Σούνε Σικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σούνε Σικ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Sune Sik (Σουηδικά)
Γέννηση1154
Θάνατος12ος αιώνας
Τόπος ταφήςVreta Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΣουηδία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΤέκναΊνγκριντ Ύλβα[1]
ΓονείςΣβέρκερ Α΄ της Σουηδίας
ΑδέλφιαΜπούρισλεβ Σβέρκερσσον
Κάρολος Ζ΄ της Σουηδίας
Ιωάννης, πρίγκιπας της Σουηδίας (12ος αι.)
Έλενα της Σουηδίας
Κνούτος Ε΄ της Δανίας
Σοφία του Μινσκ
ΟικογένειαΟίκος του Σβέρκερ
Ο τάφος το υΣούνε Σικ στο αβαείο της Βρέτα. Ανακατασκευή του 16ου αι.

Ο Σούνε Σικ, σουηδ.: Sune Sik, (γενν. π. το 1154), φέρεται να ήταν Σουηδός πρίγκιπας. Σύμφωνα με τον Όλαους Πέτρι, ήταν νεότερος γιος του βασιλιά Σβέρκερ Α΄ της Σουηδίας και πατέρας της Ίνγκριντ Ύλβα. Σε σωζόμενα έγγραφα της εποχής μπορεί να βρεθεί ένας Sune Sik, που έζησε πολύ αργότερα. Εκείνος ο Σούνε Σικ έκανε μία δωρεά στο αβαείο Βρέτα το 1297. [2] Θα μπορούσε να διέταξε την αποκατάσταση ενός παρεκκλησίου, στο οποίο τελικά ενταφιάστηκε, και η μεταγενέστερη κιστερκιανή παράδοση μπορεί στη συνέχεια να τον μετέτρεψε σε πρίγκιπα. [3] Αυτό έκανε ορισμένους ιστορικούς να θεωρήσουν την αφήγηση του Όλαους Πέτρι για αυτόν ως αναξιόπιστη. [3]

Ο Σούνε Σικ, ως γιος του βασιλιά Σβέρκερ, υπολογίζεται από άλλους Σουηδούς ιστορικούς ως πρόσωπο της ιστορίας και ο άνθρωπος που τάφηκε στη Βρέτα (βλ. φωτογραφία). [4] [5] [6] Σύμφωνα με τον Σουηδό διδάκτορα Φιλοσοφίας Mάγκνους Μπόραιν του 18ου αι., ο Σούνε ήταν επίσης δούκας του ΄Εστεργκετλαντ [7] (σε μία εποχή που η χρήση ενός τέτοιου τίτλου δεν ήταν γνωστή στη Σουηδία [8]).

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. Harrison, Dick (2002). Jarlens sekel. σελ. 248. ISBN 91-7324-999-8. ... en viss Sune Sik när denne år 1297 stadfäste en donation till Vreta kloster. 
  3. 3,0 3,1 Natanael Beckman (1921). «Kungagravar och medeltidshistoria.». Fornvännen (16): 46. http://fornvannen.se/pdf/1920talet/1921_022.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-07-17. «Jag har nämnt ovan, att cisterciensernas tradition tilldelat Sverker en son, Sune Sik, som icke rimligtvis kan vara historisk i denna egenskap. Jag har också antytt, att han antagligen fått sin prinsvärdighet genom missförstånd och vore att identifiera med en donator till klostret, som möter i ett diplom av 1297». 
  4. Lars O. Lagerqvist and Nils Åberg (2002) in Kings and Rulers of Sweden (ISBN 91-87064-35-9) p. 15
  5. Nils Ahnlund Historisk tidskrift 1945 p. 332-351
  6. Markus Lindberg Meddelanden från Östergötlands länsmuseum 2003 (ISBN 91-85908-52-5) p. 72, 74 & 80
  7. Borænius, Magnus in Klostret i Vreta i Östergötland 1724 (published again 2003)
  8. Prof. Jan Svanberg in Furstebilder från folkungatid (ISBN 91-85884-52-9) p. 97