Τέκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέκε
Συνολικός πληθυσμός
Πάνω από 1.6 εκατομμύρια
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Τουρκμενιστάν
Γλώσσες
Τουρκμενικά
Τουρκμενικές φυλές

Οι Τέκε είναι μεγάλη και πολιτικά η σημαντικότερη φυλή των Τουρκμένων στο Τουρκμενιστάν.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Τέκε ήρθαν υπό τον έλεγχο των Ρώσων στην δεκαετία του 1880. Οι Τέκε είχαν σημαντική επιρροή στις άλλες τουρκμενικές φυλές, καθώς ήταν η μεγαλύτερη και δυνατότερη φυλή. Οι Τέκε κατάφεραν να νικήσουν τους Πέρσες σε διάφορες επιθέσεις των δεύτερων στον 19ο αιώνα.[1]

Κάθε τουρκμενική φυλή έχει δικό της τρόπο παραγωγής χαλιών, ενδυμασία και διάλεκτο.[2][3]

Η σοβιετική πολιτική περί εθνικοτήτων κατάφερε να εξαφανίσει τις φυλετικές ταυτότητες του Τουρκμενιστάν, αλλά σήμερα είναι ακόμη σημαντικές. Οι Τέκε (ιδιαίτερα η υποομάδα Αχάλ Τέκε) παραδοσιακά κυριαρχούν στο πολιτικό προσκήνιο. Οι πρόεδροι Σαπαρμουράτ Νιγιαζόφ και Γκενάντι Μπερντιμουχαμέντοφ κατάγονται από την υποομάδα Αχάλ Τέκε.[2]

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα μέλη της φυλής Τέκε κατοικούν κυρίως στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας.[4] Εκπροσωπούν πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού του Τουρκμενιστάν (πάνω από 1.6 εκατομμύρια άτομα το 2014).[5][4] Οι κύριες φυλές του Τουρκμενιστάν κατοικούν σε διάφορες περιοχές της χώρας.[4]

Η φυλή Τέκε μπορεί να διαιρεθεί σε δύο υποομάδες. Αυτές είναι οι Αχάλ Τέκε και Μαρί Τέκε. Η επίσημη τουρκμενική γλώσσα βασίζεται στις διαλέκτους των δύο παραπάνω υποομάδων.[2][3]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Adrienne Lynn Edgar (5 Σεπτεμβρίου 2006). Tribal Nation: The Making of Soviet Turkmenistan. Princeton University Press. σελ. 184. ISBN 978-1-4008-4429-6. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Pike, John. «Turkmenistan - Tribes». Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 Larry Clark (1998). Turkmen Reference Grammar. Otto Harrassowitz Verlag. σελ. 17. ISBN 978-3-447-04019-8. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Luca Anceschi (5 Φεβρουαρίου 2014). Informal Power in the Greater Middle East: Hidden Geographies. Routledge. σελ. 194. ISBN 978-1-317-81647-8. 
  5. «World Population Prospects: The 2017 Revision». ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]