Ρομαντικός προσανατολισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο ρομαντικός προσανατολισμός, δείχνει το βιολογικό ή το κοινωνικό φύλο με το οποίο ένα άτομο είναι πιθανότερο να έχει μια ρομαντική σχέση ή να ερωτευτεί. Χρησιμοποιείται τόσο εναλλακτικά όσο και παράλληλα με τον όρο σεξουαλικό προσανατολισμό και βασίζεται στην αντίληψη ότι η σεξουαλική έλξη δεν είναι παρά ένα μόνο στοιχείο μιας μεγαλύτερης δυναμικής.[1] Για παράδειγμα, παρόλο που ένα πανσεξουαλικό άτομο μπορεί να αισθάνεται σεξουαλική έλξη για άτομα ανεξάρτητα από το φύλο τους, μπορεί να βιώνει ρομαντική έλξη και οικειότητα μόνο με τις γυναίκες.

Για τους ασεξουαλικούς ανθρώπους, ο ρομαντικός προσανατολισμός θεωρείται συχνά ένα πιο χρήσιμο μέτρο έλξης παρά ο σεξουαλικός προσανατολισμός.[2][3]

Η σχέση μεταξύ σεξουαλικής και ρομαντικής έλξης εξακολουθεί να βρίσκεται υπό συζήτηση και δεν είναι πλήρως κατανοητή.[4][5]

Ρομαντικές ταυτότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι άνθρωποι μπορούν ή και όχι, να συμμετάσχουν σε καθαρά συναισθηματικές ρομαντικές σχέσεις. Οι κύριες ταυτότητες που σχετίζονται με αυτό είναι:[2][3][6][7]

  • Αρομαντικός/ή : Δεν υπάρχει ρομαντική έλξη προς κανέναν.
  • Ετερορομαντικός/ή : Ρομαντική έλξη προς άτομα του αντίθετου φύλου.
  • Ομορομαντικός/ή : Ρομαντική έλξη προς άτομα του ίδιου φύλου.
  • Αμφιρομαντικός/ή : Ρομαντική έλξη προς άτομα και των δύο φύλων.
  • Πανρομαντικός/ή : Ρομαντική έλξη προς άτομα οποιασδήποτε έμφυλης ταυτότητας και οποιωνδήποτε βιολογικών χαρακτηριστικών.
  • Ημιρομαντικός/ή : Ρομαντική έλξη προς οποιαδήποτε από τις παραπάνω αλλά μόνο αφού έχουν αναπτύξει έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό με το άτομο που τους ενδιαφέρει.
  • Γκριρομαντικός/ή : Βιώνουν ρομαντική έλξη σπάνια ή μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Crethar, H. C. & Vargas, L. A. (2007). Multicultural intricacies in professional counseling. In J. Gregoire & C. Jungers (Eds.), The counselor’s companion: What every beginning counselor needs to know. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. (ISBN 0-8058-5684-6). p.61.
  2. 2,0 2,1 Richards, Christina· Barker, Meg (2013). Sexuality and Gender for Mental Health Professionals: A Practical Guide. SAGE. σελίδες 124–127. ISBN 978-1-4462-9313-3. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2014. 
  3. 3,0 3,1 Cerankowski, Karli June· Milks, Megan (2014). Asexualities: Feminist and Queer Perspectives. Routledge. σελίδες 89–93. ISBN 978-1-134-69253-8. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2014. 
  4. Diamond, Lisa M. (2003). «What does sexual orientation orient? A biobehavioral model distinguishing romantic love and sexual desire.». Psychological Review 110 (1): 173–192. doi:10.1037/0033-295X.110.1.173. ISSN 1939-1471. PMID 12529061. https://archive.org/details/sim_psychological-review_2003-01_110_1/page/173. 
  5. Houdenhove, Ellen Van; Gijs, Luk; T'Sjoen, Guy; Enzlin, Paul (April 21, 2014). «Asexuality: A Multidimensional Approach». The Journal of Sex Research 52 (6): 669–678. doi:10.1080/00224499.2014.898015. ISSN 0022-4499. PMID 24750031. 
  6. «LGBTQIA Resource Center Glossary | LGBTQIA Resource Center». lgbtqia.ucdavis.edu. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2019. 
  7. «Is Being Panromantic The Same Thing As Being Pansexual?». Healthline. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2019.