Σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης
ΕιδικότηταΨυχιατρική
Ταξινόμηση

Το σύνδρομο παραληρητικής παραγνώρισης είναι υπερώνυμο που εισήχθη από τον Χριστοδούλου (στο βιβλίο του The Delusional Misidentification Syndromes, Karger, Basel, 1986) για να περιγράψει μια ομάδα τεσσάρων παραληρηματικών διαταραχών που εμφανίζονται στο πλαίσιο κάποιας ψυχικής και νευρολογικής ασθένειας. Οι εν λόγω διαταραχές ομαδοποιούνται καθώς συχνά εκδηλώνονται ταυτόχρονα ή εναλλάσσονται μεταξύ τους, και εμφανίζουν ως κοινό χαρακτηριστικό την έννοια του «σωσία».[1] Περιλαμβάνουν την πεποίθηση ότι η ταυτότητα ενός ατόμου, ενός αντικειμένου, ή ενός τόπου έχει κατά κάποιο τρόπο αντικατασταθεί ή έχει αλλοιωθεί. Ο Χριστοδούλου κατηγοριοποίησε περαιτέρω αυτές τις διαταραχές σε εκείνες που περιλαμβάνουν «υπο-αναγνώριση» ενός γνωστού ατόμου (σύνδρομο Καπγκρά) και την «υπερ-αναγνώριση» ενός άγνωστου ατόμου (τα υπόλοιπα τρία).[2] Δεδομένου ότι οι συγκεκριμένες διαταραχές συνήθως αφορούν μόνο ένα συγκεκριμένο θέμα, εμπίπτουν στην κατηγορία της μονοθεματικής αυταπάτης.[3]

Τα τέσσερα βασικά σύνδρομα παραληρητικής παραγνώρισης είναι τα εξής:[4]

  • Σύνδρομο Καπγκρά: η πεποίθηση πως ένα πρόσωπο του στενού συνήθως οικογενειακού κύκλου έχει αντικατασταθεί από έναν σωσία-απατεώνα, ο οποίος έχει την ίδια εξωτερική εμφάνιση με το οικείο πρόσωπο.
  • Σύνδρομο Φρέγκολι: η πεποίθηση πως οι άγνωστοι άνθρωποι, τους οποίους ο ασθενής συναντά στην καθημερινότητά του, είναι στην πραγματικότητα το ίδιο πρόσωπο που παρουσιάζεται συνεχώς μεταμφιεσμένο.
  • Σύνδρομο ψυχοσωματικής μεταμόρφωσης: η πεποίθηση πως ένα πρόσωπο έχει την ικανότητα να πάρει τη μορφή ενός άλλου ατόμου, ώστε να ομοιάζουν τόσο στην εξωτερική εμφάνιση όσο και στην ψυχική τους διάθεση.
  • Σύνδρομο υποκειμενικού τύπου σωσία: η πεποίθηση πως υπάρχει ένας σωσίας, ο οποίος φέρει την ίδια εξωτερική εμφάνιση με τον ασθενή και εκτελεί ανεξάρτητες ενέργειες από αυτόν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Christodoulou, George N.; Margariti, Maria; Kontaxakis, Vassilis P.; Christodoulou, Nikos G. (2009-06). «The delusional misidentification syndromes: strange, fascinating, and instructive». Current Psychiatry Reports 11 (3): 185–189. doi:10.1007/s11920-009-0029-6. ISSN 1535-1645. PMID 19470279. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19470279/. 
  2. Bate, Sarah (9 Σεπτεμβρίου 2017). Face Recognition and its Disorders. Bloomsbury Publishing. σελ. 71. ISBN 978-1-137-29277-3. 
  3. Blom, Jan Dirk (8 Δεκεμβρίου 2009). A Dictionary of Hallucinations. Springer Science & Business Media. ISBN 978-1-4419-1223-7. 
  4. Δρίβας, Ευάγγελος (10 Οκτωβρίου 2018). «Σύνδρομα παραληρητικής παραγνώρισης και εγκληματική συμπεριφορά». Psychology.gr - Η Πύλη της Ψυχολογίας. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024.