Σαρανταπόταμος Αρκαδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σαρανταπόταμος είναι το μεγαλύτερο υδατόρευμα στην περιοχή της Τεγέας, το οποίο αποστραγγίζει το νοτιοανατολικό τμήμα του οροπεδίου της Τρίπολης. Ονομάστηκε Σαρανταπόταμος λόγω του μεγάλου αριθμού των ρευμάτων που ξεκινούν ανατολικά από τα χωριά Βούρβουρα και Κούτρουφα και τα οποία συμβάλλουν κοντά στα Βούρβουρα. Ακολουθεί διεύθυνση αρχικά προς δυτικά ενώ μετά στρέφεται προς Βορρά και μετά τη Γαρέα και πριν τη Μαγούλα δέχεται το Δολιανίτικο ποτάμι, τον αρχαίο Γορεάτη ή Γαρεάτη ή Γαράτη.[1][2] Τα νερά του Σαρανταπόταμου καταλήγουν στις τρεις καταβόθρες του χωριού Παρθένι (Μπερτζοβά), που βρίσκεται στο όρος Παρθένιο.[3][2] Μετά τη Μαγούλα ο Σαρανταπόταμος ονομάζεται και Γαράτης ή Ξεριάς.

Τα νερά από τις καταβόθρες εμφανίζονται νοτιοδυτικά του Αχλαδοκάμπου, στους πρόποδες του όρους Παρθένιο, στην καρστική πηγή Πνίκοβα ή (Μ)πνίκοβη ή Πηνίκοβη ή κεφαλάρι του Μπενικόβη και καταλήγουν στον χείμαρο Ξο(ρ)βριό, ο οποίος χύνεται στον Αργολικό κόλπο βόρεια του Κιβερίου.[4]

Ο Παυσανίας τον ονομάζει Αλφειό και αναφέρει ότι πήγαζε από τα σύνορα της Τεγέας και της Λακεδαίμονος, εκεί που βρισκόταν ο αρχαίος Τεγεατικός δήμος Φυλακέων. Το σημείο στο οποίο συγκλίνουν τα ρέματα απο τα Κούτρουφα και τα Βούρβουρα, κοντά στην Κρύα Βρύση, ονομαζόταν Σύμβολα , λόγω της συμβολής των ρεμάτων.[5] Ο Παυσανίας αναφέρει επίσης ότι χυνόταν στις καταβόθρες της λίμνης Τάκα και εμφανιζόταν πάλι στη θέση Φραγκόβρυσο της Ασέας. Στο 19ο αιώνα υπήρχε η παράδοση μεταξύ των χωρικών της περιοχής ότι κάποιος Τούρκος που είχε κτήματα στην λεκάνη της Τάκας εξέτρεψε την κοίτη του ποταμού προς τα βόρεια ώστε να αποφευχθούν οι πλημμύρες.[6] Ο ισχυρισμός ότι κάποτε ο Σαρανταπόταμος χυνόταν στη λεκάνη της Τάκας αναφέρεται και από άλλους μελετητές.[3][4]

Ο Σαρανταπόταμος δεν έχει σταθερή ροή ούτε ακόμη την χειμερινή περίοδο ενώ σε περιόδους ισχυρών βροχοπτώσεων προκαλεί πλημμύρες στην περιοχή της Τεγέας.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Pausanias, Description of Greece, Arcadia, chapter 54, section 4». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2021. 
  2. 2,0 2,1 Tsatsaris, Andreas & Grigorakakis, Grigoris. (2016). Τεγεάτις: Ένα Χαρτογραφικό Ταξίδι στη Γη του Μύθου και της Ιστορίας. "Χαρτογραφίες Νου, Ψυχής και Γνώσης”, Τιμητικός Τόμος Ομότιμου Καθηγητή Μύρωνα Μυρίδη. 176-89. Αρχειοθετήθηκε 2021-05-07 στο Wayback Machine.
  3. 3,0 3,1 Mariolakos, I. & Alexopoulos A. (2010). Geomythological sites and prehistoric geotechnical and hydraulic works in Arcadia. Field – trip guide 12th International Congress of the Geological Society of Greece, . σελ. 11, Patras
  4. 4,0 4,1 «Αχλαδόκαμπος». ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2021. 
  5. «Pausanias, Description of Greece, Arcadia, chapter 54, section 1». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2021. 
  6. «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TE´GEA». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2021. 
  7. «25 Ιουνίου 2016, ένα χρόνο μετά». Arcadia Portal. 23 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]