Σουζάν Κυρσό
| Σουζάν Κυρσό | |
|---|---|
 Η Σουζάν Νεκέρ, πορτρέτο του Ζοζέφ Ντυπλεσί | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 2 Ιουνίου 1737[1] Crassier |
| Θάνατος | 15 Μαΐου 1794[1][2] Beaulieu Castle |
| Τόπος ταφής | Coppet Castle[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού κοσμικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ζακ Νεκέρ (από 1764) |
| Τέκνα | Ζερμαίν ντε Σταλ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σουζάν Νεκέρ (γαλλικά: Suzanne Necker, γενν. Σουζάν Κυρσό,1737 - 6 Μαΐου 1794) ήταν Γαλλο -Ελβετή οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού και συγγραφέας. Ήταν η σύζυγος του Γάλλου υπουργού Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ Ζακ Νεκέρ. Διατηρούσε στο Παρίσι ένα από τα πιο διάσημα σαλόνια του Παλαιού καθεστώτος της Γαλλίας. [4]Συχνά αναφέρεται σε ιστορικά έγγραφα ως Μαντάμ Νεκέρ. [5]Ηγήθηκε επίσης της δημιουργίας ενός πρότυπου μικρού νοσοκομείου στο Παρίσι, που εξακολουθεί να υπάρχει έως σήμερα ως Νοσοκομείο Παίδων.[6]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σουζάν Κυρσό γεννήθηκε τον Μάιο 1737 και ήταν κόρη ενός πάστορα από την περιοχή Βω. Έλαβε καλή μόρφωση, σε μεγάλο βαθμό από τον πατέρα της, γνώριζε άπταιστα λατινικά και έδειχνε ικανότητα στα μαθηματικά και τις επιστήμες. Το 1757 γνώρισε τον ιστορικό Έντουαρντ Γκίμπον, ο οποίος την ερωτεύτηκε και ήθελε να την παντρευτεί, αλλά η πατρική αποδοκιμασία, η αμφιβολία του ίδιου του Γκίμπον και η άρνηση της Σουζάν να φύγει από την Ελβετία για την Αγγλία ανέτρεψε τα σχέδιά τους και ο αρραβώνας διαλύθηκε το 1762. Με την απώλεια εισοδήματος που προέκυψε από το θάνατο του πατέρα της, η Σουζάν και η μητέρα της έμειναν πολύ φτωχές, μια κατάσταση που αντιμετώπισε παραδίδοντας μαθήματα. Όταν πέθανε και η μητέρα της, έγινε συνοδός μιας νεαρής Γαλλίδας χήρας, της μαντάμ ντε Βερμενού, η οποία την πήγε στο Παρίσι περίπου το 1763 ή το 1764. Εκείνη την εποχή, η μαντάμ ντε Βερμενού φλέρταρε με τον φιλόδοξο Ελβετό τραπεζίτη Ζακ Νεκέρ, ο οποίος είχε ήδη κάνει περιουσία και αργότερα έγινε υπουργός Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄. Ωστόσο, μέσα σε λίγους μήνες, ο Νεκέρ έστρεψε την προσοχή του στη Σουζάν και το 1764 οι δυο τους παντρεύτηκαν. Από την ένωση τους απέκτησαν μια κόρη, τη μελλοντική συγγραφέα και φιλόσοφο, πλέον γνωστή με το όνομα του συζύγου της, Ζερμαίν ντε Σταλ.[7]
Η ζωή στο Παρίσι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1776, ο σύζυγος της μαντάμ Νεκέρ έγινε υπουργός Οικονομικών του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, θέση που απέκτησε παρά το διπλό μειονέκτημα της προτεσταντικής θρησκείας και της ελβετικής καταγωγής του. Ήταν πολύ δημοφιλής και όφειλε σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία του στο σαλόνι της γυναίκας του, όπου συγκεντρώνονταν τα φωτεινά πνεύματα της παρισινής διανόησης για να συζητήσουν για την τέχνη, τη λογοτεχνία και την πολιτική. Μεταξύ των τακτικών επισκεπτών ήταν οι Ζαν-Φρανσουά Μαρμοντέλ, Ζαν-Φρανσουά ντε Λα Αρπ, ο κόμης ντε Μπυφόν, ο βαρώνος φον Γκριμ και οι συντάκτες της Εγκυκλοπαίδειας μεταξύ των οποίων οι Ντενί Ντιντερό και ντ'Αλαμπέρ. Το σαλόνι της Μαντάμ Νεκέρ ήταν επίσης τόπος συνάντησης Ελβετών ομογενών όπως η Μαρί-Τερέζ Ροντέ Ζοφρέν και η μαρκησία ντυ Ντεφάν. Η Μαντάμ Νεκέρ διατηρούσε εκτενή αλληλογραφία με λογοτέχνες, ειδικά όταν ήταν μακριά από το Παρίσι.
Παθιασμένη με τη συγγραφή, δεν δημοσίευσε τίποτε στη διάρκεια της ζωής της, αλλά όλες οι σημειώσεις και οι προβληματισμοί της συγκεντρώθηκαν μετά το θάνατό της σε πέντε τόμους. Τα πιο γνωστά έργα της είναι τα Απομνημονεύματα για την ίδρυση του νοσοκομείου (1786) και οι Προβληματισμοί της για το διαζύγιο (1794).[8] Ταυτόχρονα, φρόντισε να δώσει στην κόρη της μια εξαιρετική εκπαίδευση, πολύ ανώτερη από αυτήν που απολάμβαναν τα νέα κορίτσια της κοινωνικής της τάξης.
Το 1778 ίδρυσε ένα νοσοκομείο στο Παρίσι, το οποίο σήμερα φέρει το όνομά της: το νοσοκομείο Necker-Enfants Malades. [6]
Μετά την αποπομπή του συζύγου της από το υπουργείο το 1789, η απόλυση του ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους έγινε η κατάληψη της Βαστίλλης τρεις μέρες αργότερα, οι Νεκέρ αποσύρθηκαν στην Ελβετία στο κάστρο τους στο Κοπέ. Η Σουζάν Νεκέρ πέθανε στις 6 Μαΐου 1794 στη Λωζάνη, στο κάστρο του Μπωλιέ. [9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13510778h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 20536. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 www
.tombes-sepultures .com /crbst _1446 .html. - ↑ . «britannica.com/biography/Suzanne-Necker».
- ↑ . «artsandculture.google.com/entity/suzanne-curchod». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 . «francearchives.fr/Hôpital Necker - Enfants malades».
- ↑ . «mariegossip.com/femme-of-week-suzanne-curchod».
- ↑ . «erudit.org/en/journals/Reflections on Suzanne Curchod Necker, Divorce, and theConstruction of the Biographical Subject.pdf» (PDF).
- ↑ . «peoplepill.com/people/suzanne-curchod».