Συμβουλευτική επιτροπή νομοθετικής εργασίας

Η Συμβουλευτική Επιτροπή Νομοθετικής Εργασίας ή όπως σπανίως αναφέρεται Συμβουλευτική Επιτροπή Καταρτίσεως Νομοθετικών Διαταγμάτων ήταν ένα νομοθετικό όργανο που συγκροτήθηκε στην Ελλάδα το 1970 κι έως το 1973 από την Χούντα των Συνταγματαρχών, στα πλαίσια διαφόρων μέτρων φιλελευθεροποίησης που αναγκάστηκε να πάρει η Χούντα μετά από διεθνείς πιέσεις. Η Συμβουλευτική επιτροπή θα είχε τον ρόλο Βουλής με αρμοδιότητα την επεξεργασία νομοθετημάτων και συμβουλευτικού χαρακτήρα στην διακυβέρνηση. Στην πραγματικότητα ήταν όργανο της χούντας και τα μέλη εκλέχτηκαν όχι από την πλειοψηφία του λαού αλλά από εργατικές κι άλλες οργανώσεις που ελέγχονταν από τους συνταγματάρχες, στην ουσία διορίστηκαν.

Στις 10 Απριλίου του 1970 ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε τον σχηματισμό της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Αποτελείτο από 2 σώματα, το "Κεντρικό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο" και το "Επαρχιακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο". Το Κεντρικό Συμβούλιο συνήλθε στην Αθήνα, στο κτίριο του Κοινοβουλίου. Στις 17 Νοεμβρίου 1970 ανακοινώθηκαν οι 526 υποψήφιοι και στις 29 Νοεμβρίου διεξάγονται οι εκλογές όπου εκλέγονται οι 92 από τους οποίους ο Γεώργιος Παπαδόπουλος επιλέγει τους 46 και ορίζει ακόμα 10 της επιλογής του, όχι αποκλειστικά από τους εκλεγμένους. Στην ψηφοφορία ψήφισαν τα ελεγχόμενα από την χούντα διοικητικά συμβούλια της ΠΑΣΕΓΕΣ (αγροτών), ΓΣΣΕ (εργατών), ΑΣΒΕ (Βιοτεχνών), ΤΕΕ (τεχνικών), ΣΕΕΣ (εμπόρων), ΣΕΔΣ (δικηγόρων), ΠΝΟ (ναυτικών), ΠΙΣ (ιατρών), ΣΕΒ (βιομηχάνων), τα Συνδικάτα, όλα τα δημοτικά συμβούλια, και μερικοί ακόμα εκλέκτορες. Συνολικά οι εκλέκτορες ήταν 1.240. Στις 12 Δεκεμβρίου 1971, διεξήχθηκαν οι δεύτερες εκλογές για νέα Συμβουλευτική Επιτροπή με περισσότερα μέλη, και με περισσότερες αρμοδιότητες. Εκλέκτορες στις δεύτερες εκλογές ήταν 10.666.