Ροζέ Γκυγιεμέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ροζέ Γκυγιεμέν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Roger Guillemin (Γαλλικά)
Γέννηση11  Ιανουαρίου 1924[1][2][3]
Ντιζόν[4][5][6]
Θάνατος21  Φεβρουαρίου 2024[7]
Σαν Ντιέγκο[8]
ΥπηκοότηταΓαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας και lycée Carnot
Βραβεύσειςβραβείο Άλμπερτ Λάσκερ για βασική ιατρική έρευνα (1975), βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1977), διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (1974), Εθνικό Μετάλλιο των Επιστημών (1976), Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (2015), βραβείο Ντίκσον στην ιατρική (1977), Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λαβάλ (1996), μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, επίτιμος διδάκτωρ του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, honorary doctor of the University of Chicago (14  Νοεμβρίου 1977), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σερμπρούκ και honorary doctor of the University of Manitoba (1984)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Αξίωμαδιευθυντής στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (1960)
Ιδιότηταενδοκρινολόγος, βιοχημικός και διδάσκων πανεπιστημίου

Ο Ροζέ Σαρλ Λουί Γκυγιεμέν (Roger Charles Louis Guillemin, γενν. 11 Ιανουαρίου 1924) είναι Γάλλοαμερικανός ιατρός ενδοκρινολόγος, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1977 για τις έρευνές του επί των νευροορμονών, μαζί με τον Άντριου Σάλι (το άλλο μισό του Βραβείου δόθηκε στη Ρόζαλυν Σάσμαν Γιάλοου).

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ροζέ Γκυγιεμέν γεννήθηκε στη Ντιζόν και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας, ενώ πήρε το πτυχίο της ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λυών το 1949. Στη συνέχεια πήγε στον Καναδά, για να συνεργασθεί με τον Χανς Ζέλυε στο Ινστιτούτο Πειραματικής Ιατρικής και Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, από όπου πήρε το διδακτορικό του το 1953. Το ίδιο έτος εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και άρχισε να εργάζεται στο Κολέγιο Ιατρικής Baylor, στο Χιούστον. Το 1965 έγινε Αμερικανός πολίτης. Το 1970 βοήθησε στην ίδρυση του Ινστιτούτο Σολκ στην Λα Χόια (Καλιφόρνια), όπου εργάσθηκε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1989.

Οι Γκυγιεμέν και Άντριου Βίκτορ Σάλι ανεκάλυψαν τις χημικές δομές της TRH και της GnRH σε ξεχωριστά εργαστήρια. Η διαδικασία της ανακαλύψεως αυτής όπως έγινε στο εργαστήριο του Ροζέ Γκυγιεμέν είναι το θέμα μιας μελέτης από τους Μπρυνό Λατούρ και Στηβ Γούλγκαρ, που εκδόθηκε υπό τον τίτλο Laboratory Life.[9]

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6303t6h. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. guillemin-roger-charles-louis.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. birth certificate. archives.cotedor.fr/v2/ark:/71137/g5c12c54a2f34b59b13d450cb2f1e72a7/c1510d4aaf960dbc64d6ef4af4a35730/19/ZnJhZDAyMV8yMzlfMmUyMzlhcnQ1MDJfMDAxOS5qcGc=. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2024.
  7. «Roger Guillemin, 100, Nobel-Winning Scientist Stirred by Rivalries, Dies». (Αγγλικά) 22  Φεβρουαρίου 2024.
  8. «Roger Guillemin, 100, Nobel-Winning Scientist Stirred by Rivalries, Dies». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν, Νέα Υόρκη. 22  Φεβρουαρίου 2024. 0362-4331. Ανακτήθηκε στις 23  Φεβρουαρίου 2024.
  9. Latour, Bruno & Woolgar, Steve (1986): Laboratory Life, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-02832-3.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]