Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας είναι ονομαστικά ο ανώτατος νόμος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Εγκρίθηκε από το 5ο Εθνικό Λαϊκό Συνέδριο στις 4 Δεκεμβρίου του 1982, με περαιτέρω αναθεωρήσεις περίπου κάθε πέντε χρόνια. Είναι το τέταρτο σύνταγμα στην ιστορία της χώρας, που αντικαθιστά το Σύνταγμα του 1954, το Σύνταγμα του 1975 και το Σύνταγμα του 1978.

Αν και τεχνικά η «ανώτατη νομική αρχή» και ο «θεμελιώδης νόμος του κράτους», το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει τεκμηριωμένη ιστορία παραβίασης πολλών από τις διατάξεις του συντάγματος και λογοκρίνει εκκλήσεις για μεγαλύτερη προσήλωση σε αυτό. [1] [2] [3] Επιπλέον, οι αξιώσεις παραβίασης των συνταγματικών δικαιωμάτων δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα κινεζικά δικαστήρια, και η Επιτροπή Συντάγματος και Νομικής Επιτροπής του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου, η νομοθετική επιτροπή που είναι αρμόδια για τη συνταγματική αναθεώρηση, δεν έχει ποτέ κρίνει κάποιον νόμο ή κάποια απόφαση αντισυνταγματικά.[4] [5]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κηρύχθηκε το 1954. Μετά από δύο παρεμβατικές εκδόσεις που θεσπίστηκαν το 1975 και το 1978, το ισχύον Σύνταγμα κηρύχθηκε το 1982. Υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ καθεμιάς από αυτές τις εκδόσεις, και το Σύνταγμα του 1982 τροποποιήθηκε στη συνέχεια πέντε φορές. Επιπλέον, οι εξελισσόμενες συνταγματικές συμβάσεις έχουν οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στη δομή της κινεζικής κυβέρνησης λόγω της έλλειψης αλλαγών στο κείμενο του Συντάγματος.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Προοίμιο
  2. Γενική Αρχή (Κεφάλαιο 1)
  3. Τα θεμελιώδη δικαιώματα και καθήκοντα των πολιτών (Κεφάλαιο 2)
  4. Η Δομή του Κράτους (Κεφάλαιο 3) - που περιλαμβάνει κρατικά όργανα όπως το Εθνικό Λαϊκό Συνέδριο, το Κρατικό Συμβούλιο, το Τοπικό Λαϊκό Συνέδριο και τις Τοπικές Λαϊκές Κυβερνήσεις, τα Λαϊκά Δικαστήρια και τους Λαϊκούς Επιμελητές.
  5. Η Εθνική Σημαία, ο Εθνικός Ύμνος, το Εθνικό Έμβλημα και η Πρωτεύουσα (Κεφάλαιο 4). [6]

Σύνταγμα του 1982[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξαν πέντε σημαντικές αναθεωρήσεις από το Εθνικό Λαϊκό Συνέδριο στο Σύνταγμα του 1982. Το Σύνταγμα του 1982 αντικατοπτρίζει την αποφασιστικότητα του Ντενγκ Σιαοπίνγκ να θέσει μόνιμα θεσμικά θεμέλια για την εγχώρια σταθερότητα και για εκσυγχρονισμό. Το Κρατικό Σύνταγμα του 1982 παρείχε μια νομική βάση για τις ευρείες αλλαγές στους κοινωνικούς και οικονομικούς θεσμούς της Κίνας και την ουσιαστικά αναθεωρημένη κυβέρνηση. Οι θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου (που καταργήθηκαν στα συντάγματα του 1975 και του 1978) επαναφέρονται στο Σύνταγμα του 1982.

Αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

19ο Εθνικό Συνέδριο (2017)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σκέψη του Σι Τζινπίνγκ υιοθετήθηκε το 2017. [7]

13ο Εθνικό Λαϊκό Συνέδριο (2018)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σύνταγμα τροποποιήθηκε στις 11 Μαρτίου 2018, με 2.958 ψήφους υπέρ, δύο κατά και τρεις αποχές. [8] [9] Περιλαμβάνει μια ποικιλία αναθεωρήσεων που ενισχύουν περαιτέρω τον έλεγχο και την υπεροχή του Κομμουνιστικού Κόμματος, [10] συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης της Εθνικής Εποπτικής Επιτροπής [11], την ίδρυση μιας νέας υπηρεσίας κατά των δωροδοκιών, η οποία θα επεκτείνει τις εξουσίες του οργανισμού παρακολούθησης του Κομμουνιστικού Κόμματος, προσθέτοντας την επιστημονική προοπτική του Χου Τζιντάο για την ανάπτυξη και τη σκέψη του Σι Τζινπίνγκ στο προοίμιο του Συντάγματος, [12] και καταργώντας τα όρια τόσο για τον Πρόεδρο όσο και για τον Αντιπρόεδρο, επιτρέποντας στον Σι Τζινπίνγκ να παραμείνει πρόεδρος επ 'αόριστον. [13] [14] [15]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Constitution of the People's Republic of China» (PDF). Purdue University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  2. Estes, Adam Clark (3 February 2013). «China's Still Having a Hard Time Obeying Its Own Constitution». The Atlantic. https://www.theatlantic.com/international/archive/2013/02/chinas-still-having-hard-time-obeying-its-own-constitution/318748/. Ανακτήθηκε στις 14 November 2019. 
  3. Allen-Ebrahimian, Bethany (5 December 2014). «On First Annual Constitution Day, China's Most Censored Word Was 'Constitution'». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 17, 2018. https://web.archive.org/web/20180917154410/https://foreignpolicy.com/2014/12/05/china-constitution-censorship-rule-of-law/. Ανακτήθηκε στις 14 November 2019. 
  4. Matthieu, Burnay (Νοεμβρίου 2018). Global Constitutionalism from European and East Asian Perspectives. Cambridge University Press. σελίδες 225–244. ISBN 9781108264877. 
  5. Keith J., Hand (2006). «Using Law for a Righteous Purpose: The Sun Zhigang Incident and Evolving Forms of Citizen Action in the People's Republic of China». Columbia Journal of Transnational Law 45. https://www.researchgate.net/publication/228154243. 
  6. «Constitution of the People's Republic of China (2018 Amendment)». webcache.googleusercontent.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  7. «Timeline: Major amendments to CPC Constitution». Xinhua. China Daily Information Co. 24 October 2017. https://www.chinadaily.com.cn/china/2017-10/24/content_33645970.htm. 
  8. Nectar Gan (12 Μαρτίου 2018). «Xi Jinping cleared to stay on as China's president with just 2 dissenters among 2,964 votes». South China Morning Post (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018. 
  9. Liangyu, επιμ. (11 Μαρτίου 2018). «China's national legislature adopts constitutional amendment». Xinhuanet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018. 
  10. Babones, Salvatore (11 March 2018). «China's Constitutional Amendments Are All About The Party, Not The President». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 7, 2019. https://web.archive.org/web/20190407054259/https://www.forbes.com/sites/salvatorebabones/2018/03/11/chinas-constitutional-amendments-are-all-about-the-party-not-the-president/#754952061615. Ανακτήθηκε στις 18 November 2019. 
  11. Gao, Charlotte (28 December 2017). «China Plans to Amend Its Constitution». The Diplomat. https://thediplomat.com/2017/12/china-plans-to-amend-its-constitution/. 
  12. Huang, Joyce (19 September 2017). «China's Constitution to Include Xi Jinping Thought». VOA News. https://www.voanews.com/east-asia/analysts-amendments-chinas-constitution-include-xi-jinping-thought. 
  13. «Translation: 2018 Amendment to the P.R.C. Constitution». npcobserver.com. 11 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2018. 
  14. Liangyu, επιμ. (25 Φεβρουαρίου 2018). «CPC proposes change on Chinese president's term in Constitution». Xinhuanet (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018. 
  15. Buckley, Chris; Meyers, Steven Lee (11 March 2018). «China's Legislature Blesses Xi's Indefinite Rule. It Was 2,958 to 2.». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 26, 2019. https://web.archive.org/web/20191026031518/https://www.nytimes.com/2018/03/11/world/asia/china-xi-constitution-term-limits.html. Ανακτήθηκε στις 14 November 2019.