Σιφάκες
Σιφάκες ή Σιφάκα ονομάζονται οι λεμούριοι που ανήκουν στο γένος Προπίθηκος. Το όνομά τους προέρχεται από το χαρακτηριστικό κάλεσμά τους "shi-fak". Το γένος περιλαμβάνει 9 είδη που είναι όλα ενδημικά στη Μαδαγασκάρη.
Τα 9 είδη Σιφάκα είναι:
- Γένος Προπίθηκος (Σιφάκες)
- Σιφάκας με διάδημα (Propithecus diadema)
- Μεταξένιος σιφάκας (Propithecus candidus)
- Σιφάκας του Milne-Edwards (Propithecus edwardsi)
- Σιφάκας του Perrier (Propithecus perrieri)
- Χρυσεστεμμένος σιφάκας (Propithecus tattersalli)
- Σιφάκας του Verreaux (Propithecus verreauxi)
- Σιφάκας του Coquerel (Propithecus coquereli)
- Σιφάκας του Decken (Propithecus deckenii)
- Εστεμμένος σιφάκας (Propithecus coronatus)
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Σιφάκες είναι μεσαίου μεγέθους λεμούριοι. Έχουν ύψος 40-55 cm χωρίς την ουρά (η οποία είναι περίπου άλλο τόσο) και ζυγίζουν 3-6 kg. Το τρίχωμά τους είναι μακρύ και μαλακό, ενώ ποικίλλει σε χρώμα από είδος σε είδος από καφέ-μαύρο έως κίτρινο-άσπρο. Τα πρόσωπά τους είναι άτριχα και μαύρα.
| Σιφάκες | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
Μετακίνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Σιφάκες κινούνται είτε αναρριχώμενοι κάθετα σε κορμούς, είτε διατηρώντας όρθια στάση, πηδώντας από κλαδί σε κλαδί ή κινούμενοι κατά μήκος των κλαδιών. Για να πηδήξουν αρπάζονται από τον κορμό ενός δέντρου, τεντώνουν τα πόδια τους με δύναμη και εκτινάσσονται στο επόμενο δέντρο, με άλματα που φτάνουν τα 10 m. Όταν βρεθούν στο έδαφος, στέκονται όρθιοι και μετακινούνται με πλάγια άλματα, με τους βραχίονες τους σε έκταση για ισορροπία.
Συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Σιφάκες είναι ημερόβιοι και δενδρόβιοι. Είναι φυτοφάγοι που τρέφονται κυρίως με φύλλα, φρούτα και άνθη. Διαθέτουν λιγότερους κοπτήρες σε σχέση με τους υπόλοιπους λεμούριους, με οδοντική διάταξη 2.1.2.3/2.1.2.3. Όπως τα περισσότερα φυλλοφάγα εξαιτίας της χαμηλής διατροφικής αξίας της τροφής τους περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας τους σε αδράνεια. Μπορούν συχνά να παρατηρηθούν να λιάζονται στα κλαδιά των δέντρων. Ζουν σε οικογενειακές ομάδες μέχρι και 13 ατόμων και επικοινωνούν με κραυγές και εκφράσεις του προσώπου. Κάθε οικογενειακή ομάδα έχει μια σταθερή περιοχή, την οποία μαρκάρουν με τη μυρωδία τους που προέρχεται από τους οσμητικούς αδένες τους. Τα όρια των διαφορετικών περιοχών που κατοικούν οι σιφάκες μπορεί να αλληλεπικαλύπτονται. Αν και υπερασπίζονται την περιοχή τους από εισβολές από άλλα μέλη τους είδους τους, συνυπάρχουν ειρηνικά με άλλα είδη λεμούριων. Επιτυχείς εισβολές καταλήγουν συνήθως στον θάνατο των αρσενικών μελών και των μικρών της αντίπαλης ομάδας, και τη διάλυσή της.
Εχθροί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι θηρευτές των Σιφάκων είναι η φόσα, τα φίδια, και αρπακτικά πουλιά όπως τα γεράκια. Οι Σιφάκες αποφεύγουν αυτές τις επιθέσεις με τα επιδέξια ακροβατικά τους.
Αναπαραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόκειται για μονογαμικά ζώα. Η περίοδος κύησης διαρκεί 4-5 μήνες και τελειώνει τον Ιούλιο με τη γέννηση ενός μόνο μικρού. Το μωρό κρατιέται γερά από την κοιλιά της μητέρας του όταν είναι μικρό, αργότερα η μητέρα του το φέρει στη ράχη της. Τα μικρά απογαλακτίζονται μετά από 6 μήνες και φτάνουν σε πλήρη ωριμότητα σε ηλικία μεταξύ 2 και 3 ετών. Το προσδόκιμο ζωής των Σιφάκων είναι έως 20 έτη.