Ταουχίντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ταουχίντ (αραβικά: توحيد, tawḥīd) στο Ισλάμ ονομάζεται η έννοια του μονοθεϊσμού.[1] Απότελεί την πλέον θεμελιώδη έννοια της θρησκείας, σύμφωνα με την οποία ο θεός (Αλλάχ) είναι ένας (wāḥid) και μοναδικός (āḥad).[2] Κυριολεκτικά η λέξη σημαίνει «ενοποίηση», «ένωση» ή «συνδυασμός».[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «From the article on Tawhid in Oxford Islamic Studies Online». Oxfordislamicstudies.com. 6 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2014. 
  2. «Allah». Encyclopædia Britannica Online. http://www.britannica.com/eb/article-9005770/Allah. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2008. 
  3. Wehr, Hans (1976). A dictionary of modern written Arabic - Edited by Milton Cowan. New York: Spoken Language Services. σελ. 1055. ISBN 9780879500030.