Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ
| Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ | |
|---|---|
 Αυτοπροσωπογραφία, 1734, Μουσείο Γκέτι, Λος Άντζελες | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Antoine Coypel (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 11 Ιουλίου 1694[1][2][3] Παρίσι[4] |
| Θάνατος | 14 Ιουνίου 1752[5] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[6] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[5] θεατρικός συγγραφέας[5] χαράκτης[8] σκιτσογράφος[9] |
| Αξιοσημείωτο έργο | The Gods of Olympus |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αντουάν Κουαπέλ |
| Συγγενείς | Νοέλ Κουαπέλ (παππούς από την πλευρά του πατέρα) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Επίσημος ζωγράφος του βασιλιά (1746–1752) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ (γαλλικά: Charles-Antoine Coypel) (11 Ιουλίου 1694-14 Ιουνίου 1752) ήταν Γάλλος ζωγράφος, επιμελητής τέχνης και θεατρικός συγγραφέας. Διετέλεσε Πρώτος ζωγράφος του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄και διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο Παρίσι. [10]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1694 στο Παρίσι σε οικογένεια καταξιωμένων καλλιτεχνών. Ήταν γιος του επίσημου βασιλικού ζωγράφου Αντουάν Κουαπέλ και εγγονός του ζωγράφου Νοέλ Κουαπέλ. Έζησε σχεδόν όλη του τη ζωή στο παλάτι του Λούβρου, από την ηλικία των τριών ετών όταν ο πατέρας του έλαβε άδεια παραμονής το 1697. Μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του και το 1715 έγινε δεκτός στην Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. [11]
Κληρονόμησε το αξίωμα του πρώτου ζωγράφου του βασιλιά στη γαλλική αυλή του Λουδοβίκου ΙΕ΄όταν ο πατέρας του πέθανε το 1722. Το 1747 έγινε διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας. Κληρονόμησε επίσης τον τίτλο του Φύλακα των πινάκων και σχεδίων του βασιλιά, ένα αξίωμα που συνδύαζε τον ρόλο του διευθυντή και επιμελητή των συλλογών τέχνης του βασιλιά, τη θέση κατείχε από το 1722 έως τον θάνατό του το 1752. Εργάστηκε σε πολλές παραγγελίες για πίνακες ζωγραφικής για το ανάκτορο των Βερσαλλιών και για την μαρκησία ντε Πομπαντούρ, ερωμένη του βασιλιά.
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ ήταν εξαιρετικός σχεδιαστής ταπισερί και σχεδίαζε ταπισερί για το εργοστάσιο των Γκομπλέν. Οι πιο επιτυχημένες ταπισερί του δημιουργήθηκαν σε μια σειρά που απεικονίζει τον Δον Κιχώτη. Ο Κουαπέλ ήταν ο πρώτος που απεικόνισε τον Δον Κιχώτη με τον τρόπο που είναι γνωστός έως σήμερα. Αυτές οι εικονογραφήσεις ζωγραφίστηκαν ως σχέδια για ταπισερί, και δημοσιεύθηκαν σε μία πολυτελή έκδοση στο Παρίσι το 1724. [12]Ο καλλιτέχνης δημιούργησε είκοσι οκτώ μικρούς πίνακες γι' αυτές τις ταπισερί εργαζόμενος επί σειρά ετών. Κάθε ένας από τους πίνακες χρησιμοποιήθηκε ως κεντρικό στοιχείο ενός μεγαλύτερου θέματος που ήταν πλούσια διακοσμημένο με πουλιά, μικρά ζώα και γιρλάντες λουλουδιών. Μεταξύ 1714 και 1794, υφάνθηκαν πάνω από διακόσια έργα της σειράς Δον Κιχώτης. Το 1747 έλαβε παραγγελία για το σχεδιασμό μιας σειράς θεατρικών σκηνών για ταπισερί για τη βασίλισσα της Πολωνίας.[13]
Ως ζωγράφος, το έργο του περιλαμβάνει σκηνές καθημερινής ζωής, σατιρικές καρικατούρες, πορτρέτα και συνθέσεις με ιστορικά και θρησκευτικά θέματα. [14]Φιλοτέχνησε επίσης πίνακες με θέμα το θέατρο και την όπερα, συμπεριλαμβανομένων πορτρέτων του Μολιέρου,[15] του τραγουδιστή της όπερας Πιέρ ντε Ζελιότ και των ηθοποιών της Κομεντί Φρανσαίζ Σαρλότ Ντεμάρ και Αντριάν Λεκουβρέρ.
Ο Σαρλ Αντουάν Κουαπέλ έγραψε επίσης πεζογραφία, αρκετές κωμωδίες, δύο τραγωδίες και ποιητικές συλλογές.
Παράλληλα με τη ζωγραφική του καριέρα, έγραψε σαράντα περίπου θεατρικά έργα μεταξύ 1717 και 1747. Το έργο του Οι Τρέλες του Καντένιο (1720) παρουσιάστηκε στο παλάτι του Κεραμεικού το 1721. Στο θεατρικό του Ποίηση και Ζωγραφική, αλληγορική κωμωδία σε τρεις πράξεις, ο καλλιτέχνης συνέκρινε τις ιδιότητες και των δύο τεχνών.
Επιλογή έργων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Η καταστροφή του παλατιού του Αρμίντ, 1737 -
Ο Ιωσήφ αναγνωρίζεται από τα αδέλφια του -
Ροδογύνη και Κλεοπάτρα -
Ηρακλής και Οφηλία -
Φορητό κάθισμα με ζωγραφική του Κουαπέλ -
Πιέρ ντε Ζελιότ, 1745, Λούβρο -
Το πορτρέτο του Μολιέρου, 1730 -
Η ηθοποιός Αντριάν Λεκουβρέρ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb125194730. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Charles Coypel». (Ολλανδικά) RKDartists. 18896.
- ↑ 3,0 3,1 «Charles Antoine Coypel». (Αγγλικά) Coypel, Charles Antoine. 17 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500030761. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58781. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /048abf00-fb5d-4775-b690-c25b1e6a658b. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb125194730. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58781. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Collectie Boijmans Online. www
.boijmans .nl /en /collection /artworks /179927 /estampes-de-l-histoire-de-don-quichotte-de-la-mancha-peintes-par-coypel-gravees-en-25-feuilles. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. - ↑ . «journal18.org/issue2/a-curator-at-the-louvre-charles-coypel-and-the-royal-collections/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Charles-Antoine-Coypel».
- ↑ . «mutualart.com/Exhibition/Coypels-Don-Quixote-Tapestries».
- ↑ . «getty.edu/art/collection/artists/966/charles-antoine-coypel-french-1694-1752/».
- ↑ . «metmuseum.org/art/collection/Charles Antoine Coypel French».
- ↑ . «artnet.com/artists/charles-antoine-coypel/portrait-de-Molière».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Charles-Antoine Coypel στο Wikimedia Commons