Ταπισερί της Μπαγιέ
Η Ταπισερί της Μπαγιέ, γνωστή και ως ταπισερί της Βασίλισσας Ματθίλδης, είναι ένα τεράστιο μεσαιωνικό κέντημα που απεικονίζει την κατάκτηση της Αγγλίας από τους Νορμανδούς από τον δούκα της Νορμανδίας Γουλιέλμο τον Κατακτητή το 1066, αξιοσημείωτο ως έργο αγγλοσαξονικής τέχνης και σημαντικό ως πηγή για την ιστορία του 11ου αιώνα. Με τις 70 περίπου σκηνές της και τα χιλιάδες θέματα που αναπαριστάνονται, περιλαμβάνει πολλές πληροφορίες για την καθημερινότητα της εποχής.[1]
Από το 1983 εκτίθεται στο Κέντρο Γουλιέλμου του Κατακτητή στη γαλλική κοινότητα Μπαγιέ. Από το 2007 έχει περιληφθεί στον κατάλογο Παγκόσμιας Μνήμης της UNESCO.[2]
Εικόνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταπισερί της Μπαγιέ είναι λινό ύφασμα μήκους 70 μέτρων και πλάτους 50 περίπου εκατοστών, υπόλευκου χρώματος, πάνω στο οποίο απεικονίζονται κεντημένες, με μάλλινα νήματα οκτώ χρωμάτων, περισσότερες από 70 σκηνές, που απεικονίζουν τη Νορμανδική κατάκτηση καθώς και 1512 μορφές ανθρώπων και ζώων. Η ιστορία ξεκινά με ένα προοίμιο, την επίσκεψη του Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας στο δουκάτο της Νορμανδίας (ίσως το 1064), συνεχίζει με την προετοιμασία της απόβασης που οργανώθηκε από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή, τον διάπλου της Μάγχης και τελειώνει με τη φυγή των στρατιωτικών δυνάμεων του Χάρολντ, τελευταίου Αγγλοσάξονα βασιλιά που σκοτώθηκε κατά τη μάχη του Χέιστινγκς τον Οκτώβριο του 1066. Αρχικά, μπορεί να περιλάμβανε περισσότερες σκηνές, αλλά το τέλος της χάθηκε. Κατά μήκος του έργου υπάρχουν διακοσμητικά περιγράμματα με φιγούρες ζώων, σκηνές από τους μύθους του Αισώπου και του Φαίδρου, σκηνές από την κτηνοτροφία και το κυνήγι και σκηνές που σχετίζονται με την κύρια εικονογραφική αφήγηση. Οι σκηνές επεξηγούνται με τίτλους στα λατινικά.[3]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη γραπτή αναφορά στο έργο είναι από το 1476, όταν παρουσιάστηκε σε δημόσια θέα για να διακοσμήσει το ναό του καθεδρικού ναού στη Μπαγιέ της Γαλλίας. Εκεί «ανακαλύφθηκε» από τον Γάλλο αρχαιοφύλακα και μελετητή Μπερνάρ ντε Μονφωκόν, ο οποίος δημοσίευσε την παλαιότερη πλήρη περιγραφή το 1730. Έχοντας δύο φορές γλιτώσει από την καταστροφή κατά τη Γαλλική Επανάσταση, εκτέθηκε στο Παρίσι κατόπιν επιθυμίας του Ναπολέοντα το 1803-04 και στη συνέχεια φυλάχθηκε στη Μπαγιέ, εκτός από το 1871 (κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού πολέμου) και από τον Σεπτέμβριο του 1939 έως τον Μάρτιο του 1945 (κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου).[4]
Η ταπισερί κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1070, λίγα χρόνια μετά τη νορμανδική κατάκτηση της Αγγλίας. Μια παράδοση αναφέρει ότι δημιουργήθηκε κατόπιν παραγγελίας της Ματθίλδης της Φλάνδρας, συζύγου του Γουλιέλμου του Κατακτητή, αλλά δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να συνδέει το έργο μαζί της. Πιθανότατα ήταν παραγγελία του Όντο, επισκόπου της Μπαγιέ και ετεροθαλούς αδελφού του Γουλιέλμου, σε Άγγλους μοναχούς, καθώς έχει ομοιότητες με άλλα αγγλικά έργα του 11ου αιώνα. [5]Ο Όντο καταλαμβάνει εξέχουσα θέση σε αρκετές σκηνές και τρία από τα ελάχιστα επώνυμα πρόσωπα στην ταπισερί φέρουν ονόματα που είναι γνωστό ότι συνδέονταν μαζί του. Αυτή η θεωρία χρονολογεί το έργο όχι αργότερα από το 1082, όπως είναι πλέον γενικά αποδεκτό.[2]
Η ταπισερί παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ως έργο τέχνης, σπάνιο δείγμα κοσμικής ρομανικής τέχνης. Είναι επίσης σημαντικό τεκμήριο για την ιστορία της Νορμανδικής κατάκτησης, ειδικά για τη σχέση του Χάρολντ με τον Γουλιέλμο πριν από το 1066. Η αφήγηση των γεγονότων φαίνεται ξεκάθαρη και πειστική, παρά κάποιες ασάφειες. Τα διακοσμητικά περιγράμματα έχουν αξία για τη μελέτη των μεσαιωνικών μύθων. Σημαντική είναι η συμβολή της ταπισερί στη γνώση της καθημερινής ζωής της εποχής κυρίως για τον στρατιωτικό εξοπλισμό και τις πολεμικές τακτικές.[6]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «herodote.net/Hastings_comme_si_vous_y_etiez-synthese».
- ↑ 2,0 2,1 . «unesco.org/nomination_forms/44+France+Bayeux+en.pdf» (PDF).
- ↑ . «bayeuxmuseum.com/la-tapisserie-de-bayeux/».
- ↑ . «britannica.com/topic/Bayeux-Tapestry».
- ↑ . «dona-rodrigue.eklablog.net/lambert-leonard-leforestier-l-homme-qui-sauva-la-tapisserie-de-bayeux».
- ↑ . «lemonde.fr/culture/article/2021/12/09/les-mysteres-de-la-tapisserie-de-bayeux-sur-france-5-une-vieille-dame-tres-entouree».