Ταχάρ Μπεν Ζελούν
| Ταχάρ Μπεν Ζελούν | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1947 Φεζ |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[1], ποιητής, ψυχοθεραπευτής, μυθιστοριογράφος και ζωγράφος |
| Υπηκοότητα | Μαρόκο και Γαλλία |
| Σχολές φοίτησης | πανεπιστήμιο Μοχάμετ Ε΄ |
| Αξιοσημείωτα έργα | Μια εκτυφλωτική απουσία φωτός και The Sacred Night |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Ταχάρ Μπεν Ζελούν (Tahar Ben Jelloun, αραβικά: الطاهر بن جلون, (1944- ) είναι συγγραφέας από το Μαρόκο που γράφει στην γαλλική γλώσσα. Έγινε γνωστός το 1985 με το μυθιστόρημά του L’Enfant de Sable. Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο Γκονκούρ για το μυθιστόρημά του La Nuit Sacrée (ήταν το πρώτο γαλλόφωνο μυθιστόρημα από Άραβα, που βραβεύτηκε) και έχει υπάρξει υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1997 και 1998.[2]
Γεννήθηκε στην Φες του Μαρόκου τον Δεκέμβριο του 1944 και την πρώτη μόρφωση την πήρε σε μουσουλμανικό θρησκευτικό σχολείο αποστηθίζοντας στίχους από το Κοράνι. Σε ηλικία 7 χρονών εισήχθη σε γαλλοαραβικό σχολείο όπου έμαθε και τις δυο γλώσσες. Το 1971 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στην ψυχολογία και ψυχοθεραπεία στη Σορβόνη, επάγγελμα που άσκησε τα επόμενα χρόνια, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα Harrouda, εκδόθηκε το 1973.
Έγινε ευρύτερα γνωστός και εκτός Γαλλίας με την τριλογία για τη ζωή της Ζάχρα/Αχμέντ ενός κοριτσιού που εξαιτίας της εμμονής του πατέρα της για αρσενικό παιδί, μεγαλώνει σαν αγόρι. Η τριλογία αποτελείται από το L'Enfant de sable (1985), βιβλίο που έγινε μπεστ-σέλερ στη Γαλλία, το La Nuit Sacrée (1987) και το La Nuit de l'erreur (1997).
Το 2006 τιμήθηκε με το γαλλικό Λογοτεχνικό Βραβείο «Οδυσσέας» (fr:Prix Ulysse) για το σύνολο του έργου του, ενώ το 2008 παρέλαβε από τον τότε Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί το υψηλότερο γαλλικό παράσημο, τον Μεγαλόσταυρο της Λεγεώνας της Τιμής.
Σημαντικότερα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Les amandiers sont morts de leurs blessures, ποιητική συλλογή, 1976, (τιμήθηκε με το «Βραβείο Γαλλο-Αραβικής Φιλίας»)
- L’Écrivain public, 1983 - (Ο γραφιάς, μτφ. Πηγή Αστερίου για τις εκδ. "Καστανιώτης", 1989)
- La Prière de l'absent, 1981 - (Η προσευχή της ερήμου, μτφ. Βασίλης Αλεξάκης, για τις εκδ. "Αστάρτη", 1985)
- L’Enfant de sable, 1985, - (Το κορίτσι της άμμου, μτφ. Λόισκα Αβαγιανού για τις εκδ. "Αστάρτη", 1987)
- La Nuit sacrée, 1987, (τιμήθηκε με το Βραβείο Γκονκούρ) - (Ιερή νύχτα, μτφ. Λόισκα Αβαγιανού, εκδ. "Αστάρτη", 1988)
- Moha le fou, Moha le sage, 1978 - (τιμήθηκε με το «Βραβείο Βιβλιοθηκαρίων Γαλλίας» το 1979) - (Μοχά ο τρελός, Μοχά ο σοφός, μτφ. Πέμη Ζούνη για τις εκδ. "Εξάντας", 1981)
- Jour de silence à Tanger, 1990 - (Ημέρα σιωπής στην Ταγγέρη, μτφ. Λόισκα Αβαγιανού, εκδ. "Αστάρτη", 1991)
- Les Yeux baissés, 1991 - (Με χαμηλωμένα μάτια, μτφ. Βλάσης Καμάρας για τις εκδ. "Πατάκης", 1995)
- L’Ange aveugle, 1992 - (Το μυθιστόρημα της Μαφίας, μτφ. Αγγελική Φιλιππάτου, εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1992)
- L’Homme rompu, 1994 - (Ο διεφθαρμένος, μτφ. Έλενα Χουζούρη για τις εκδ. "Πατάκη", 1995)
- Le premier amour est toujours le dernier, συλλογή διηγημάτων, 1995 - (Η πρώτη αγάπη είναι πάντα η τελευταία, μτφ. Ντίνα Σιδέρη για τις εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1995
- Les Raisins de la galère, 1996 - (Τα σταφύλια της γαλέρας. Νάντια., μτφ. Μίρκα Σκάρα, εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1996)
- La Nuit de l'erreur, 1997 - (Η μοιραία νύχτα, μτφ. Βάνεσσα Λάππα για τις εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1997)
- Le Racisme expliqué à ma fille, 1997 - (Ο ρατσισμός όπως τον εξήγησα στην κόρη μου, μτφ. Αγγέλα Βερυκοκάκη για τις εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1998)
- L’Auberge des pauvres, 1997 - (Το πανδοχείο της αγάπης, μτφ. Γιώργος Καλαμαντής, εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 1999)
- Le Labyrinthe des sentiments, 1999 - (Λαβύρινθος συναισθημάτων, μτφ. Ελένη Χρονοπούλου για τις εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 2005)
- Cette aveuglante absence de lumière, 2001, (τιμήθηκε με το Διεθνές Λογοτεχνικό Βραβείο IMPAC Dublin) - (Μια εκτυφλωτική απουσία φωτός, μτφ. Γιώργος Καλαμαντής, εκδ. "Λιβάνης Α.Α.", 2001)
- L'École perdue , 2007 - (Το χαμένο σχολείο, μτφ. Ρίτα Κολαϊτη για τις εκδ. "Σύγχρονοι Ορίζοντες", 2009)
- Le Bonheur conjugal, 2012, (Η συζυγική ευτυχία, μτφ. Μίνα Γαρέφη-Πατεράκη για τις εκδ. "Gema", 2013)
- L'Ablation, 2014
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Tahar Ben Jelloun της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |