Ρούντολφ Μπραντ
| Ρούντολφ Μπραντ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Rudolf Brandt (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 2 Ιουνίου 1909[1][2] Φρανκφούρτη[3] |
| Θάνατος | 2 Ιουνίου 1948 (39 ετών) φυλακή Λάντσμπεργκ |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Ιένας[4] Πανεπιστήμιο Χούμπολτ[5][4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | νομικός δικηγόρος stenographer[6] |
| Εργοδότης | Ministry of the Interior of the German Reich Personal Staff Reichsführer-SS (από 1933) |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | έγκλημα κατά της ανθρωπότητας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στάνταρτενφυρερ και Ούντερστουρμφυρερ/Σούτσσταφφελ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρούντολφ Χέρμαν Μπραντ (γερμανικά: Rudolf Hermann Brandt) (2 Ιουνίου 1909 - 2 Ιουνίου 1948) ήταν Γερμανός αξιωματικός των SS τα έτη 1933–45 και δημόσιος υπάλληλος. Ως δικηγόρος στο επάγγελμα, ο Μπραντ ήταν ο Προσωπικός Διοικητικός Λειτουργός του Reichsführer-SS Χάινριχ Χίμλερ. Κατηγορήθηκε στη δίκη των ιατρών στη Νυρεμβέργη για τo ρόλο του στη σφαγή 86 θυμάτων για τη δημιουργία συλλογής εβραϊκών σκελετών.[7] Καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εκτελέστηκε το 1948.
Βίος και εργασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ρούντολφ Μπραντ, γιος ενός εργάτη σιδηροδρόμων, γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1909 και μεγάλωσε στην πόλη της Φρανκφούρτης. Ο Μπραντ ήταν μέλος της λέσχης στενογραφίας στο Realgymnasium, και το 1927, σε ηλικία 18 ετών, κέρδισε έναν διαγωνισμό για τη ταχύτητα μεταγραφής 360 συλλαβών ανά λεπτό. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και στο Πανεπιστήμιο της Ιένας (1928-1932), ενώ ταυτόχρονα εργάστηκε από το 1928 έως το 1930 ως δικαστικός δημοσιογράφος στο Προσωρινό Εθνικό Οικονομικό Συμβούλιο. Ο Μπραντ θα συνέχιζε να ασκεί στενογραφία τα βράδια με τον συνάδελφό του και τον πρώην συμμαθητή από τη Φρανκφούρτη, Γκέρχαρντ Χεργκέζελ.[8]
Του απονεμήθηκε το διδακτορικό του πάνω στο Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο της Ιένας τον Ιούλιο του 1933. Έγινε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος τον Ιανουάριο του 1932 [7](αριθμός μέλους 1.331.536) και των SS τον Οκτώβριο του 1933 (αριθμός μέλους 129.771). Ο Μπραντ και οι δεξιότητές του στη μεταγραφή παρατηρήθηκαν από τον Χάινριχ Χίμλερ, ο οποίος τον είχε μεταφέρει στο προσωπικό του. Στις 11 Δεκεμβρίου 1933, εντάχθηκε στο Προσωπικό του Reichsführer-SS Χάινριχ Χίμλερ υπό την ιδιότητα του γραμματέα. Τον Νοέμβριο του 1935, προήχθη σε Untersturmführer (δεύτερος υπολοχαγός) και τελικά ανέβηκε στην τάξη του Standartenführer (συνταγματάρχης).[9]
Το 1936, ο Μπραντ ορίστηκε επικεφαλής του Προσωπικού γραφείου του Reichsführer-SS (Leiter des Persönlichen Stabes RFSS), και το 1937, προήχθη σε Προσωπικός Εισηγητής του RFSS, μια θέση που κατείχε μέχρι το τέλος του πολέμου τον Μάιο του 1945. Σε αυτή τη θέση ο Μπραντ χειρίστηκε ολόκληρη την αλληλογραφία του Χίμλερ, με εξαίρεση τα θέματα που αφορούσαν τα Waffen-SS ή την Αστυνομία.
Ο Βάλτερ Σέλενμπεργκ, επικεφαλής του τμήματος Ausland της Υπηρεσίας Ασφαλείας του Ράιχσφυρερ των Ες-Ες, δήλωσε για τον Μπραντ:
« Λόγω της ικανότητάς του ως τέλειου στενογράφου, της ακρίβειας του, της ακούραστης επιμέλειας του, έγινε ο βολικός και πανταχού παρόν μηχανισμός εγγραφής, υπενθύμισης και γραφής του Χίμλερ, παραπονεμένος για την υπερβολική εργασία και, από την άλλη πλευρά, δηλώνοντας με υπερηφάνεια ότι έπρεπε να παράγει 3000 - 4000 εξερχόμενες επιστολές ετησίως. Ο Μπραντ θα άρχιζε να εργάζεται στις επτά το πρωί, ανεξάρτητα από την ώρα που είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ. Τρεις ή τέσσερις ώρες ύπνου ήταν αρκετές για αυτόν. Μόλις ο Χίμλερ είχε ξυπνήσει το πρωί και είχε πλυθεί, ο Μπραντ θα πήγαινε να τον επισκεφτεί φορτωμένος με χαρτιά και αρχεία και ενώ ο Χίμλερ ξυριζόταν θα του διάβαζε τα πιο σημαντικά την ώρα του πρωινού του ... Αν υπήρχε κακή είδηση, ο Μπραντ θα ξεκινούσε λέγοντας, «Pardon, Herr Reichsführer», και έτσι προειδοποιούσε το Χίμλερ να αναστείλει προσωρινά το ξύρισμα του: ένα προληπτικό μέτρο για να αποφευχθεί η κοπή του δέρματός του. Ο Μπραντ ήταν σίγουρα ο πιο σημαντικός. Ήταν τα μάτια και τα αυτιά του δασκάλου του και ο τρόπος με τον οποίο παρουσίαζε ένα θέμα στον Χίμλερ ήταν συχνά αποφασιστικής σημασίας.»
Το 1938 ή το 1939, ο Μπραντ έγινε συνεργάτης αξιωματικός του Χίμλερ στο Υπουργείο Εσωτερικών του Ράιχ και συγκεκριμένα στην Γραμματεία του υπουργείου Εσωτερικών. Το 1943, όταν ο Χίμλερ έγινε Υπουργός Εσωτερικών, ο Μπραντ ήταν Υπουργικός Σύμβουλος και επικεφαλής του Υπουργείου στο Υπουργείο Εσωτερικών του Ράιχ. Ο Μπραντ ήταν επίσης μέλος της κοινωνίας των Ahnenerbe, της οποίας ο Πρόεδρος ήταν ο Χίμλερ.[10]
Ο Μπραντ απουσίαζε εν συντομία από το γραφείο του Χίμλερ, από τις 30 Μαρτίου 1941 έως τις 11 Μαΐου 1941. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πολέμησε με το Σύνταγμα πυροβολικού της 1ης Μεραρχίας Πάντσερ SS «Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ» στην εκστρατεία κατά της Ελλάδας.
Συλλογή Εβραϊκών σκελετών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά τα «δείγματα» που θα χρησιμοποιούνταν στη συλλογή θα προέρχονταν από Εβραίους κομισάριους του Κόκκινου Στρατού που συλλαμβάνονταν στο Ανατολικό μέτωπο από τη Βέρμαχτ. Τα άτομα που τελικά επιλέχθηκαν για τη συλλογή ελήφθησαν από μια ομάδα 115 Εβραίων κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς στην Κατεχόμενη Πολωνία. Επιλέχθηκαν για τα αντιληπτά στερεοτυπικά φυλετικά χαρακτηριστικά τους. Οι αρχικές επιλογές πραγματοποιήθηκαν από τους SS-Hauptsturmführer Dr. Μρούνο Μπέγκερ και Dr. Χανς Φλαισχάκερ, που έφτασαν στο Άουσβιτς στις αρχές του 1943 και είχαν ολοκληρώσει τις προκαταρκτικές εργασίες έως τις 15 Ιουνίου 1943.
Λόγω επιδημίας τύφου στο Άουσβιτς, οι υποψήφιοι που επιλέχτηκαν για τη συλλογή σκελετών κλείστηκαν σε καραντίνα, προκειμένου να αποφευχθούν να αρρωστήσουν και να καταστρέψουν την αξία τους ως ανατομικά δείγματα. Τον Φεβρουάριο του 1942, ο Βόλφραμ Ζίβερς υπέβαλε στον Χίμλερ, μέσω του Ρούντολφ Μπραντ, μια έκθεση από την οποία ακολουθεί ένα απόσπασμα που διαβάστηκε στη δίκη των ιατρών στη Νυρεμβέργη από τον στρατηγό Τέλορντ Τέιλορ, επικεφαλής σύμβουλος για τη δίωξη στη Νυρεμβέργη:
«Έχουμε στη διάθεσή μας μια σχεδόν πλήρη συλλογή κρανίων όλων των φυλών και λαών. Μόνο πολύ λίγα δείγματα κρανίων της εβραϊκής φυλής είναι διαθέσιμα με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να καταλήξουμε σε ακριβή συμπεράσματα από την εξέτασή τους. Ο πόλεμος στην Ανατολή μας δίνει τώρα την ευκαιρία να ξεπεράσουμε αυτήν την ανεπάρκεια. Με την αγορά των κρανίων των Εβραίων-Μπολσεβίκων Κομμισάρων, οι οποίοι εκπροσωπούν ό,τι πιο απωθητικό, τα χαρακτηριστικά του υπανθρώπου, έχουμε την ευκαιρία τώρα να αποκτήσουμε ένα ακριβές επιστημονικό έγγραφο.
Η καλύτερη πρακτική μέθοδος για την απόκτηση και τη συλλογή αυτού του υλικού των κρανίων θα μπορούσε να γίνει με την καθοδήγηση της Βέρμαχτ να παραδώσει ζωντανούς όλους τους αιχμαλώτους Εβραίους - Μπολσεβίκους Επιτρόπους στην Αστυνομία στο πεδίο της μάχης. Με τη σειρά τους θα δοθούν ειδικές οδηγίες για την ενημέρωση ενός συγκεκριμένου γραφείου σε τακτά χρονικά διαστήματα σχετικά με τον αριθμό και τον τόπο κράτησης αυτών των αιχμαλωτισμένων Εβραίων και για να τους δοθούν ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα έως ότου φτάσει ένας ειδικός εκπρόσωπος. Αυτός ο ειδικός εκπρόσωπος, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση του «υλικού» ,θα έχει την αρμοδιότητα να τραβήξει μια σειρά από φωτογραφίες ,που έχουν ήδη καθιερωθεί, ανθρωπολογικές μετρήσεις και επιπλέον θα πρέπει να καθορίσει, στο μέτρο του δυνατού, το ιστορικό, την ημερομηνία γέννησης και άλλα προσωπικά δεδομένα του κρατούμενου. Μετά τον επακόλουθο θάνατο του Εβραίου, του οποίου το κεφάλι δεν θα πρέπει να καταστραφεί, ο εκπρόσωπος θα το χωρίσει από το σώμα και θα το προωθήσει σε ένα ερμητικά σφραγισμένο δοχείο κασσίτερου που θα είναι γεμάτο με υγρό συντήρησης.
Έχοντας φτάσει στο εργαστήριο, θα μπορέσουν να προχωρήσουν οι δοκιμές σύγκρισης και η ανατομική έρευνα για το κρανίο, καθώς και ο προσδιορισμός της συμμετοχής των φυλών σε παθολογικά χαρακτηριστικά της μορφής του κρανίου, της μορφής και του μεγέθους του εγκεφάλου κ.λπ. Η βάση αυτών των μελετών θα είναι οι φωτογραφίες, οι μετρήσεις και άλλα δεδομένα που θα παρέχονται από το κρανίο, και τέλος οι δοκιμές του ίδιου του κρανίου.»
Τέλος του πολέμου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Αύγουστο του 1944 ο Μπραντ ενημέρωσε τον Standartenführer Γκούντραμ Πφλάουμ, τον οποίο ο Χίμλερ είχε ορίσει επικεφαλή για τον έλεγχο των παρασίτων, για την επιθυμία του Χίμλερ να δημιουργήσει ένα «δωμάτιο μύγας και σκνίπας», όπου όλα τα μέλη της αστυνομίας και των SS που δεν ενοχλούνταν από τις μύγες θα έπρεπε για μεγάλο χρονικό διάστημα να κλειστούν σε αυτό.[11]
Ο Μπραντ ήταν μέλος της συνοδείας του Χίμλερ που κρυβόταν, αφήνοντας το Φλένσμπουργκ στις 10 Μαΐου 1945, με στόχο να φτάσει στη Βαυαρία. Διαχωρίστηκε από τον Χίμλερ και παραδόθηκε μαζί με το ήμισυ των έξι ατόμων στα βρετανικά στρατεύματα στις 21 Μαΐου. Την ίδια ημέρα, ο Χίμλερ και οι δύο βοηθοί του, ο Βέρνερ Γκρότμαν και ο Χάιντς Μάτσερ,συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε σημείο ελέγχου που είχε συσταθεί από πρώην Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου.[12] Στις 23 Μαΐου ο Χίμλερ μεταφέρθηκε στο βρετανικό 31ο στρατόπεδο πολιτικών ανακρίσεων κοντά στο Λύνεμπουργκ.[13]
Ο Μπραντ παρακολουθούσε μέσα από τα σύρματα του στρατοπέδου κράτησης όταν ο Χίμλερ εισήλθε. Ο Χίμλερ αναγνωρίστηκε από τον αξιωματικό Τόμας Σέλβεστερ και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην έδρα της δεύτερης βρετανικής Στρατιάς στο Λύνεμπουργκ, όπου κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης αυτοκτόνησε δαγκώνοντας μία κρυφή αμπούλα υδροκυανίου.[14]
Δίκη και εκτέλεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπραντ κατηγορήθηκε μετά τον πόλεμο από το Στρατιωτικό Δικαστήριο των ΗΠΑ, με τις κατηγορίες:
- Συνωμοσία για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ·
- Εγκλήματα πολέμου, για την εκτέλεση ιατρικών πειραμάτων χωρίς τη συγκατάθεση των υποκειμένων σε αιχμαλώτους πολέμου και πολίτες κατεχόμενων χωρών, καθώς και συμμετοχή σε μαζικές δολοφονίες κρατουμένων στρατοπέδων συγκέντρωσης ·
- Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας: διάπραξη εγκλημάτων που περιγράφονται στο άρθρο 2 και επίσης σε Γερμανούς υπηκόους και
- Συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, τα SS.
Ο Μπραντ, όπως και οι περισσότεροι κατηγορούμενοι στη δίκη των ιατρών, αθωώθηκε από την πρώτη κατηγορία καθώς το Δικαστήριο θεώρησε ότι ήταν εκτός της δικαιοδοσίας του.
Κρίθηκε ένοχος για τις άλλες τρεις κατηγορίες, καθώς ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση και το συντονισμό των πειραμάτων στα στρατόπεδα. Απαγχονίστηκε στις 2 Ιουνίου 1948, τη μέρα των 39ων γενεθλίων του.
Στη λαϊκή κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καριέρα του Έρικ Ντορφ στη σειρά Ολοκαύτωμα του 1978, αντικατοπτρίζει αυτή του Μπραντ. Και οι δύο ήταν δικηγόροι στο επάγγελμα, και οι δύο ήταν διοικητικοί βοηθοί των κορυφαίων ηγετών των SS, και οι δύο έπαιξαν έναν γραφικό ρόλο στην ανάπτυξη της Τελικής Λύσης.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w66c0phg. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Nuremberg Trials Project». Nuremberg Trials Project.
- ↑ 7,0 7,1 Klee, Ernst. (2003). Das Personenlexikon zum Dritten Reich : wer war was vor und nach 1945?. Frankfurt am Main: S. Fischer. σελ. 71. ISBN 3-10-039309-0. 53098626.
- ↑ Peitz, Detlef. Gerhard Herrgesell: SS-judge and parliamentary stenographer. Simultaneously a contribution to the beginnings of the administration of the German Bundestag. In: Zeitschrift für Parlamentsfragen, vol. 45, no. 1, pp. 141–157
- ↑ 29 October 2013 at the Wayback Machine on Nuremberg trials Projecthttp://nuremberg.law.harvard.edu/NurTranscript/TranscriptPages/169_130.html Αρχειοθετήθηκε 2013-10-29 στο Wayback Machine.
- ↑ https://web.archive.org/web/20131029193846/http://nuremberg.law.harvard.edu/NurTranscript/TranscriptPages/169_130.html
- ↑ Longerich, Peter.· Sharpe, Lesley, 1952- (2012). Heinrich Himmler. Oxford [England]: Oxford University Press. σελ. 344. ISBN 978-0-19-959232-6. 713186680.
- ↑ Longerich, Peter.· Sharpe, Lesley, 1952- (2012). Heinrich Himmler. Oxford [England]: Oxford University Press. σελίδες 734–736. ISBN 978-0-19-959232-6. 713186680.
- ↑ Longerich, Peter.· Sharpe, Lesley, 1952- (2012). Heinrich Himmler. Oxford [England]: Oxford University Press. σελ. 736. ISBN 978-0-19-959232-6. 713186680.
- ↑ Longerich, Peter.· Sharpe, Lesley, 1952- (2012). Heinrich Himmler. Oxford [England]: Oxford University Press. σελίδες 1–3. ISBN 978-0-19-959232-6. 713186680.