Ταουρβάλι
| Tahurwaili | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 15ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 15ος αιώνας π.Χ. |
| Θρησκεία | Hittite mythology |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Ταουρβάλι ήταν Βασιλεύς των Χετταίων στις αρχές του 15ου αιώνα π.Χ. σύμφωνα με την μέση χρονολόγηση ή στα μέσα του 15ου αιώνα π.Χ. σύμφωνα με την νέα χρονολόγηση, ήταν ξάδελφος του βασιλέως Τεπιλίνου.[1][2][3] Σύμφωνα με το Γενεαλογικό δέντρο της βασιλικής δυναστείας ήταν γιος ενός από τους αδελφούς του Αμμούνα, ήταν απόγονος απευθείας του Ζιντάντα Α΄ και με τον τρόπο αυτό διατηρήθηκε η Κληρονομικότητα.[4] Ο Ταουρβάλι δεν καταγράφεται στους βασιλικούς καταλόγους αλλά η ύπαρξη του επιβεβαιώνεται από τις επιγραφές που βρέθηκαν στην Χαττούσα.[5][6] Η βασιλεία του τοποθετείται ανάμεσα σε αυτή του Τεπιλίνου και του Ζιντάντα Β΄ αλλά η ακολουθία των βασιλέων είναι αβέβαιη, οι επιγραφές των Χετταίων τον καταγράφουν ως ξάδελφο του Τεπιλίνου. Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι διαδέχθηκε ο ίδιος τον Τεπιλίνου για κάποιο χρονικό διάστημα ως σφετεριστής αφού ο ίδιος είχε αποκληρώσει τον γαμπρό του Αλλουβάμνα από την διαδοχή. Ο γιος και διάδοχος του Αλλουβάρνα Χαντίλις Β΄ μετακινείται με αυτόν τον τρόπο δύο γενεές πίσω στην γραμμή διαδοχής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Otten, Heinrich (1971)
- ↑ Kuhrt, Amélie (2020). The Ancient Near East: c.3000–330 BC, Volume One. Routledge. σ. 230
- ↑ Birgit Brandau, Hartmut Schickert: Hethiter Die unbekannte Weltmacht
- ↑ The Kingdom of the Hittites by Trevor Bryce
- ↑ Joost Blastweiler, Kings, Queens and princes of the Hittite Kingdom in the offering lists of the Royal ancestors, in "Anatolia in the Bronze Age", Arnem, NL, 2013
- ↑ S.R.Bin-Nun. Who was Tahurwaili, the great king? Journal of Cuneiform Studies, Τομ. 26
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kuhrt, Amélie (2020). The Ancient Near East: c.3000–330 BC, Volume One. Routledge.
- S.R.Bin-Nun. Who was Tahurwaili, the great king? Journal of Cuneiform Studies.
| Προκάτοχος: Τεπιλίνου |
Βασιλιάς των Χετταίων αρχές 15ου αιώνα π.Χ. |
Διάδοχος: Αλλουβάμνα |