Μετάβαση στο περιεχόμενο

Συνθήκη του Ριμπεμόν (1179)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Συνθήκη του Ριμπεμόν υπογράφηκε στις 2 Μαΐου 1179 από τους δύο μεγαλύτερους γιους του εκλιπόντος Δούκα Ματθαίου Α΄ της Λωρραίνης. Ο Ματθαίος είχε πεθάνει το 1176 χωρίς να κανονίσει τη διαδοχή[1], και το δουκάτο του το διεκδίκησαν ο μεγαλύτερος γιος του Σιμόν και ο δεύτερος γιος του Φρειδερίκος. Το 1178 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ τους[2]. Με την διαμεσολάβηση του Κόμη Φίλιππου την επόμενη χρονιά, τα αδέλφια κατέληξαν σε συμφωνία στο Ριμπεμόν για το διαχωρισμό του δουκάτου. Ο Σιμόν πήρε το νότιο, γαλλόφωνο μέρος του δουκάτου, ενώ ο Φρειδερίκος το βόρειο, γερμανόφωνο μέρος συν το Ορμέ (Ormes) και το Γκεμπεβιλ (Gerbéviller). Επίσης, ο Φρειδερίκος υποσχέθηκε να είναι υποτελής του αδελφού του, αλλά χρησιμοποιούσε τον τίτλο "Δούκας του Bitche", ως έκφραση ισάξιου στάτους[2].

Το 1206 ο Σιμόν παραιτήθηκε, και το δουκάτο επανενώθηκε υπό την ηγεσία του αδελφού του, σύμφωνα με τη συνθήκη του 1179[3].

  1. Neumann 1990, σελ. 393.
  2. 2,0 2,1 Herrmann 2010, σελ. 427.
  3. Herrmann 2010, σελ. 428.