Σουλτανάτο του Σούλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Σουλτανάτο του Σούλου ήταν ένα μουσουλμανικό κράτος που αποτελούταν από πολλά νησιά στη θάλασσα Σούλου, στις νότιες Φιλιππίνες. Ιδρύθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 1405.

Στο απόγειό του το κράτος κατείχε εδάφη από το νησί του Μιντανάο έως το Βόρειο Βόρνεο.

Δημιουργία του κράτους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 13ο αιώνα, άνθρωποι από τη φυλή Μινανγκαβάυ άρχισαν τον αποικισμό της δυτικής ακτής του νησιού Σουματέρα. Η συγκεκριμένη φυλή ήταν γνωστή για το εμπόριο μπαχαρικών που διεξήγε στο βασίλειο του Άσε. Σύμφωνα με πηγές, το 1405 ο Σαριφούλ Χασέμ Σιντ Αμπού Μπακρ, ένας Άραβας που καταγόταν από τη Τζοχόρ, ήρθε στην περιοχή από τη Μαλάκκα και ίδρυσε κατόπιν το Σουλτανάτο του Σούλου.

Προσαρτήσεις και απώλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περί το 1658, το σουλτανάτο προσάρτησε το Βόρειο Βορνέο, το οποίο παραχωρήθηκε από τον σουλτάνο του Μπρουνέι στο Σούλου, ως ανταπόδοση για τη βοήθεια που προσέφερε το Σούλου εναντίον μιας εξέγερσης στο Μπρουνέι. Την ίδια χρονιά το Σούλου παραχώρησε το νησί Παλαβάν στον σουλτάνο του Μιντανάο, Γκουνταράτ, ο οποίος παντρεύτηκε μια πριγκίπισσα των Σούλου. Τελικώς, ο Γκουνταράτ παραχώρησε το Παλαβάν στην Ισπανία το 1705.