Συλβέστρος Γκουτσολίνι

Άγιος Συλβέστρος Γκουτσολίνι
Ιερέας
Γέννηση	1177 Όζιμο, Παπικά Κράτη
Κοίμηση	26 Νοεμβρίου 1267 (90 ετών) Φαμπριάνο, Παπικά Κράτη
Μακαριοποίηση	Δεκαετία του 1260 από τον Πάπα Κλήμη Δ΄
Αγιοκατάταξη	1598 από τον Πάπα Κλήμη Η΄
Εορτασμός	26 Νοεμβρίου
Προστάτης	Συλβεστρίνων
δεδομένα ()

Ο Άγιος Συλβέστρος Γκουτσολίνι (1177 - 26 Νοεμβρίου 1267) ήταν Ιταλός Καθολικός ιερέας και ιδρυτής της ομάδας των Συλβεστρίνων. Υπηρέτησε ως κανονικός στο Όζιμο, αλλά η ανάρμοστη συμπεριφορά του επισκόπου της πόλης τον οδήγησε να καταφύγει σε ένα ερημητήριο, προτού ο επίσκοπος τον απομακρύνει από τη θέση του. Παρέμεινε στο ερημητήριό του μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να ιδρύσει μια θρησκευτική σύναξη, βασισμένη στο Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου, ύστερα από ένα όνειρο που είχε δει με τον Άγιο Βενέδικτο της Νουρσίας. Το τάγμα του έλαβε έγκριση από τον Πάπα Ιννοκέντιο Δ΄, ο οποίος επέτρεψε την επέκτασή του σε μεγάλες πόλεις της Ιταλίας.

Τη δεκαετία του 1260 έγινε η μακαροποίησή του και αργότερα, το 1598, χαρακτηρίστηκε Άγιος.

Βίος

Ο Συλβέστρος Γκουτσολίνι γεννήθηκε από γονείς ευγενικής καταγωγής, τον Γκισλέριο Γκουτσολίνι και τη Μπιάνκα, στο Όζιμο.

Ο Συλβέστρος στάλθηκε το 1197 για να μάθει νομολογία στο κολλέγιο της Μπολόνιας και στο κολλέγιο της Πάδουας, αλλά αισθάνθηκε έλξη προς τις εκκλησιαστικές υποθέσεις, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τις νομικές σπουδές και να στραφεί προς τη θεολογία. Κατά την επιστροφή του στην πόλη του, το 1208, λέγεται ότι ο πατέρας του -εξοργισμένος με την αλλαγή του σπουδών του- αρνήθηκε να του μιλήσει για μια δεκαετία. Ο Γκουτσολίνι χειροτονήθηκε κανονικός, το 1217, από τον επίσκοπο του Όζιμο. Αφιέρωσε τη ζωή του στην ποιμαντική εργασία με τέτοιο ζήλο ώστε να προκαλέσει την εχθρότητα από τον επίσκοπο, τον οποίο επέπληξε για σκάνδαλα που η παράτυπη ζωή του ιεράρχη είχε προκαλέσει. Ο επίσκοπος απείλησε να τον αφαιρέσει από τη θέση του, αλλά ο Συλβέστρος αποφάσισε, πριν συμβεί κάτι τέτοιο, να εγκαταλείψει τα κοσμικά καθήκοντά του. Αποσύρθηκε το 1227 σε ένα έρημο μέρος, μακριά από Όζιμο, και έζησε εκεί σε αυστηρή φτώχεια, μέχρι που ο ιδιοκτήτης της της περιοχής -ο ευγενής Κοράντο- τον αναγνώρισε και του πρόσφερε μια καλύτερη τοποθεσία για το ερημητήριό του. Αργότερα, μετέβη στο Γκρότα Φουτσίλε όπου έχτισε ένα μικρό μοναστήρι. Σε αυτό το μέρος οι κακουχίες του ήταν ιδιαίτερα σκληρές, καθώς ζούσε τρεφόταν μόνο με ωμά βότανα και νερό και κοιμόταν στο έδαφος.

Διάφοροι μαθητές συνέρρευσαν σε αυτόν αναζητώντας την συμβουλή και βοήθειά του. Η φήμη του μάλιστα ανησύχησε τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄, ο οποίος αποφάσισε το 1228 να στείλει τους Δομινικανούς μοναχούς Ρικάρντο και Βοναπάρτη σε αυτόν για να τον εντάξουν στο τάγμα τους. Όμως, ο Συλβέστρος αρνήθηκε να μεταβεί μαζί τους. Ο θρύλος αναφέρει ότι διάφοροι Πατέρες της Εκκλησίας εμφανίστηκαν με οράματα στον Συλβέστρο, ζητώντας του να υιοθετήσει ο καθένας τον κανόνα του. Ο Γκουτσολίνι επέλεξε το 1231, για τον ίδιο και τους οπαδούς του, το Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου, έπειτα από ένα όραμα που είχε δει με τον Άγιο Βενέδικτο. Ακολούθως, ίδρυσε το πρώτο μοναστήρι του για Μοντεφάνο, κοντά στο Φαμπριάνο, αφού προηγουμένως είχε αφαιρέσει τα ερείπια ενός πρώην παγανιστικού ναού.

Στις 27 Ιουνίου 1248 έλαβε από τον Πάπα Ιννοκέντιο Δ΄ μια παπική βούλα, με την οποία επιβεβαίωνε ότι το τάγμα του ήταν κανονικό. Μέχρι το θάνατό του ίδρυσε έντεκα μοναστήρια, σύμφωνα με την επιβεβαίωση που του παρείχε η παπική βούλα.

Άγαλμα του Συλβέστρου σε ένα κολλέγιο της Σρι Λάνκα.

Απεβίωσε στις 26 Νοεμβρίου 1267, λόγω σοβαρού πυρετού. Ο γιατρός Αντρέα τον ταρίχευσε, ενώ το δωμάτιο που βρισκόταν το σώμα του λέγεται ότι ανάβλυζε ένα γλυκό άρωμα. Τα λείψανά του αργότερα τοποθετήθηκαν στην εκκλησία του Μοντεφάνο, στην οποία βρίσκονται ως σήμερα.

Ο απολογισμός των θαυμάτων του και η ανάπτυξη της λατρείας του, οδήγησαν τον Πάπα Κλήμη Δ΄ να προχωρήσει στη μακαροποίηση του Γκουτσολίνι το 1260, ενώ το 1598 ο Πάπας Κλήμης Η΄ ενέκρινε την αγιοποίησή του. Ο Πάπας Λέων ΙΓ΄ συμπεριέλαβε τον Συλβέστρο στο Γενικό Ρωμαϊκό Ημερολόγιο, το 1890, με ημέρα εορτασμού του την 26η Νοεμβρίου.