Συμβίωση καθάρισης

Η συμπεριφορά καθαριστή Buphagus africanus στο πίσω μέρος ενός μεγάλου θηλαστικού.

Η συμβίωση του καθαρισμού είναι μια αμοιβαία επωφελούς εταιρικής σχέσης (συμβίωση) μεταξύ δύο ειδών, στην οποία το ένα είδος (ο καθαριστής) αφαιρεί και τρώει τα παράσιτα και άλλα στοιχεία της επιφάνειας του άλλου είδου. Η συμβίωση του καθαρισμού είναι μια πρακτική πολύ διαδεδομένη μεταξύ των θαλάσσιων ψαριών, όπου ορισμένα είδη μικρού μεγέθους  του καθαριστή ψαριού, ειδικά wrasses, αλλά και είδη που από άλλα είδη,  έχουν ειδικευθεί στη διατροφή αποκλειστικά από τον καθαρισμό μεγαλύτερων ψαριών και άλλων θαλάσσιων ζώων. Υπάρχουν και άλλες συμβίωσεις καθαρισμού μεταξύ των πτηνών και των θηλαστικών και σε άλλες ομάδες ζώων.

Η εκκαθάριση συμπεριφορά περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον έλληνα ιστοριογράφο Ηρόδοτο το 420 π.Χ., παρόλο που το παράδειγμα που περιγράφει (πουλιά καθαρίζοντας κροκόδειλους) δεν είναι πολύ κοινή.

Ο ρόλος της συμβίωσης του καθαρισμού έχει συζητηθεί από τους βιολόγους. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο καθαρισμός αποτελεί μια περίπτωση συνεργασίας, ανιδιοτελής, ουσιαστικά αλληλοβοήθεια καθαρό. Άλλοι, όπως ο Robert Trivers, λέει  ότι είναι ένα παράδειγμα του εγωισμού αμοιβαίου, αλτρουισμού αμοιβαία. Άλλοι θεωρούν ότι η συμπεριφορά του καθαρισμού είναι απλά μια εκμετάλλευση μονόπλευρη, μια μορφή παρασιτισμού.

Επίσης γίνονται "ζαβολιές", οπου είτε ο καθαριστής μερικές φορές πονάει τον πελάτη του ή όπου μερικά από τα αρπακτικά είδη μιμούνται ένα καθαριστή. Η συμπεριφορά της "εξαπάτησης" με θήρευση είναι ανάλογη προς μίμηση batesiano, όπου αβλαβής sírfido μιμείται μια σφήκα, αν και με τους ρόλους ανάποδα. Μερικά ψάρια καθαριστές γνήσια, όπως gobies και wrasses, έχουν τα ίδια χρώματα και μοτίβα, σε ένα παράδειγμα συγκλίνουσας εξέλιξης. Οι ομοιότητες στην εμφάνιση των ψαριών καθαριστών είναι κάτι ανάλογο με το μιμητισμό mulleriano, από τα οποία οι μέλισσες κτηνοτροφικά και οι σφήκες μιμούνται η μία την άλλη.