Σκυλάδικο
Ο όρος σκυλάδικο είναι υποτιμητικός χαρακτηρισμός για νυχτερινά κέντρα διασκέδασης στην Ελλάδα που προσφέρει χώρο για χορό και ζωντανή λαϊκή μουσική η οποία θεωρείται ποιοτικά κατώτερη. Μειωτικά χρησιμοποιείται και για τη περιγραφή ενός υποείδους του λαϊκού τραγουδιού.[1][2][3][4] Ως σκυλάδικο αποκαλείται και η "παρακμιακή" μορφή του λαϊκού τραγουδιού.[5]
Επίσης ο όρος χρησιμοποιούταν μειωτικά για νυχτερινά κέντρα διασκέδασης που ήταν είτε φθηνά είτε δεν είχαν την άδεια λειτουργίας, στα οποία η ελληνική μουσική που παιζόταν εκεί θεωρούταν κατώτερης ποιότητας και βρίσκονταν στα προάστια μιας πόλης ή κωμόπολης της Ελλάδας.[6]. Στα σημερινά σκυλάδικα, η τυπική τους διάταξη συμπεριλαμβάνει μια υπερυψωμένη σκηνή, στην οποία οι τραγουδιστές και μουσικοί τραγουδούν ελληνικά τραγούδια, με την χρήση σημαντικά ενισχυμένων μπουζουκιών, ηλεκτρικών κιθάρων και άλλων οργάνων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Plamen K. Georgiev (15 Ιουνίου 2012). Self-Orientalization in South East Europe. Springer Science & Business Media. σελ. 55. ISBN 978-3-531-93271-2.
Laïkó's relative known as “Skiladiko” is close to early Bulgarian chalga,
- ↑ «Πώς βγήκε η λέξη «σκυλάδικο»;». alfavita.gr.
- ↑ Dimitris Maniatis (3 March 2015). «Ευχαριστώ τα σκυλάδικα» (στα Greek). Ta Nea. http://www.tanea.gr/instanea/themata-koultouras/article/5215113/eyxaristw-ta-skyladika/.
- ↑ «Μusipedia: Σκυλάδικο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020.
- ↑ Artemis Leontis (2009). Culture and Customs of Greece. Greenwood Press. σελ. 153. ISBN 978-0-313-34296-7.
The declasse version of bouzoukia is a certain kind of dive known by the charming name skyladiko, meaning "haunt of dogs"
- ↑ Αντωνης Καρκαγιαννης (22 December 2002). «Το έτυμον της λέξεως «σκυλάδικο»». Kathimerini. http://www.kathimerini.gr/690204/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-etymon-ths-le3ews-skyladiko.