, Μαρίζα. ΔΥΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ ΣΤΗ ΖΑΒΟΡΔΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ. Αθήνα: Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας. σελ. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltion/article/view/26200.