Ρομπέρ Εμπράς
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
| Ρομπέρ Εμπράς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert Hébras (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 29 Ιουνίου 1925[1][2][3] Oradour-sur-Glane[3] |
| Θάνατος | 11 Φεβρουαρίου 2023 (97 ετών) Σαιν-Ζυνιάν[4][3] |
| Τόπος ταφής | Oradour-sur-Glane cemetery[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας αγωνιστής της Γαλλικής αντίστασης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Σταυρός Αξίας 1ης τάξεως του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (31 Δεκεμβρίου 2020)[6] Austrian Holocaust Memorial Award European Citizens' Prize |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρομπέρ Εμπράς (γαλλικά: Robert Hébras, 29 Ιουνίου 1925 – 11 Φεβρουαρίου 2023) ήταν ένας από τους μόλις έξι ανθρώπους που επέζησαν από τη σφαγή του Οραντούρ-συρ-Γκλαν που διαπράχθηκε από τη Μεραρχία των Waffen-SS Das Reich της Ναζιστικής Γερμανίας στις 10 Ιουνίου 1944. Στη μεταπολεμική Γαλλία ,έγινε εθνικό σύμβολο κατά της ναζιστικής θηριωδίας. Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2023, σε ηλικία 97 ετών και ήταν ο τελευταίος επιζών από τη σφαγή του Οραντούρ.[7]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
10 Ιουνίου 1944[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρομπέρ Εμπράς , ο Ζαν Μαρσέλ Νταρταούτ, ο Ματιέ Μπορί, ο Κλεμάντ Μπροσοντιέρ, καθώς και ο Πιερ Ενρί Πουταρώ, ήταν οι μόνοι άμαχοι που επέζησαν από την εκτέλεση που πραγματοποιήθηκε με πολυβόλα. Παρέμειναν ξαπλωμένοι –εν μέρει κάτω από τα σώματα των συντρόφων τους– στον αχυρώνα του Laudy και προσποιήθηκαν ότι ήταν νεκροί, καθώς μέλη των SS πυροβολούσαν όσους είχαν επιζήσει.[8] Ένα τέταρτο μετά τις εκτελέσεις, τα SS έβαλαν φωτιά στον αχυρώνα και ο Πουταρώ τράπηκε σε φυγή μόλις ξέσπασε η φωτιά και τελικά δολοφονήθηκε κοντά στο νεκροταφείο.[9]
Οι άλλοι τέσσερις άνδρες παρέμειναν ξαπλωμένοι. Τρεις από τους πέντε άνδρες που κατάφεραν να φύγουν από το φλεγόμενο χωριό τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο Ρομπέρ Εμπράς έφερε τραύματα στο στήθος, στο ένα πόδι και στον δεξιό καρπό. Η μισή οικογένεια του αφανίστηκε στη σφαγή.
Η Μαργκερίτ Ρουφόνς ήταν η μόνη γυναίκα που επέζησε από τη σφαγή.[10] Τα γυναικόπαιδα συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία του χωριού όπου πυροβολήθηκαν ή κάηκαν ζωντανά από τη φωτιά που έβαλαν οι στρατιώτες των SS. Η Μαργκερίτ, εκμεταλλευόμενη ένα σύννεφο καπνού, ξέφυγε από το παράθυρο της εκκλησίας και έφτασε στον γειτονικό κήπο ελαφρά τραυματισμένη. Συνολικά δολοφονήθηκαν 207 παιδιά και 254 γυναίκες.[11]
Μετά τις 10 Ιουνίου 1944, ο Ρομπέρ Εμπράς συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση και επίσης πολέμησε στο πεδίο της μάχης.[12]
Μεταπολεμικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1953 , διεξήχθη η δίκη του Μπορντό, όπου δικάστηκαν μέλη των SS που ήταν παρόντα στο Οραντούρ στις 10 Ιουνίου 1944. Ο Εμπράς κατέθεσε εκεί όσα είχε ζήσει εκείνη την ημέρα.[13]
Το 1983, ήταν παρών σε μια δίκη στη ΛΔΓ ενός από τους εκτελεστές του Οραντούρ, του Χάιντς Μπαρτ.[14]
Για χρόνια αναλάμβανε ξεναγήσεις στα ερείπια του μαρτυρικού χωριού δίνοντας και συνεντεύξεις για τα βιώματά του.
Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. Ήταν παντρεμένος και είχε τρία εγγόνια.[15]
Στην κηδεία του στις 17 Φεβρουαρίου στο νεκροταφείο του Οραντούρ, του αποδόθηκε εθνικός φόρος τιμής. Παρευρέθηκαν πολλές πολιτικές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων του Φρανσουά Ολάντ.[16]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001. 172458.
- ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Babelio. 195764.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2023.
- ↑ www
.francebleu .fr /infos /societe /robert-hebras-dernier-survivant-de-la-tragedie-d-oradour-sur-glane-est-decede-4236032. - ↑ 5,0 5,1 www
.landrucimetieres .fr /spip /spip .php?article6595. - ↑ PRER2036140D.
- ↑ «Robert Hébras, dernier survivant du massacre d’Oradour-sur-Glane, est mort» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2023-02-11. https://www.lemonde.fr/disparitions/article/2023/02/11/robert-hebras-dernier-survivant-d-oradour-sur-glane-est-mort_6161439_3382.html. Ανακτήθηκε στις 2023-02-19.
- ↑ «Association nationale des familles des martyrs d'Oradour-sur-Glane - Histoire Massacre». www.anfmog.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «POUTARAUD Henri - dit Pierre - Maitron». fusilles-40-44.maitron.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Mémoire Oradour : le récit de Marguerite Rouffanche». France 3 Nouvelle-Aquitaine (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Le dernier survivant du massacre d'Oradour-sur-Glane, Robert Hébras, témoigne à Saint-Lô ce vendredi soir». ici, par France Bleu et France 3 (στα Γαλλικά). 14 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Robert Hébras, le dernier rescapé d'Oradour-sur-Glane». ladepeche.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Procès de Bordeaux - Mnesys». archives.haut-rhin.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Les bourreaux d'Oradour disparaissent largement impunis». L'Obs (στα Γαλλικά). 14 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ «Robert Hébras : avant la parole, les longues années de silence». France 3 Nouvelle-Aquitaine (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ France, Centre (13 Φεβρουαρίου 2023). «Réaction - François Hollande assure "qu'il faut transmettre ce que Robert Hébras nous a confié"». www.lepopulaire.fr. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023.