Σάντσο Δ΄ Γκαρθές της Γασκώνης
| Σάντσο Δ΄ Γκαρθές της Γασκώνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 890 |
| Θάνατος | 955 (περίπου) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Σάντσο Ε΄ Σάντσεθ της Γασκώνης Γουλιέλμος Σάντσεθ της Γασκώνης Amanieu Sanche Γκόμπαλντ |
| Γονείς | Γκαρθία Β΄ Σάντσεθ της Γασκώνης και Amuna[1] |
| Αδέλφια | Άρνολντ Α΄ του Ασταράκ Γουλιέλμος Γκαρθές του Φρεζανσάκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Duke of Gascony (920–950) |
Ο Σάντσο Δ΄ Γκαρθές, βασκικά: Antzo Gartzia, γασκωνικά: Sans Gassia, γαλλικά: Sanche, [2] (απεβ. το 950 ή 955) ήταν δούκας της Γασκώνης από το 930 μέχρι το τέλος του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η Γασκώνη συρρικνώθηκε σημαντικά, καθώς τα αδέλφια του κληρονόμησαν σημαντικές περιοχές και το de facto (και ίσως de jure) ανεξάρτητο δουκάτο διολίσθησε σχεδόν στην ιστορική λήθη.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρεται στο καταστατικό του Ως (Auch), ως γιος του Γκαρθία β΄ Σάντσεθ, και στον Codice de Roda, που τον αναφέρει ως κληρονόμο της Γασκώνης. Με το τέλος τού πατέρα του, κληρονόμησε το ίδιο το δουκάτο, το οποίο περιλάμβανε τις επαρχίες Λομαζάν, Γκαραβέ, Tουρσάν και Μπρουγιουά. [3] Τα μικρότερα αδέλφια του, Γουλιέλμος και Άρνολντ Α΄, κληρονόμησαν το Φεζανσάκ (συμπεριλαμβανομένου του Αρμανιάκ) και το Ασταράκ αντίστοιχα, με τον τίτλο του κόμη. Έτσι η Γασκώνη διαιρέθηκε και μειώθηκε.
Το 932 ο Φλοδοάρδος καταγράφει ότι οι αδελφοί Eρμενγκόλ του Ρουέργκ και Ραϋμόνδος Πονς της Τουλούζης, πρίγκιπες του Γκοτιά, έφεραν μαζί τους έναν "Λούπους Αθνάρ Βάσκο" για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ροδόλφο της Γαλλίας. Ο Λιούις θεωρεί αυτόν τον «Βάσκο» ως δούκα της Γασκώνης και τον αποκαλεί «Σάντσεθ». Ο δούκας εννοούσε, ωστόσο, ότι θα ήταν ο Σάντσο. [4]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάντσο είχε δύο νόθους γιους, [5] τον:
- Σάντσο Ε΄, ο οποίος τον διαδέχθηκε αργότερα και τον:
- Γουλιέλμος Β΄, ο οποίος διαδέχθηκε τον άτεκνο αδελφό του. Ένας τρίτος γιος ήταν ο:
- Γκομπάλντ, ένας διάσημος πλουραλιστής επίσκοπος, ο οποίος κράτησε τις διάφορες έδρες της Γασκώνης ως μία, έως ότου διορίστηκε εκ νέου στην κενή αρχιεπισκοπή του Μπορντώ. Ένας τέταρτος γιος:
- Ουντάλρικ ή Oντούλρικ πιστοποιείται σε καταστατικά· μάλλον όλοι ήταν νόθοι.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ There are many alternate spellings of these names, see the nomenclature of the dukes of Gascony for more explanation.
- ↑ Monlezun, p 363.
- ↑ Lewis, 185n.
- ↑ Cartulary of Auch.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lewis, Archibald R. The Development of Southern French and Catalan Society, 718 – 1050 . University of Texas Press: Austin, 1965.
- Monlezun, Jean Justin. Histoire de la Gascogne . 1846.
- Κόλινς, Ρότζερ. Οι Βάσκοι . Blackwell Publishing: Λονδίνο, 1990.