Σπήλαιο Λιουμπάτσεβο
Το σπήλαιο Λιουμπάτσεβο (σερβικά Пећина Љубачево) είναι σπήλαιο που βρίσκεται στο χωριό Λιουμπάτσεβο του Δήμου της Μπάνια Λούκα της Σερβικής Δημοκρατίας, κρατικής οντότητας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης. Το σπήλαιο εντοπίζεται 14 χιλιόμετρα από το κέντρο της Μπάνια Λούκα, σε υψόμετρο 420 μέτρων.[1] Το μήκος του σπηλαίου ήταν αρχικά 700 μέτρα αλλά ένα τμήμα του καταστράφηκε εξαιτίας της λειτουργίας λατομείου, με αποτέλεσμα το σημερινό μήκος του να περιορίζεται στα 338 μέτρα.[2]
Ιδιαίτερο γνώρισμα του σπηλαίου αποτελούν οι ελικτίτες του,[2] σχηματισμοί που μοιάζουν να αψηφούν τη βαρύτητα.[3] Επιπλέον, στο σπηλαιοδιάκοσμο περιλαμβάνονται σταλαγμίτες, σταλακτίτες, κολώνες και λιθωματικές λεκάνες.
Το σπήλαιο αποτελείται από[1]:
- το κανάλι εισόδου με μικρή κλίση και κάθετο επίμηκες άνοιγμα προσανατολισμένο προς τα νοτιοανατολικά. Η είσοδος έχει πλάτος 1,20 μέτρα και ύψος 3 μέτρα.
- την υψηλή αίθουσα που αποτελεί το υψηλότερο τμήμα του σπηλαίου με μέγιστο ύψος τα 10 μέτρα και μέσο πλάτος 6-9 μέτρα.
- ένα τυφλό κανάλι που βρίσκεται βορειοδυτικά της υψηλής αίθουσας και χαρακτηρίζεται από μικρή ανύψωση στο αρχικό του τμήμα. Η οροφή και τα πλάγια τοιχώματα του καναλιού καλύπτονται από σπηλαιοδιάκοσμο.
- την αίθουσα με τους σταλαγμίτες η οποία επικοινωνεί με την υψηλή αίθουσα μέσω στενής διόδου ύψους 0,5 μέτρων. Η αίθουσα έλαβε την ονομασία της χάρη σε ένα σύνολο σταλαγμιτών μεγάλων διαστάσεων τους οποίους ανακάλυψαν οι σπηλαιολόγοι κατά την πρώτη επίσκεψη στο σπήλαιο. Σήμερα στην αίθουσα παραμένουν μόνο μερικά δείγματα των σταλαγμιτών καθώς ένα μέρος τους καταστράφηκε ως αποτέλεσμα έκρηξης ενώ τα πλέον εντυπωσιακά δείγματα των πολύ μεγάλων σταλαγμιτών αφαιρέθηκαν από επισκέπτες πριν την τοποθέτηση πύλης στην είσοδο του σπηλαίου. Στα πλάγια τοιχώματα της αίθουσας ανευρίσκονται ελικτίτες και μεγάλων διαστάσεων κρύσταλλοι ασβεστίτη.
- την αίθουσα ασβεστίτη (με βορειοδυτικό και νοτιοανατολικό σκέλος) που αποτελεί το πιο επίμηκες τμήμα του σπηλαίου με συνολικό μήκος 103 μέτρων.
- τον γκρεμό ύψους 6 μέτρων που αποτελεί το υδρολογικά πιο ενεργό και το πλέον απροσπέλαστο τμήμα του σπηλαίου στο οποίο η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο μέσω κατάβασης και ανάβασης σε τελείως κάθετα τοιχώματα.
- την αίθουσα του τελευταίου ορίζοντα που αποτελεί συνέχεια του γκρεμού και το τελευταίο τμήμα του σπηλαίου. Το μέγιστο ύψος της είναι 8 μέτρα και η οροφή της περιλαμβάνει πλούσιο σπηλαιοδιάκοσμο αποτελούμενο κυρίως από ελικτίτες.
Αν και το σπήλαιο του Λιουμπάτσεβο έχει εν μέρει μόνο διατηρηθεί στην αρχική του μορφή, περιλαμβάνεται στις 15 σημαντικότερες σπηλαιολογικές τοποθεσίες της Σερβικής Δημοκρατίας χάρη στις διαστάσεις και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.[1]
Βρίσκεται υπό την προστασία του Γραφείου για την προστασία της πολιτιστικής, ιστορικής και φυσικής κληρονομιάς της Σερβικής Δημοκρατίας και εμπίπτει στα φυσικά αγαθά κατηγορίας Ι και ΙΙ.[1] Ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης τον Απρίλιο του 2008.[2][4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Το σπήλαιο στο λατομείο του Λιουμπάτσεβο (στα σερβικά). Μπάνια Λούκα. 2007.
|first1=missing|last1=in Authors list (βοήθεια) - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Споменик природе пећина "Љубачево"; 2008». nasljedje.org. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Cerjanska pećina». www.jugoistocnasrbija.rs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Επίσημη εφημερίδα της Σερβικής Δημοκρατίας» (PDF). nasljedje.org. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018.