Τελική ανάλυση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τελική ανάλυση
(Final Analysis)
ΣκηνοθεσίαPhil Joanou[1][2]
ΠαραγωγήΤσαρλς Ρόβεν, Τόνι Τόμας και Paul Junger Witt
ΣενάριοΟυέσλι Στρικ[2]
ΠρωταγωνιστέςΡίτσαρντ Γκιρ[1], Κιμ Μπέισινγκερ[1], Ούμα Θέρμαν[1], Έρικ Ρόμπερτς[1], Κιθ Ντέιβιντ[1], Paul Guilfoyle[1], Ρόμπερτ Χάρπερ[1], Agustín Rodríguez Santiago, Τζορτζ Μέρντοκ[1], Χάρις Γιούλιν και Rico Alaniz
ΜουσικήΤζορτζ Φέντον
ΦωτογραφίαΤζόρνταν Κρόνενγουεθ
ΜοντάζΤομ Νόμπλ
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Διάρκεια120 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Τελική ανάλυση (αγγλικά: Final Analysis‎‎) είναι νεο-νουάρ ερωτική ταινία Αμερικανικής παραγωγής του 1992 σε σκηνοθεσία Φιλ Ιωάννου και σενάριο του Ουέσλι Στρικ, βασισμένο σε μια ιστορία του ιατροδικαστή ψυχιάτρου Ρομπέρ Χ. Μπέργκερ. [3] Πρωταγωνιστούν οι: Ρίτσαρντ Γκιρ, Κιμ Μπέισινγκερ και Ούμα Θέρμαν.

Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές, [4] αλλά συγκρίθηκε θετικά με τα έργα του Άλφρεντ Χίτσκοκ, ιδιαίτερα με το Δεσμώτης του Ιλίγγου. [5] Ήταν η τελευταία ταινία του διευθυντή φωτογραφίας Τζόρνταν Κρόνενγουεθ.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ψυχίατρος Άιζακ Μπαρ παρακολουθεί σε συνεδρία την Νταϊάνα Μπέιλορ για ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η Νταϊάνα προτείνει στον Άιζακ να συναντήσει την αδερφή της, Χέδερ Έβανς, η οποία ίσως μπορέσει να ρίξει φως στις νευρώσεις της. Η Χέδερ του λέει ότι η Νταϊάνα κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον πατέρα τους όταν έφυγε η μητέρα τους. Αποκαλύπτει επίσης ότι είναι δυστυχισμένη από τον γάμο της με τον γκάνγκστερ Τζίμι Έβανς. Ο Άιζακ ομολογεί ότι τη βρίσκει ακαταμάχητη και οι δυο τους κάνουν σεξ. Στη συνέχεια, η Χέδερ αποκαλύπτει ότι ο πατέρας τους πέθανε σε μια πυρκαγιά, την οποία υποψιάζονταν ότι προκάλεσε η Νταϊάνα.

Σε ένα εστιατόριο με τον Τζίμι, η Χέδερ παθαίνει ένα επεισόδιο «παθολογικής μέθης» αφού ήπιε μεγάλη ποσότητα κρασιού και μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Αφού αναρρώνει, φεύγει κρυφά με τον Άιζακ σε έναν εγκαταλελειμμένο φάρο. Καθώς ανέβαινε τις σκάλες, ρίχνει την τσάντα της και αφήνει να χαλαρώσει μια μεταλλική λαβή αλτήρα, την οποία ισχυρίζεται ότι κρατά για προστασία.

Ο φίλος του Άιζακ, δικηγόρος υπεράσπισης Μάικ Ο' Μπράιαν, τον ενημερώνει ότι ο Τζίμι βρίσκεται υπό ομοσπονδιακή έρευνα για πολλά οικονομικά εγκλήματα και τον προειδοποιεί να μείνει μακριά από τη Χέδερ. Ο Άιζακ, ωστόσο ακολουθεί αυτή και τον σύζυγό της σε ένα εστιατόριο και έρχεται αντιμέτωπος με τον Τζίμι. Ισχυριζόμενη ότι αισθάνεται άρρωστη, η Χέδερ φεύγει από το εστιατόριο και παίρνει τον δρόμο για το σπίτι από τον Άιζακ. Αργότερα το ίδιο βράδυ, πίνει ένα φάρμακο για τον βήχα, το οποίο φέρνει ένα άλλο επεισόδιο. Καθώς ο Τζίμι της δίνει ένα φιλί, εκείνη αρπάζει έναν από τους μεταλλικούς αλτήρες και τον χτυπά πάνω από το κεφάλι, σκοτώνοντάς τον. Η Χέδερ συλλαμβάνεται για τη δολοφονία του Τζίμι. Ο Άιζακ προσλαμβάνει τον Μάικ για να την εκπροσωπήσει και στρατολογεί έναν ειδικό μάρτυρα για να καταθέσει υπέρ της. Η Χέδερ κρίνεται αθώα λόγω παραφροσύνης και καταδικάζεται σε περιορισμό σε ψυχιατρική εγκατάσταση, όπου θα αξιολογηθεί. Ο Άιζακ διαβεβαιώνει τη Χέδερ ότι θα απελευθερωθεί σύντομα.

Ο Άιζακ ακούει την ομιλία ενός συναδέλφου σε έναν ασθενή του Σίγκμουντ Φρόυντ που ονειρευόταν επίμονα να τακτοποιήσει λουλούδια, το ίδιο όνειρο που του είχε περιγράψει η Νταϊάνα κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας. Ο Άιζακ συνειδητοποιεί ότι κατασκεύασε αυτές τις ιστορίες. Μιλάει με έναν δικαστικό επιμελητή που αναγνώρισε τη Χέδερ πριν από τη δίκη της και θυμάται ότι ήταν παρούσα στο δικαστήριο όπου ο Άιζακ κατέθεσε ως πραγματογνώμων. Ο Μάικ λέει στον Άιζακ ότι ο αδερφός του Τζίμι πέθανε πρόσφατα, καθιστώντας τη Χέδερ δικαιούχο του ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής του Τζίμι ύψους 4 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Άιζακ πηγαίνει στο νοσοκομείο για να αντιμετωπίσει τη Χέδερ, η οποία παραδέχεται το τέχνασμα και απειλεί να τον ενοχοποιήσει με τον αλτήρα που χρησιμοποίησε για να δολοφονήσει τον Τζίμι, ο οποίος έχει τα δακτυλικά αποτυπώματα του Άιζακ πάνω του. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ Χάγκιν, ο οποίος υποπτεύεται τον Άιζακ ότι σκότωσε τον Τζίμι, τον προειδοποιεί ότι τον παρακολουθούν. Ο Άιζακ λέει στη Χέδερ ότι έχει αναφερθεί σε δύο βοηθούς εισαγγελείς που θέλουν να της πάρουν συνέντευξη. Συμφωνεί, σίγουρη ότι ο διπλός κίνδυνος θα την προστατεύσει. Κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης, η Χέδερ κατασκευάζει μια ιστορία για τον Άιζακ που σκοτώνει τον Τζίμι. Κατόπιν αιτήματός της, η Νταϊάνα την συναντά, αλλά δεν καταφέρνει να φέρει τον αλτήρα. Οι ερευνητές, εν τω μεταξύ, αποκαλύπτεται ότι είναι ψυχίατροι. Η Χέδερ χάνει την ψυχραιμία της και απειλεί τόσο τον Άιζακ όσο και την Νταϊάνα και πρέπει να την ναρκώσουν. Ο Άιζακ συναντά την Νταϊάνα, η οποία τον διαβεβαιώνει ότι έριξε τον αλτήρα στον κόλπο, αλλά ο Άιζακ δεν την εμπιστεύεται. Ο Άιζακ επιστρατεύει τον Πέπε Καρέρο, έναν πρώην πελάτη, να ακολουθήσει την Νταϊάνα όταν επισκέπτεται την αδερφή της.

Αν και η Χέδερ θέλει η Νταϊάνα να παραδώσει τον αλτήρα στον Χάγκινς, η Νταϊάνα είναι πολύ νευρική για να το κάνει. Η Χέδερ την αναγκάζει να αλλάξει ρούχα στο μπάνιο, επιτρέποντας στην Χέδερ να δραπετεύσει από το νοσοκομείο ως «Νταιάνα». Ο Πέπε ακολουθεί τη Χέδερ και προσπαθεί να κλέψει τον αλτήρα, αλλά εκείνη τον πυροβολεί στο στήθος. Τηλεφωνεί στον Χάγκινς και κανονίζει να τον συναντήσει σε μια μαρίνα. Πριν πάει στο νοσοκομείο, ο Πέπε κατευθύνει τον Άιζακ στη μαρίνα, όπου ο Άιζακ παίρνει τον αλτήρα από τη Χέδερ. Τον απαγάγει μαζί με τον Χάγκινς και τους αναγκάζει να απομακρυνθούν από τη μαρίνα.

Μια καταιγίδα χτυπά και ο Χάγκινς πέφτει στον ωκεανό. Ο Άιζακ δραπετεύει από το αυτοκίνητο που βυθίζεται και η Χέδερ τον ακολουθεί στον φάρο. Καθώς κυνηγά τον Άιζακ στο μπαλκόνι, συμπεραίνει ότι η Χέδερ ήταν αυτή που βίασε ο πατέρας της, όχι η Νταϊάνα, και άναψε τη φωτιά που τον σκότωσε. Ο Χάγκινς φαίνεται να συλλαμβάνει τη Χέδερ, η οποία προσπαθεί να τον πυροβολήσει. Ο Άιζακ την τραβάει στην άκρη του μπαλκονιού, με αποτέλεσμα να πέσει στο θάνατο. Η Νταϊάνα δικάζεται ως συνεργός της Χέδερ αλλά κρίνεται αθώα. Στη συνέχεια βγαίνει ραντεβού με έναν πλούσιο άνδρα, υποδυόμενη τη Χέδερ.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρίτσαρντ Γκιρ - Δόκτωρ Άιζακ Μπαρ
  • Κιμ Μπέισινγκερ - Χέδερ Έβανς
  • Ούμα Θέρμαν - Νταϊάνα Μπέιλορ
  • Έρικ Ρόμπερτς - Τζίμι Έβανς
  • Κιθ Ντέιβιντ - Ντετέκτιβ Χάγκιν
  • Πολ Γκιλφόιλ - Μάικ Ο Μπριέν
  • Αγκουστίν Ροντρίγκεζ - Πέπε Καρέρο
  • Ρόμπερτ Χάρπερ - Δόκτωρ Άλαν Λοουένταλ
  • Τόνι Τζενάρο - Χέκτορ
  • Ρίκο Αλανίζ - Χιούγκο


Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάρολντ Μπέκερ, ο Τζόελ Σουμάχερ και ο Τζον Μπούρμαν ήταν σκηνοθέτες σε διάφορες φάσεις. [6]

Το αρχικό σενάριο τοποθετούσε την υπόθεση στη Νέα Υόρκη, αλλά άλλαξε λόγω μιας συνεχιζόμενης απεργίας των συνδικάτων. Το Σαν Φρανσίσκο επιλέχθηκε λόγω του «χαρακτήρα» και των εμβληματικών του τοποθεσιών. Η κορύφωση έλαβε χώρα αρχικά στη Γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ, αλλά η σειρά γράφτηκε ξανά λόγω περιορισμών του προϋπολογισμού. Η κορύφωση έλαβε χώρα σε έναν φάρο, που γυρίστηκε στο Pigeon Point Lighthouse στο Pescadero. Άλλες τοποθεσίες γυρισμάτων περιλάμβαναν το Ανώτερο Δικαστήριο της Κομητείας του Σαν Φρανσίσκο, το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λέτερμαν και το ξενοδοχείο Kimpton Sir Francis Drake.

Η συγγραφέας τηλεοπτικών κωμωδιών Σούζαν Χάρις παρείχε μη αναγνωρισμένες επαναλήψεις σεναρίων. [6]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα έσοδα της πρώτης εβδομάδας ήταν 6.411.441 δολάρια και οι συνολικές εισπράξεις για την προβολή της ταινίας ήταν 28.590.665 δολάρια. Στην ευρύτερη κυκλοφορία της, η ταινία προβλήθηκε σε 1.504 κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες. [7] Η ταινία απέφερε 47 εκατομμύρια δολάρια στο εξωτερικό σε ένα παγκόσμιο σύνολο 75 εκατομμυρίων δολαρίων.

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ δήλωσε πως του άρεσε το σενάριο και σκέφτηκε ότι ο σκηνοθέτης Άλφρεντ Χίτσκοκ, γνωστός για αυτά τα είδη θρίλερ, θα του άρεσε επίσης, αν και πίστευε ότι η ταινία ήταν άσκοπα πολύπλοκη. [5] Ο Βίνσεντ Κάνμπι, κριτικός κινηματογράφου για τους New York Times, επαίνεσε την υποκριτική στην ταινία και αποκάλεσε τον Ρόμπερτς "ως την ηλεκτρική δύναμη της ταινίας". [8] Το περιοδικό Variety χαρακτήρισε την Τελική ανάλυση "ένα τραγικό καλό ψυχολογικό μελόδραμα". Η Κάθλιν Μάγερ από το Austin Chronicle ανέφερε ότι η ταινία δεν ανταποκρίνεται στις επιρροές της και ήταν επικριτική για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, χαρακτηρίζοντας τη συγκέντρωση στη σεξουαλική τους σκηνή «εξοντωτική». [9] Η Ρίτα Κέμπλει, που γράφει για την The Washington Post, χαρακτήρισε την ταινία ένα απίθανο ψυχοθρίλερ και είπε ότι ο σκηνοθέτης Ιωάννου δεν έχει καμία από τις δικές του ιδέες. [10]

Ο κριτικός κινηματογράφου Χάρης Καλογερόπουλος έδωσε στην ταινία δύο απο τα πέντε αστέρια του σε μια κριτική που δημοσιεύθηκε στις 10 Ιουνίου 2014 αναφέροντας πως:

«Ενα χιτσκοκικό φιλμ (δυο διαταραγμένες αδελφές με σκοτεινό παρελθόν, ένας παθολογικά ζηλότυπος σύζυγος, ένας ψυχίατρος που πάει γυρεύοντας) που σεναριακά χάνει το μέτρο -ο Χίτσκοκ βασιζόταν σε στέρεες ιστορίες, κατανοητές. Είναι τόσες πολλές οι μπλόφες, οι ανατροπές, που αναρωτιέσαι αν οι ίδιοι οι σεναριογράφοι ήξεραν τι ακριβώς συμβαίνει...[] Υπάρχει η έξαψη του θρίλερ που υπογραμμίζει η μουσική του Τζορτζ Φέντον, αλλά ο θεατής μπερδεύεται τόσο πολύ από την πλοκή που στο τέλος, παρά την κλασική κινηματογραφική κορύφωση σ’ έναν φάρο τη νύχτα, έχει χάσει μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντος του.»[11]

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 56% βασισμένες σε 27 κριτικές, με μέσο όρο 6.70 στα 10. [12]

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 www.imdb.com/title/tt0104265/. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.cinemarx.ro/filme/Final-Analysis-Analiza-Finala-5858.html. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2016.
  3. ↑ Martin, Douglas (February 8, 1992). «ABOUT NEW YORK; This Man Has Long Chats With Mass Murderers» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1992/02/08/nyregion/about-new-york-this-man-has-long-chats-with-mass-murderers.html. Ανακτήθηκε στις January 1, 2019. 
  4. ↑ «Final Analysis (1992)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ebert, Roger (February 7, 1992). «Final Analysis». Chicago Sun-Times. https://www.rogerebert.com/reviews/final-analysis-1992. Ανακτήθηκε στις August 9, 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «AFI|Catalog». catalog.afi.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2019. 
  7. ↑ The Numbers box office data.
  8. ↑ Canby, Vincent (February 7, 1992). «Review/Film; Starting in the Mind, Moving Down». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9E0CE1DE113AF934A35751C0A964958260. Ανακτήθηκε στις August 9, 2013. 
  9. ↑ Maher, Kathleen (February 14, 1992). «Final Analysis». The Austin Chronicle. http://www.austinchronicle.com/calendar/film/1992-02-14/139193/. Ανακτήθηκε στις August 9, 2013. 
  10. ↑ Kempley, Rita (February 7, 1992). «Final Analysis, an implausible psycho thriller». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/finalanalysisrkempley_a0a298.htm. Ανακτήθηκε στις August 9, 2013. 
  11. ↑ Καλογερόπουλος, Χάρης (10 Ιουνίου 2014). «Τελική ανάλυση». filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2023. 
  12. ↑ «Final Analysis». Rotten Tomatoes (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τελική_ανάλυση&oldid=10296027"